Anatolij Dorodnicyn

Anatolij Dorodnicyn
Państwo działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	2 grudnia 1910 ; Baszyno, gubernia tulska
Data i miejsce śmierci	7 czerwca 1994 ; Moskwa
	Specjalność: aerodynamika, dynamika gazów, matematyka stosowana
Alma Mater	Instytut Naftowy w Groznym
	Moskiewski Instytut Fizyczno-Techniczny
	Odznaczenia
	;

Anatolij Aleksiejewicz Dorodnicyn (ros. Анатолий Алексеевич Дородницын, ur. 19 listopada^?/2 grudnia 1910 we wsi Baszyno w guberni tulskiej (obecnie w obwodzie tulskim), zm. 7 czerwca 1994 w Moskwie) – radziecki matematyk, geofizyk i mechanik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem lekarza. W 1925 skończył 7-letnią szkołę we wsi Berezań w guberni połtawskiej, a w 1927 szkołę średnią w Groznym, a w 1931 ukończył studia w instytucie naftowym. Później pracował w instytutach naukowych w Leningradzie i jako sejsmolog w biurze trustu naftowego w Krasnowodzku (obecnie Turkmenbaszy) w Turkmeńskiej SRR, 1935–1941 pracował w głównym obserwatorium sejsmologicznym w Leningradzie, gdzie w 1939 został starszym pracownikiem naukowym. Od 1941 do 1960 pracował w Centralnym Instytucie Aerohydrodynamicznym (CAGI) im. Żukowskiego jako starszy inżynier, szef działu, szef sektora, zastępca kierownika laboratorium, kierownik naukowy laboratorium i od 1952 zastępca szefa CAGI, zajmując się problemami aerodynamiki. Jednocześnie od 1944 do 1946 był profesorem katedry aerodynamiki teoretycznej Moskiewskiego Instytutu Lotniczego im. Ordżonikidze, a 1945-1955 starszym pracownikiem naukowym i kierownikiem działu Instytutu Matematyki Akademii Nauk ZSRR i 1948–1951 profesorem katedry aerodynamiki Wydziału Fizyczno-Technicznego Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. Łomonosowa. Od 1952 do końca życia pracował w Moskiewskim Instytucie Fizyczno-Technicznym jako kierownik katedry aerodynamiki, kierownik katedry dynamiki gazów, katedry matematyki stosowanej i od 1971 fizyki matematycznej. W 1953 został akademikiem Akademii Nauk ZSRR. W 1943 otrzymał stopień doktora, a w 1949 profesora. W 1970 został członkiem zagranicznym Bułgarskiej Akademii Nauk, a w 1980 członkiem Akademii Nauk Technicznych Finlandii. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (1 grudnia 1970)
Order Lenina (pięciokrotnie, 20 kwietnia 1956, 26 czerwca 1959, 28 kwietnia 1963, 1 grudnia 1970 i 1 grudnia 1980)
Order Rewolucji Październikowej (17 września 1975)
Order Czerwonego Sztandaru Pracy (27 marca 1954)
Order Czerwonej Gwiazdy (16 września 1945)
Order „Znak Honoru” (11 lipca 1943)
Order Przyjaźni Narodów (20 sierpnia 1986)
Nagroda Leninowska (1983)
Nagroda Stalinowska (trzykrotnie, 1946, 1947 i 1951)
Nagroda Rady Ministrów ZSRR (1981)
Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945" (1946)
Nagroda im. Kryłowa Akademii Nauk ZSRR (1978)
Nagroda im. Głuszkowa Akademii Nauk ZSRR (1983)
Order Przyjaźni (Wietnam, 1982)
Order Cyryla i Metodego (Ludowa Republika Bułgarii, 1987)

I medale ZSRR, NRD i Bułgarii.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Biogram na stronie warheroes.ru (ros.) [dostęp 2019-02-10]