4 Gwardyjska Armia Pancerna
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1945 (4 Gw.Apanc) |
| Rozformowanie |
1960 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. mjr Wasilij Kriuczenkin |
| Ostatni |
gen. por. Dmitrij Leluszenko |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
4 Gwardyjska Armia Pancerna (ros. 4-я гвардейская танковая армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej, powstały z przemianowania 4 Armii Pancernej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
4 Armia Pancerna 17 marca 1945 została przemianowana na 4 Gwardyjską Armię Pancerną. Jej dowódcą został gen. płk Dmitrij Leluszenko i pod jego dowództwem oraz pod nową nazwą uczestniczyła w operacji górnośląskiej, berlińskiej i praskiej.
Po zakończeniu wojny pozostała w Niemczech w radzieckiej strefie okupacyjnej. Po wielu zmianach, w 1960 została przekształcona w 20 Gwardyjską Armię (ros. 20-я гвардейская общевойсковая Краснознамённая армия).
Dowództwo armii[edytuj | edytuj kod]
Dowódca:
- gen. płk Dmitrij Leluszenko[1] (4 APanc i 4 Gw.APanc, III 1944 - V 1945)
Członek rady wojennej:
- gen mjr Wasilij Gulajew
Szef sztabu:
- gen. mjr Karl Upman[2].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Skład w 1945:
- 5 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany - dowódca gen. mjr Iwan Jermakow
- 6 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany - dowódca płk Wasyl Orłow[3].
- 10 Gwardyjski Korpus Pancerny - dowódca płk Nił Czuprow, następnie gen. por. Jewtichij Biełow[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jakubowski 1976 ↓, s. 640,641.
- ↑ Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s. 596.
- ↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.329.
- ↑ Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s. 595,596.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wasilij Iwanowicz Czujkow: Początek drogi. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1963.
- Igor Drogowoz: Czerwona nawałnica. T. 1: Przygotowania. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 2000.
- Igor Drogowoz: Czerwona nawałnica. T. 2: Wojna. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 2001.
- Andrej Antonowicz Grieczko: Siły zbrojne państwie radzieckiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Andrej Antonowicz Grieczko: Historia drugiej wojny światowej 1939 – 1945 w dwunastu tomach. T. 4-10. Warszawa: 1976-1983.
- W. Iwanowski: Operacje okrążające II wojny światowej na europejskim TWD (studium historyczno-wojskowe). Warszawa: 1973.
- Iwan Jakubowski: Ziemia w ogniu. Warszawa: 1976.
- Izmienenija v organizacji tankovogo korpusa v gody VOV
- Michał Kazakow: Nad mapą minionych bitew. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
- Kniak A., Armii RKKA
- Kniak A., Kavalerijskije divizii RKKA
- Kniak A., Tankovyje divizii RKKA
- Mikołaj Popiel: Czołgi ruszyły na zachód. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1963, s. 404.
- Potapov Valeri, The Structure and Organization of the Red Army’s Tank Forces. battlefield.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-12-14)].,
- Franciszek Skibiński: The Structure and Organization of the Red Army’s Tank Forces. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982.,
- Svirin M., Quantity and condition of tanks in Red Army. battlefield.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-12-13)].
- Michaił Kozłow: Великая Отечественная война 1941-1945: энциклопедия. Moskwa: 1985.
- Fryderyk Zbiniewicz: Armia radziecka w wojnie z hitlerowskimi Niemcami. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1988.
- Janusz Piekałkiewicz: Kalendarium wydarzeń II wojny światowej. Łódź: Wydawnictwo AWM, 1999.