Alfred Wallenstein
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Alfred Wallenstein (ur. 7 października 1898 w Chicago, zm. 8 lutego 1983 w Nowym Jorku[1][2][3]) – amerykański dyrygent i wiolonczelista pochodzenia austriackiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był potomkiem Albrechta von Wallensteina[1][2]. Uczył się gry na wiolonczeli w Los Angeles[1], jego nauczycielką była matka kompozytora Ferde’a Grofégo[2]. W sezonie 1916–1917 grał z San Francisco Symphony Orchestra[1][2]. W 1918 roku towarzyszył Annie Pawłowej w tournée po Ameryce Południowej[1][2]. W 1919 roku podjął współpracę z Los Angeles Symphony Orchestra[1][2]. W latach 1919–1922 przebywał w Lipsku, gdzie był uczniem Juliusa Klengla i studiował medycynę na Uniwersytecie Lipskim[1]. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych występował jako pierwszy wiolonczelista z Chicago Symphony Orchestra (1922–1929) i New York Philharmonic (1929–1936)[1][3]. W 1931 roku debiutował w Nowym Jorku jako dyrygent[1]. Od 1932 roku współpracował z Hollywood Bowl Orchestra[1]. W 1933 roku założył własny zespół Wallenstein Sinfonietta[1][2][3]. Od 1935 do 1945 roku był dyrektorem muzycznym nowojorskiej rozgłośni radiowej WOR[1]. Był dyrektorem muzycznym Los Angeles Philharmonic Orchestra (1943–1956) i Caramoor Festival (1958–1961)[1][3]. Wykładał w Chicago Musical College (1927–1929) i Juilliard School of Music w Nowym Jorku (1968–1979)[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 59. ISBN 978-83-224-0935-0.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3836. ISBN 0-02-865571-0.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 964. ISBN 0-674-37299-9.