Antoni Krauze (oficer)

Antoni Krauze

porucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia	19 grudnia 1900 Częstochowa
Data i miejsce śmierci	30 lipca 1983 Częstochowa
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa
Jednostki	22 pułk piechoty 40 pułk piechoty
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Antoni Krauze (ur. 19 grudnia 1900 w Częstochowie, zm. 30 lipca 1983 tamże) – polski urzędnik bankowy, porucznik piechoty Wojska Polskiego i Armii Krajowej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 19 grudnia 1900 w Częstochowie, w rodzinie Nikodema i Franciszki z Bugajskich. Zdał maturę w Wilnie.

16 października 1918 wstąpił do Polskiej Siły Zbrojnej i został przydzielony do 9. kompanii 1 pułku piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. Później został przeniesiony do 22 pułku piechoty w Siedlcach i przydzielony do kancelarii Dowództwa Okręgu Generalnego Lublin, z której uciekł do pułku na froncie pod Pińskiem. Od kwietnia 1919 walczył na froncie polsko-bolszewickim. Za szczególne poświęcenie w czasie walk o Kukujewicze i ofensywy pod Warszawą odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. W bitwie pod Włodzimierzem Wołyńskim został ranny. Służył w 22 pułku piechoty, w stopniu plutonowego. W sierpniu 1922 został zdemobilizowany.

Podjął pracę w Oddziale Banku Polskiego w Częstochowie, w charakterze kasjera. 13 stycznia 1927 prezydent RP mianował go podporucznikiem rezerwy ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 637. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Na porucznika rezerwy awansował ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 479. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Częstochowa. Posiadał przydział w rezerwie do 27 pułku piechoty w Częstochowie.

W 1939, powtórnie zmobilizowany, walczył w szeregach 40 pułku piechoty(?).

Po klęsce wojsk polskich, aresztowany przez Niemców. Po ucieczce z obozu zamieszkał w Częstochowie i pracował w Biurze Handlowym Start. Działał w strukturach Armii Krajowej. Po wojnie szykanowany przez władze komunistyczne.

Zmarł w Częstochowie, spoczywa na cmentarzu świętego Rocha.

Był żonaty z Haliną Nałęcz-Gembicką, z którą miał dwie córki: Krystynę (ur. 1930) i Zuzannę (ur. 1936).

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 1308 – 28 lutego 1921
• Krzyż Walecznych nr 19683 – 6 maja 1921
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Odznaka za Rany i Kontuzje z jedną gwiazdką

Bibliografia

• Krauze Antoni. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.30-2140 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-19].
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.