Abraham ibn Daud

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Tarnoob (dyskusja | edycje) o 23:27, 29 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Abraham Ibn Daud
Data urodzenia

ok. 1110

Data śmierci

ok. 1180

Zawód, zajęcie

filozof, teolog, lekarz, astronom, historyk

Abraham Ibn Daud (ur. około 1110, zm. 1180) – żydowski filozof, teolog, lekarz, astronom i historyk żyjący, działający na terenie muzułmańskiej Andaluzji.

Zajmował się zastosowaniem arystotelizmu (w wydaniu Awicenny) do myśli żydowskiej, dostarczył systemowego i względnie dojrzałego ujęcia judaizmu w interpretacji uzgodnionej z doktryną Arystotelesa. Jego zainteresowania obejmowały zagadnienie wolnej woli, relacji między Bogiem a światem, relacji między sobie współczesnym judaizmem rabinicznym a filozofią etyki. Bezpośredni poprzednik Mojżesza Majmonidesa pod względem znaczenia i tematyki w dziejach myśli hebrajskiej.

Jest autorem następujących dzieł:

  • al-'Aquida al-Rafi'a (jęz. arabski); około 1160, najpewniej w 1161 – Księga o Wzniosłej Wierze, w przekładzie hebrajskim z 1391 – Ha Emunah Ha Nissah lub w innym przekładzie hebrajskim – Salomona Ben LabiegoSefer ha Emunah ha Ramah. Jest to opus magnum tego autora, próba zastosowania myśli Arystotelesa do zagadnień wziętych z żydowskiej tradycji religijnej.
  • Sefer ha Qabbalah (jęz. hebrajski); 1161 – Księga Tradycji. Traktat filozoficzno historyczny pisany z pozycji apologety judaizmu.
  • Zikron Dibre Romi (jęz. hebrajski) – Wspomnienie o dziejach Rzymu – dzieło historyczne, opublikowane jako dodatek do Księgi Tradycji
  • Dibre malke jisrael bajit seni (jęz. hebrajski) – Dzieje Królów Izraela podczas drugiej Świątyni – również o treści historycznej, opublikowane jako drugi dodatek do Księgi Tradycji

Bibliografia

  • A. Jerzy Ochman, Średniowieczna filozofia żydowska, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych "Uniwersitas", wydanie I, Kraków; 1995 str. 146-151 i 397. ISBN 8370521390

Linki zewnętrzne