Apolinary Żebrowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Apolinary Żebrowski
podpułkownik uzbrojenia podpułkownik uzbrojenia
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1892
Barbarów

Data śmierci

7 marca 1973

Przebieg służby
Lata służby

do 1947

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Inst. Badań Mat. Uzbr.
Kier. Zaop. Uzbr.
Dep. Uzbr. MSWojsk.

Stanowiska

zastępca szefa departamentu

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Apolinary Żebrowski (ur. 20 grudnia 1892 w Barbarowie, zm. 7 marca 1973[1]) – inżynier, konstruktor uzbrojenia lotniczego, podpułkownik uzbrojenia Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego i Leokadii ze Szpiganowiczów, urodził się w Barbarowie n. Prypecią, w powiecie mozyrskim[2]. W 1911 roku ukończył gimnazjum w Homlu, w 1915 roku Konstantynowską Szkołę Artylerii w Petersburgu. Od grudnia 1914 do grudnia 1917 roku w wojsku rosyjskim, a od stycznia 1919 roku w Wojsku Polskim. W czasie wojny z bolszewikami walczył jako dowódca plutonu w 8 baterii 3 pułku artylerii polowej Legionów[3]. 1 czerwca 1921 roku, w stopniu porucznika, nadal pełnił służbę w 3 pułku artylerii polowej Legionów[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 455. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a jego oddziałem macierzystym był wciąż 3 pap Leg[5].

W latach 1923–1924 był odkomenderowany na Politechnikę Warszawską, pozostając oficerem 3 pap Leg. w Zamościu[6][7]. Po ukończeniu w 1926 roku studiów na wydziale mechanicznym[8] pełnił służbę w Instytucie Badań Materiałów Uzbrojenia w Warszawie[9][10]. Przeniesiony z korpusu oficerów artylerii do korpusu oficerów uzbrojenia. 18 lutego 1928 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia[11]. We wrześniu 1933 roku został przeniesiony do Centrali Odbiorczej Materiałów Uzbrojenia Kierownictwa Zaopatrzenia Uzbrojenia w Warszawie na stanowisko głównego rzeczoznawcy[12]. 1 października 1934 roku został przydzielony do Departamentu Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko pełniącego obowiązki zastępcy szefa departamentu[13][14]. 27 czerwca 1935 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia[15]. Jesienią 1936 roku został wyznaczony na stanowisko I zastępcy szefa Departamentu Uzbrojenia MSWojsk. i pozostał na tym stanowisku do września 1939 roku[13][16]. Od 1931 roku obowiązki służbowe łączył z pracą dydaktyczną na Politechnice Warszawskiej, w której prowadził wykłady i kierował Katedrą Konstrukcji Amunicji Wydziału Mechanicznego[13]. 18 września 1939 roku w Śniatynie przekroczył granicę z Rumunią[17].

26 września 1946 roku został pozbawiony obywatelstwa polskiego razem z 75 oficerami, którzy wstąpili do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia.

Po II wojnie światowej pozostał na emigracji, mieszkał w Argentynie i pracował w tamtejszym przemyśle zbrojeniowym[18]

Pułkownik Żebrowski był konstruktorem bomby lotniczej wz. 31 i bomby ślepej wz. 31.

Apolinary Żebrowski od 1921 roku był żonaty z Aliną Wirpsz, miał dwoje dzieci. Jego szwagrem był pułkownik Henryk Picheta[19].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Informacja na stronie nekrologi-baza.pl
  2. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-07-12].
  3. ↑ Sobolewski 1931 ↓, s. 18, 35.
  4. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 282, 969.
  5. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 200.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 719, 820.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 642, 744.
  8. ↑ a b c d Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 853. [dostęp 2020-07-12].
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 441, 504.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 297, 847.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 50.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 203.
  13. ↑ a b c Żebrowski 1939 ↓, s. 265.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 270.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 66.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 352, 439.
  17. ↑ Żebrowski 1939 ↓, s. 335.
  18. ↑ Rada Dziedzictwa Archiwalnego. Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Polskie instytucje zagranicą. Przewodnik po zbiorach archiwalnych, opracowała Anna Krochmal, Warszawa 2004
  19. ↑ Żebrowski 1939 ↓, s. 335-336.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921 roku, s. 991.
  21. ↑ Myrek 1928 ↓, s. 31.
  22. ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  23. ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu rozwoju przemysłu wojennego”.
  24. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 297.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Karol Myrek: Zarys historii wojennej 3-go Pułku Artylerii Polowej Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  • Adam Popiel: Uzbrojenie lotnictwa polskiego 1918–1939. Warszawa: Wydawnictwo SIGMA NOT, 1991. ISBN 83-85001-37-9.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Kazimierz Sobolewski: Zarys historii wojennej 27-go Pułku Artylerii Polowej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  • Apolinary Żebrowski: Relacja. [w:] B.I.12d [on-line]. IPMS, 1939-12-30. [dostęp 2019-05-15].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Apolinary_Żebrowski&oldid=72073096”