106 Dywizja Zmotoryzowana (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
8 lipca 1941 |
| Rozformowanie |
28 września 1941 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
221 Dywizja Zmotoryzowana |
| Kontynuacja |
106 Dywizja Strzelecka (2-go formowania) |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
pułkownik I. F. Kuc |
| Ostatni |
major K. S. Monachow |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
106 Dywizja Zmotoryzowana – zmotoryzowany związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.
Działania bojowe[edytuj | edytuj kod]
Początkowo sformowana jako 106 Dywizja Pancerna w dniu 8 lipca 1941 roku na bazie 221 Dywizji Zmotoryzowanej, która była sformowana dla 27 Korpusu Zmechanizowanego. W rozkazie Sztabu Generalnego nr 0058 z 19 lipca 1941 roku widniej już jako 106 Dywizja Zmotoryzowana. Podporządkowana Frontowi Rezerwowemu generała porucznika Iwana Bogdanowa, a od 30 lipca 1941 roku generała armii Gieorgija Żukowa. Od 23 lipca 1941 roku uczestniczyła w walkach o Jelnię. W ciągu kilku dni stanowisko straciło dwóch kolejnych dowódców dywizji za niekompetencję w dowodzeniu natarciami na Jelnię. Nowym dowódcą został major K. S. Monachow, dowódca 282 Pułku Strzeleckiego z 19 Dywizji Strzeleckiej.[1] Uczestniczyła w zdobyciu Jelni 5 września 1941 roku. Przeformowana 28 września 1941 roku w 106 Dywizję Strzelecką (2-go formowania)[2].
Podporządkowanie[edytuj | edytuj kod]
| Data | Front (Okręg) | Armia | Korpus (Grupa) | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 31 lipca 1941 roku | Front Rezerwowy | 24 Armia |
Skład[edytuj | edytuj kod]
- 1 pułk strzelców zmotoryzowanych
- 2 pułk strzelców zmotoryzowanych
- 504 pułk strzelców
- 106 pułk artylerii
- 106 samodzielny batalion łączności
- batalion pancerny
- 734 poczta polowa
- 596 polowa kasa Gosbanku.
Dowódcy[edytuj | edytuj kod]
- pułkownik I. F. Kuc
- pułkownik Aleksejew - do 18.08.1941
- pułkownik Wasilij P. Brynzow
- major Konstantin S. Monachow - od 28.08.1941
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michulec 2018 ↓, s. 78-79.
- ↑ Fiszer i Gruszczyński 2011 ↓, s. 63.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński. Czołg średni T-34 - Rusza produkcja wojenna. „Technika Wojskowa Historia”. 6, 2011. Warszawa: Magnum X Sp. z o.o.. ISSN 2080-9743.
- Robert Michulec. Bitwa o Jelnię. „Technika Wojskowa Historia”. 5, 2018. Warszawa: Magnum X Sp. z o.o.. ISSN 2080-9743.
- https://web.archive.org/web/20130808121537/http://bdsa.ru/divizia/divizii-motorizovannqie/s-100-md-po-199-md/106-motorizovannaya-diviziya.html
- https://pamyat-naroda.ru/warunit/106%20%D0%BC%D0%B4/?backurl=/warunit/?q%3D106%26page%3D1
- https://web.archive.org/web/20130501155920/http://www.admin.smolensk.ru/web_dis/2005/rosl/topic/topic24.htm