Adam Piasecki (duchowny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Piasecki
Prezbiter
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1929
Tarnów

Data i miejsce śmierci

13 stycznia 1990
Warszawa

Wiceprezes Naczelnej Rady Kościoła Chrześcijan Baptystów w PRL
Okres sprawowania

1968–1975
1980–1990

Sekretarz Naczelnej Rady Kościoła Chrześcijan Baptystów w PRL
Okres sprawowania

1975–1980

Wyznanie

baptystyczne

Kościół

Kościół Chrześcijan Baptystów w PRL

Odznaczenia
Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Adam Piasecki (ur. 18 grudnia 1929 w Tarnowie, zm. 13 stycznia 1990 w Warszawie) – polski duchowny baptystyczny i działacz ekumeniczny, wieloletni członek Naczelnej Rady Kościoła Chrześcijan Baptystów w PRL[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1951–1952 pełnił funkcję kaznodziei zboru w Szczecinie, a w latach 1952–1975 funkcję kaznodziei zboru w Gdańsku. W latach 1964–1975 piastował także funkcję prezbitera okręgowego Okręgu Gdańskiego PKChB. W latach 1965–1990 był członkiem Naczelnej Rady Kościoła, sprawując w latach 1968–1975 oraz 1980–1990 funkcję jej wiceprezesa. Był także w latach 1975–1980 sekretarzem NRK, a w latach 1969–1987 przewodniczącym Komisji Radiowej przy NRK. Jako działacz ekumeniczny piastował między innymi funkcję sekretarza Oddziału Gdańskiego Polskiej Rady Ekumenicznej. Od 1980 do śmierci w 1990 był również prezbiterem warszawskiego zboru PKChB[1].

Był kaznodzieją radiowym, związanym z Trans World Radio w Monte Carlo[2].

Był tajnym współpracownikiem SB, miał pseudonim „Kasprzak”. W przeciwieństwie do swoich odpowiedników w innych Kościołach mniejszościowych (Stanisław Krakiewicz, Stanisław Dąbrowski), nigdy nie został zdekonspirowany, ponieważ był umiejętnie prowadzony przez swego oficera prowadzącego[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Andrzej SewerynLeksykon baptystów w Polsce po 1945 roku (Wydawnictwo Uczelniane Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego, Warszawa, 2007; ISBN 83-88497-13-8 str.138–140)
  2. Zieliński 2013 ↓, s. 346.
  3. Jańczuk 2023 ↓, s. 229-230.
  4. Jańczuk 2023 ↓, s. 246.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]