Anita Jancia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anita Jancia
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1975
Bielsko-Biała

Zawód

aktorka

Lata aktywności

od 1998

Strona internetowa

Anita Jancia, znana również jako Anita Jancia-Prokopowicz, Anita Prokopowicz (ur. 17 lutego 1975 w Bielsku-Białej) – polska aktorka.

W 1999 ukończyła studia na PWSFTviT w Łodzi. Występowała w teatrach: im. Wilama Horzycy w Toruniu (1999–2000), Teatr Ochota w Warszawie (2001), Powszechnym w Radomiu (2004), Teatr Polski w Bielsku-Białej (od 2016)[1].

Zagrała w teledysku do piosenki „Mimo wszystko” zespołu Hey i teledysku do piosenki „Tak mi się nie chce” zespołu Mikromusic.

Żona Jeremiego Prokopowicza[2].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Teatr[edytuj | edytuj kod]

Spektakl Ryszard III (reż. Andrzej Bubień), rola: Lady Ann
Spektakl Pan Tadeusz (reż. Irena Jun), Zosia
Musical Gra (reż. Cezary Domagała)
Spektakl Śluby panieńskie, Aniela
Spektakl Kartoteka (reż. A. Galos), Sekretarka
Spektakl Hamlet (reż. Tomasz Mędrzak)
Spektakl Dlaczego dziecko gotuje się w mamałydze (reż. Agnieszka Olsten)
Spektakl Supermarket (reż. Wojtek Tochowicz), rola Pati
Spektakl Ich siedmioro (reż. Karolina Szymczyk), Ruth
Spektakl Psychotest, czyli lovematopea (reż. Włodzimierz Kaczkowski), Mai
Spektakl Miss ziemia; spektakl z udziałem Borysa Szyca oraz repertuaru muzycznego Marii Sadowskiej.

Teatr tv[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 1999: Festiwal Szkół Teatralnych: Nagroda publiczności dla najlepszej aktorki w spektaklu Niezidentyfikowanych szczątki ludzkie i Prawdziwa Natura Miłość
  • 1999: Nagroda Jury XVII Festiwalu Szkół Teatralnych: Wyróżnienie Prezydenta Miasta Łodzi za rolę Candy w spektaklu Niezidentyfikowane szczątki ludzkie...
  • 1999: Nagroda Główna na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych Berno 1999 dla zespołu aktorskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anita Jancia-Prokopowicz. teatr.bielsko.pl. [dostęp 2018-07-08].
  2. Agnieszka Fitkau-Perepeszko, S jak serial. Na plan nie wpuszczać, Świat Książki, 2005, s. 21, ISBN 83-7391-944-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]