Aniela Chałubińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aniela Chałubińska
Data i miejsce urodzenia

1 października 1902
Lwów

Data i miejsce śmierci

6 lipca 1998
Lublin

profesor nauk geograficznych
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Profesura

1968

Doktor honoris causa
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej – 1992
Uczelnia

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

Okres zatrudn.

1945-1973

Aniela Chałubińska (ur. 1 października 1902 we Lwowie, zm. 6 lipca 1998 w Lublinie) – polska geolog i geograf.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była córką Ludwika Chałubińskiego inżyniera chemika i taternika, wnuczką Tytusa Chałubińskiego lekarza pracującego w Zakopanem. Studiowała geografię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Pracowała od 1945 na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie początkowo na etacie adiunkta w Katedrze Geografii Ogólnej w 1955 została docentem i w latach 1956–1973 była kierownikiem Katedry Geografii Regionalnej. Od momentu ukończenia studiów w 1926 pracowała jako nauczyciel geografii prowadząc na zlecenie swojego mentora Eugeniusza Romera wakacyjne kursy dla nauczycieli geografii od 1930 była kierowniczka pierwszego w Polsce Ogniska Metodycznego Geografii. Opublikowała liczne prace z geografii fizycznej, historii geografii, metodyki geografii, geografii regionalnej i klimatologii. W 1934 opracowała podręcznik „Geografia Europy”, a w 1937 „Geografia Polski” oba wydane przez Ossolineum[1].

Główne prace: „Z okien wagonu na trasie Kraków-Zakopane” („Geografia w Szk.”, 1952), „Wycieczka po okolicy Zakopanego” (tamże 1953 i 1954). Inne to: „Różne drogi nauczania geografii” (Warszawa, 1959), „Realizacja haseł ochrony przyrody i jej zasobów w nauczaniu geografii” w dziele zbiorowym: „Metodyka nauczania geografii” (Warszawa, 1966), „Ignacy Domeyko i jego wkład do geografii Polski” (Warszawa, 1969).

Do najważniejszych ze wspomnień należą: Ludwik Zejszner jako geograf („Kosmos”, 1928), Wspomnienia o Prof. Mieczysławie Limanowskim („Czas. Geogr.”, 1952), Profesor Romer („Geogr. w Szk.”, 1954 i 1955 oraz „Czas. Geogr.”, 1955), Romer i góry („Poznaj Świat” 1957)[2].

W 1992 roku otrzymała tytuł doktora honoris causa swej uczelni[3]. Wieloletnia działaczka Polskiego Towarzystwa Geograficznego, nagrodzona w 1968 Złotą Odznaką PTG, a od 1982 Członek Honorowy PTG[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jolanta Rodoś „Profesor Aniela Chałubińska (1902-1998) – niezapomniany nauczyciel i wychowawca”, [w:] Annales Uniwersitatis Mariae Curie-Sklodowska Lublin Polonia vol. LXVII Z. 2 wyd. 2012 s. 139–142.
  2. Biogram w Wielkiej Encyklopedii Tatrzańskiej.
  3. Doktorzy honoris causa UMCS. umcs.lublin.pl. [dostęp 2011-02-23].
  4. Polski Towarzystwo Geograficzne.