Aleksandr Wołkow (zawodnik MMA)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Wołkow
Алекса́ндр Во́лков
Ilustracja
Wołkow w 2016
Pełne imię i nazwisko

Aleksandr Jewgienjewicz Wołkow

Pseudonim

Drago

Data i miejsce urodzenia

24 października 1988
Moskwa

Obywatelstwo

ZSRR (1988-1991)
Rosja (od 1991)

Wzrost

201 cm

Masa ciała

115 kg

Styl walki

MMA

Debiut

2009

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

ciężka

Klub

Strela Team

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

47

Zwycięstwa

37

Przez nokauty

24

Przez poddania

4

Przez decyzje

9

Porażki

10

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 10 września 2023.

Aleksandr Jewgienjewicz Wołkow (ros. Александр Евгеньевич Волков; ur. 24 października 1988 w Moskwie) – rosyjski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), pankrationu oraz karateka, mistrz Bellator MMA z 2012 oraz M-1 Global z 2016 w wadze ciężkiej. Aktualnie zawodnik UFC.

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

M-1 Global i Bellator MMA[edytuj | edytuj kod]

Wołkow zadebiutował w zawodowym MMA w 2009 na gali M-1 Challenge[1]. 3 grudnia 2009 wraz z drużyną Red Devil awansował do finału drużynowych mistrzostw M-1. W finałowej walce pokonał reprezentanta Gorets Ibragima Magomiedowa jednak ostatecznie całą rywalizację Red Devil przegrali z Gorets 2-3[2].

22 lipca 2010 doszedł do finału indywidualnych eliminacji M-1 Selection w wadze ciężkiej strefy Europy Wschodniej w którym uległ rodakowi Maksimowi Griszynowi przez poddanie w pierwszej rundzie[3].

23 lutego 2012 na lokalnej gali w Królewcu zwyciężył byłego mistrza UFC Ricco Rodrigueza[1], a po niedługim czasie związał się Bellator FC biorąc udział w turnieju wagi ciężkiej, który wygrał (wygrana m.in. nad Brettem Rogersem) i zdobył zwakowane przez Cole Konrada mistrzostwo wagi ciężkiej[4]. Tytuł stracił w pierwszej obronie 15 listopada 2013 (Bellator 108) na rzecz rodaka Witalija Minakowa, który go znokautował w 1. rundzie[5].

W marcu 2014 wziął udział w kolejnym turnieju Bellatora. Na przestrzeni trzech miesięcy pokonał trzech rywali – Marka Holatę, Siala-Mou Siligę oraz w finale Błagoja Iwanowa.

W 2015 stoczył dwa przegrane pojedynki z Tonym Johnsonem i Cheickiem Kongo po czym został zwolniony z organizacji[6].

W 2016 wrócił do kraju wiążąc się ponownie z M-1 Global[7]. 19 lutego 2016 na M-1 Challenge 64 pokonał Estończyka Dienisa Smoldariewa i został mistrzem wagi ciężkiej M-1 Global[8]. 16 czerwca 2016, obronił tytuł, nokautując Słowaka Attilę Végha[9].

UFC[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2016 podpisał kontrakt z Ultimate Fighting Championship[10]. W debiucie, który odbył 19 listopada 2016 pokonał kontrowersyjną, niejednogłośną decyzją sędziów Timothy;ego Johnsona na gali UFC Fight Night: Mousasi vs. Hall 2[11][12]. 15 kwietnia 2017 na UFC on Fox: Johnson vs. Reis wygrał z Royem Nelsonem również na punkty[13].

2 sierpnia 2017 w walce wieczoru gali UFC Fight Night: Volkov vs. Struve zmierzył się z Stefanem Struve, którego pokonał przez TKO[14][15]. Pojedynek nagrodzono bonusem w kategorii walka wieczoru[16].

17 marca 2018 podczas UFC Fight Night 127 w Londynie pokonał byłego mistrza UFC Fabricio Werduma przez nokaut w czwartej rundzie, notując tym samym trzydzieste zawodowe zwycięstwo[17]. Po walce został nagrodzony przez organizację pierwszym bonusem za występ wieczoru[18]. W międzyczasie trenował w klubie Red Devil Sport Club wraz z gwiazdą światowego MMA Fiodorem Jemieljanienko oraz czołowym europejskim zawodnikiem Wiktorem Niemkowem.

6 października 2018 roku na UFC 229 zmierzył się z Derrickiem Lewisem[19]. Dominując w walce ostatecznie nieoczekiwanie został znokautowany trzeciej rundy[20].

20 kwietnia 2019 roku na UFC Fight Night 149 miał skrzyżować rękawice z Alistairem Overeemem, ale ponad twa tygodnie wcześniej poinformowano, że wycofał się z walki z nieujawnionego powodu[21][22].

9 listopada 2019 roku miał zmierzyć się z Juniorem Dos Santosem, jednak Brazylijczyk był zmuszony wycofać się z tego wydarzenia z powodu poważnej infekcji bakteryjnej, a jego miejsce zajął Greg Hardy[23]. Wołkow wygrał przez jednogłośną decyzję[24].

20 czerwca 2020 roku na gali UFC on ESPN: Blaydes vs. Volkov przegrał z Curtisem Blaydesem przez jednogłośną decyzję[25][26].

W kolejnej walce, którą odbył 24 października 2020 na UFC 254 zmierzył się z Waltem Harrisem[27]. Walkę wygrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie[28].

Na wydarzeniu UFC Fight Night 184 zmierzył się z Alistairem Overeemem[29]. Wygrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie[30]. Zwycięstwo to przyniosło mu nagrodę za występ wieczoru[31].

26 czerwca 2021 roku na gali UFC Fight Night 190 zmierzył się z Francuzem, Cirylem Gane[32]. Walkę przegrał przez jednogłośną decyzję[33].

30 października 2021 roku na UFC 267 doszło do jego walki z Marcinem Tyburą[34]. Zwyciężył pojedynek jednogłośną decyzją sędziów. Dwóch z nich punktowało go 30-27 na jego korzyść, a jeden z nich uznał, że Polak wygrał drugą rundę i punktował 29-28[35].

19 marca 2022 roku na gali UFC Fight Night w Londynie spotkał się w oktagonie z Anglikiem Tomem Aspinallem[36]. Przegrał walkę przez poddanie w pierwszej rundzie[37].

4 czerwca 2022 w walce wieczoru gali UFC Fight Night 207 zawalczył z Jairzinho Rozenstruikiem[38]. Już w pierwszej rundzie szybko zastopował ciosami swojego rywala, wygrywając pojedynek przez techniczny nokaut[39].

Podczas UFC Vegas 71, które odbyło się 12 marca 2022 pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Alexandra Romanova[40][41].

Na wydarzeniu UFC 293, które miało miejsce 9 września 2023 w Sydney stoczył walkę z Tai'em Tuivasą[42]. Pod koniec drugiej rundy, gdy znalazł się w dosiadzie rozbijał Australijczyka ciosami młotkowymi, po czym poddał go dość rzadkim duszeniem tzw. Ezekielem[43].

22 czerwca 2024 w tzw. Co-Main Evencie (drugiej walce wieczoru) gali UFC on ABC 6 w Rijadzie zawalczy ze swoim rodakiem, Siergiejem Pawłowiczem[44].

Styl walki[edytuj | edytuj kod]

Jest zawodnikiem walczącym przede wszystkim w stójce. Wykorzystuje swój znaczny wzrost, duży zasięg i potężne kopnięcia do wyprowadzania celnych uderzeń z dystansu[45]. Znany jest przede wszystkim z cierpliwego i technicznego punktowania, a także z efektownych kopnięć na korpus, które wykorzystał m.in. na UFC 254 w walce z Waltem Harrisem[46].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

Pankration[edytuj | edytuj kod]

  • 3-krotny tryumfator Pucharu Moskwy w pankrationie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Matt Erickson: Statystyki i rekord MMA. sherdog.com. [dostęp 2017-09-02]. (ang.).
  2. ↑ Pitbull West Coast prezentuje: M-1 Challenge Finals – wyniki [online], mmarocks.pl [dostęp 2018-03-17].
  3. ↑ M-1 Selection 2010 Eastern and Western European Finals Feature Spectacular Performances [online], m1global.tv [dostęp 2010-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-17].
  4. ↑ Alexander Volkov Outpoints Richard Hale, Captures Heavyweight Crown at Bellator 84 [online], sherdog.com [dostęp 2012-12-14].
  5. ↑ Bellator 108 Results: Play-by-Play & Updates [online], sherdog.com [dostęp 2013-11-15].
  6. ↑ Bellator releases five fighters, including former champion – Bloody Elbow [online], www.bloodyelbow.com [dostęp 2017-11-16].
  7. ↑ Former Bellator champion Alexander Volkov signs with M-1 Global – Bloody Elbow [online], www.bloodyelbow.com [dostęp 2017-11-16].
  8. ↑ Alexander Volkov nowym mistrzem wagi ciężkiej M-1 Global! – MMA PL [online], mma.pl [dostęp 2017-11-16] (pol.).
  9. ↑ K. Witek: Wyniki M-1 Challenge 68: Attila Vegh znokautowany w 1 rundzie, Schlemenko mistrzem Grand Prix do 84 kg. mmanews.pl, 16.06.2016. (pol.).
  10. ↑ Matt Erickson: Ex-Bellator champ Alexander Volkov debuts with promotion vs. Timothy Johnson at UFC Fight Night 99. mmajunkie.com, 2016-09-29. [dostęp 2017-09-02]. (ang.).
  11. ↑ UFC Fight Night 99 results: Ex-Bellator champ Alexander Volkov edges Timothy Johnson [online], MMA Junkie, 19 listopada 2016 [dostęp 2023-09-08] (ang.).
  12. ↑ Alexander Volkov def.  Tim Johnson :: UFC Fight Night 99 :: MMA Decisions [online], mmadecisions.com [dostęp 2023-09-08].
  13. ↑ UFC on FOX 24 results: Alexander Volkov picks apart Roy Nelson for clean-sweep victory [online], MMA Junkie, 16 kwietnia 2017 [dostęp 2023-09-08] (ang.).
  14. ↑ Guilherme Cruz, Stefan Struve vs. Alexander Volkov headlines UFC event in Rotterdam [online], MMA Fighting, 27 maja 2017 [dostęp 2024-03-28] (ang.).
  15. ↑ UFC: Wieżowiec zburzony! Volkov znokautował Struve'a - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl, 2 września 2017 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  16. ↑ UFC Fight Night 115: Struve vs Volkov – bonusy i konferencja – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2024-03-28] (pol.).
  17. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz: Aleksander Volkov nokautuje Fabricio Werduma na gali UFC w Londynie!. mmarocks.pl, 2018-03-18. [dostęp 2018-03-18]. (pol.).
  18. ↑ UFC London post-fight bonuses: Volkov smashes Werdum for $50K bonus [online], bloodyelbow.com, 17 marca 2018 [dostęp 2024-03-28] (ang.).
  19. ↑ Wirtualna Polska Media, Kolejny hit na UFC 229. W roli głównej pogromca Polaków [online], sportowefakty.wp.pl, 15 sierpnia 2018 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  20. ↑ Krzysztof Kordys, [WIDEO] Derrick Lewis w ostatnich sekundach nokautuje Volkova i ratuje zwycięstwo | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 7 października 2018 [dostęp 2022-03-25] (pol.).
  21. ↑ MMA DNA, Marcel Dorff, Alexander Volkov vs. Alistair Overeem is het Main Event voor UFC St.Petersburg [online], MMA DNA, 8 lutego 2019 [dostęp 2023-09-08] (ang.).
  22. ↑ Andrew Ravens, Alistair Overeem Receives New Opponent At UFC St. Petersburg [online], 3 kwietnia 2019 [dostęp 2023-09-08] (ang.).
  23. ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. Kontrowersyjny Greg Hardy wchodzi do walki wieczoru UFC w Moskwie [online], sportowefakty.wp.pl, 24 października 2019 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  24. ↑ Wito, UFC w Moskwie: Zabit vs Kattar – wyniki po gali | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 9 listopada 2019 [dostęp 2022-03-25] (pol.).
  25. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Curtis Blaydes – Alexander Volkov walką wieczoru czerwcowej gali UFC | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 1 czerwca 2020 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  26. ↑ Grzegorz Nielubiak, UFC on ESPN 11: Blaydes vs. Volkov – wyniki gali z udziałem Piechoty [online], InTheCage.pl, 21 czerwca 2020 [dostęp 2021-08-23] (pol.).
  27. ↑ Alexander Volkov vs. Walt Harris co-main eventem gali UFC 254: Khabib vs. Gaethje [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 31 lipca 2020 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  28. ↑ Krzysztof Kordys, UFC 254: Khabib vs Gaethje – wyniki gali | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 24 października 2020 [dostęp 2021-08-23] (pol.).
  29. ↑ Mateusz Paczkowski, Alistair Overeem i Aleksander Volkov zmierzą się na UFC w Super Bowl weekend [online], MMA PL, 13 listopada 2020 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  30. ↑ UFC Fight Night 184 Overeem vs. Volkov – wyniki na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2021-08-23] (pol.).
  31. ↑ UFC Fight Night 184: Overeem vs. Volkov – bonusy – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  32. ↑ Wito, Ciryl Gane zmierzy się z Alexanderem Volkovem | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 4 kwietnia 2021 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  33. ↑ UFC Fight Night 190: Gane vs. Volkov – wyniki walk – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2021-08-23] (pol.).
  34. ↑ Marcin Tybura stanie do walki z Alexandrem Volkovem na gali UFC 267 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  35. ↑ Wołkow bezlitośnie wykorzystał błędy Marcina Tybury na UFC 267 [online], Sport.pl [dostęp 2021-10-30] (pol.).
  36. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Tom Aspinall kontra Alexander Volkov walką wieczoru gali UFC w Londynie | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 21 stycznia 2022 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  37. ↑ (VIDEO) Tom Aspinall pokonuje Alexandra Volkova! Poddanie już w 1 rundzie! [online], StrefaMMA.pl – Portal sportów walki, 19 marca 2022 [dostęp 2022-03-25] (pol.).
  38. ↑ Michał Tkaczuk, Alexander Volkov vs Jairzinho Rozenstruik walką wieczoru czerwcowej gali UFC Fight Night | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 15 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-18] (pol.).
  39. ↑ Wirtualna Polska Media, Efektowne nokauty i popis Kowalkiewicz. Sprawdź wyniki UFC Vegas 56 [online], sportowefakty.wp.pl, 5 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-05] (pol.).
  40. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Alexander Volkov kontra Alexandr Romanov na UFC Fight Night 221 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 25 stycznia 2023 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  41. ↑ Wirtualna Polska Media, Triumf byłej mistrzyni KSW, porażka Brzeskiego. Poznaj komplet wyników z UFC Vegas 71 [online], sportowefakty.wp.pl, 12 marca 2023 [dostęp 2023-03-17] (pol.).
  42. ↑ Michał Tkaczuk, Tai "Bam Bam" Tuivasa zmierzy się z Alexandrem Volkovem na UFC 293 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 6 lipca 2023 [dostęp 2023-07-28] (pol.).
  43. ↑ (VIDEO) Szalona walka i niecodzienne poddanie! Alexander Volkov pokonał Taia Tuivasę na UFC 293! [online], Lowking.pl [dostęp 2023-09-10] (pol.).
  44. ↑ Bratobójcze starcie Rosjan i inne walki dodane do czerwcowej gali UFC Rijad [online], Lowking.pl [dostęp 2024-03-28] (pol.).
  45. ↑ UFC on ESPN 11 breakdown: How will Curtis Blaydes-Alexander Volkov style clash play out? [online], MMA Junkie, 18 czerwca 2020 [dostęp 2021-08-23] (ang.).
  46. ↑ Alexander Volkov stops Walt Harris with painful body kick at UFC 254 (Video) [online], FanSided, 24 października 2020 [dostęp 2021-08-23] (ang.).
  47. ↑ Maxim Grishin: Making Waves as a Heavyweight Prospect. m1global.tv, 2010-09-02. [dostęp 2018-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-17)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksandr_Wołkow_(zawodnik_MMA)&oldid=73438658”