Alain Bashung

Alain Bashung
	; Alain Bashung
Data i miejsce urodzenia	1 grudnia 1947 ; Paryż
Data i miejsce śmierci	14 marca 2009 ; Paryż
Zawód	aktor, piosenkarz, autor tekstów
Współmałżonek	Chloé Mons (od 30.06.2001)
Lata aktywności	1966–2009
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Alain Bashung, właśc. Alain Claude Baschung (ur. 1 grudnia 1947 w Paryżu, zm. 14 marca 2009 tamże) – francuski piosenkarz, autor tekstów i aktor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i młodość[edytuj | edytuj kod]

Matka Alaina pracowała w fabryce, a jego ojcem był Algierczyk, którego nigdy nie poznał. Po urodzeniu matka ponownie wyszła za mąż i oddała małego Alaina (miał wówczas 1 rok) pod opiekę rodziców ojczyma, którzy mieszkali w Wingersheim (okolice Strasburga). W dzieciństwie zainteresował się muzyką po otrzymaniu harmonijki ustnej, na której ćwiczył utwory m.in. Kurta Weila i Wagnera. Uprawiał także kolarstwo i koszykówkę. W późniejszym okresie i dotarciu do tamtejszych rozgłośni radiowych muzyki rockandrollowej, zapoznał się z twórczością wielu artystów tego gatunku, co stanowi częstą inspirację w jego utworach. W 1959 roku powrócił do Paryża, gdzie ukończył École nationale de commerce.

Ostatnie miesiące życia[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2009 podczas ceremonii rozdania francuskich nagród muzycznych otrzymał trzy „Victoires”. Mimo choroby, 24 lutego, wychudzony i osłabiony Alain Bashung był na scenie paryskiej sali koncertowej Zenith, by odebrać statuetki „Victoire”: za najlepszą płytę roku, za najlepszy koncert oraz nagrodę dla najlepszego wokalisty. Śpiewał wtedy piosenkę z nagrodzonej płyty „Bleu petrole”. Było to prawdopodobnie jego ostatnie spotkanie z publicznością.

Na wieść o śmierci piosenkarza, otoczonego we Francji prawdziwym kultem, Pałac Elizejski wydał specjalny komunikat. Prezydent Nicolas Sarkozy określił w nim zmarłego jako „wielkiego poetę i artystę zaangażowanego”, który „stworzył świat muzyczny o mrocznej i eleganckiej estetyce”^[1].

1 stycznia 2009 artysta został uhonorowany Legią Honorową piątej klasy (Chevalier)^[2].

Alain Bashung zmarł na raka płuca w jednym z paryskich szpitali w wieku 61 lat^[1]. Został pochowany 20 marca 2009 na Cmentarzu Père-Lachaise.

Kariera artystyczna[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery były wyraźnie odmienne od późniejszych dokonań Bashunga. Z grupą muzyków włóczył się po restauracjach, hotelach i bazach wojskowych żołnierzy amerykańskich. Pierwszy singiel zatytułowany Pourquoi rêvez-vous des États-Unis? („Dlaczego marzycie o USA?”) wydał w 1966 roku. Rok później pojawił się jako support zespołów Cream, The Troggs oraz Pretty Things na festiwalu muzyki popularnej w Pałacu Sportu w Paryżu. Szerszej publiczności dał się poznać podczas emisji programu „Tremplins de l’été”, gdzie wykonał utwór Je vous crois („Wierzę wam”). Pod koniec lat 60. spędził kilka miesięcy z innym popularnym francuskim artystą, Christophem. Ostatnim singlem, który został wydany pod nazwiskiem Baschung był utwór Les Romantiques z 1968 roku.

W 1973 zagrał Robespierre’a w komedii muzycznej La Révolution française, której autorem był Claude-Michel Schönberg.

Po dziewięciu latach bez większych sukcesów, Bashung postawił na współpracę z tekściarzem Borisem Bergmanem i producentem Andym Scottem. W 1977 roku wydał swój pierwszy album, Romans photos. Następną płytą była Roulette russe, utrzymana w klimacie rockowym, która podobnie jak poprzednia przeszła bez większego echa.

W wieku 33 lat, Bashung osiągnął pierwszy prawdziwy sukces komercyjny poprzez wydanie singla Gaby oh Gaby, sprzedanego w liczbie miliona kopii. Kolejnym albumem była wydana w 1981 Pizza z przebojem Vertige de l’amour.

Album Play blessures z 1982 roku powstał we współpracy z Sergem Gainsbourgiem, który napisał teksty piosenek. Utrzymany w klimacie nowej fali ma we Francji status kultowego, mimo klęski komercyjnej, wynikającej z nieprzystępnych tekstów i chłodnego brzmienia dla szerszej publiczności.

Kolejnym albumem był wydany rok później Figure imposée, odebrany z umiarkowanym entuzjazmem przez krytyków. W 1984 roku wydał singiel S.O.S. amor, który pozwolił Bashungowi na swego rodzaju restart kariery i wejście do elity francuskiej piosenki tamtych czasów na stałe. W ramach antyrasistowskiej kampanii Touche pas à mon pote wydał piosenkę pod tym samym tytułem w 1985 roku.

Płyta Passé le Rio Grande z 1986 roku była pierwszym sukcesem na polu francuskich nagród muzycznych Victoires de la Musique – została uhonorowana statuetką za najlepszy album rockowy.

Wydany w 1989 roku album Novice jest zwrotem w klimaty eksperymentalne i nowofalowe. Z płyty pochodzi singiel Bombez !, do którego nakręcono teledysk w Las Vegas. Była to ostatnia płyta, na którą teksty napisał Boris Bergman, a pierwsza, na którą powstały teksty we współpracy z Jeanem Fauque. Podobnie do wydanego w 1982 roku Play blessures album nie przekroczył liczby 50 tysięcy sprzedanych egzemplarzy.

Jednym z największych sukcesów Bashunga był nagrany w amerykańskim Memphis, wydany w 1991 roku album Osez Joséphine, z którego pochodzi największy przebój artysty o tym samym tytule. Sprzedany w ponad 350 tysiącach kopii album ugruntował pozycję Bashunga jako kompozytora.

W 1994 roku nagrał Chatterton, album w stylu country new age z singlem Ma petite entreprise, który po raz kolejny okazał się sukcesem komercyjnym. W tym samym czasie Bashung coraz częściej pojawiał się w różnego rodzajach produkcjach filmowych i serialowych, jak np. Ma sœur chinoise (reż. Alain Mazars).

W 1998 roku artysta wydał swój najbardziej ceniony album, Fantasie militaire, z którego pochodzi utwór La nuit je mens. Za ten album otrzymał 3 nagrody Victoires de la musique w roku 1999, a także dodatkową statuetkę w ramach najlepszej płyty dwudziestolecia (w 2005 roku).

Z 13 nagrodami, które zdobył od 1993 roku jest najczęściej nagradzanym artystą w historii francuskich Victoires de la Musique (ex aequo z Mathieu Chedidem)^[3]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

Rok	Album	Listy przebojów
Rok	Album	Francja	Belgia	Szwajcaria
1977	Romans photos	-	-	-
1979	Roulette russe	13	-	-
1981	Pizza	1	-	-
1982	Play blessures	-	-	-
1983	Figure imposée	-	-	-
1986	Passé le Rio Grande	-	-	-
1989	Novice	-	-	-
1991	Osez Joséphine	14	-	-
1993	Réservé aux Indiens	-	-	-
1994	Chatterton	6	-	-
1998	Fantaisie militaire	1	15	-
2002	L’Imprudence	1	2	46
2002	Cantique des cantiques en duo avec Chloé Mons	-	-	-
2008	Bleu pétrole	1	4	11

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok	Singel	Lista przebojów
Rok	Singel	Francja	Belgia
1966	Pourquoi rêvez-vous des États-Unis?	-	-
1967	T’as qu'à dire Yeah	-	-
1967	Tu es une petite enfant qui fait la belle	-	-
1968	Chère petite chose	66	-
1968	Les romantiques	-	-
1969	Lise	-	-
1969	La rivière	-	-
1969	Simplement quelques jours	-	-
1969	Ho gli occhi chuisi	-	-
1970	Un jour viendra	-	-
1971	Du feu dans les veines	-	-
1973	Bois de santal	-	-
1977	Roman Photos	71	-
1977	C’est la faute à Dylan	-	-
1979	Je fume pour oublier que tu bois	-	-
1980	Gaby oh Gaby	2	-
1981	Vertige de l’amour	1	-
1981	Rebel	19	-
1981	C’est comment qu’on freine?	45	-
1983	Elégance	-	-
1984	S.O.S. Amor	36	-
1985	Tu touches pas à mon pote	-	-
1985	Hey Joe	59	-
1986	L’arrivée du Tour	44	-
1986	Malédiction	36	-
1989	Bombez!	76	-
1989	Pyromanes	94	-
1989	Etrange été	-	-
1991	Osez Joséphine	14	-
1991	J’écume	-	-
1992	Madame rêve	-	-
1994	Ma petite entreprise	61	-
1994	J’passe pour une caravane	31	-
1998	La nuit je mens	12	-
1998	Sommes-nous	24	-
1998	Aucun express	39	-
2003	La ficelle	-	-
2008	Résidents de la République	-	32