Arne Næss
Arne Næss (ur. 27 stycznia 1912, zm. 12 stycznia 2009 w Oslo) – norweski filozof i działacz społeczny, twórca ekologii głębokiej. Alpinista.
Næss ukończył filozofię na Uniwersytecie w Oslo w roku 1933, następnie studiował matematykę i astronomię w Paryżu i Wiedniu. Był członkiem Koła Wiedeńskiego. Doktoryzował się w Oslo w roku 1936 na podstawie rozprawy poświęconej epistemologii poznania naukowego. W roku 1939 (w wieku 27 lat) został profesorem.
Zajmował się filozofią nauki i języka, logiką, semantyką i psychoanalizą, rozwijał myśl Spinozy i Gandhiego. Był autorem licznych książek i artykułów z filozofii, ekologii i logiki, z których wiele stało się bestsellerami i podręcznikami akademickimi. Założył interdyscyplinarne pismo filozoficzne „Inquiry”. W latach 60. i 70. XX wieku pod wpływem m.in. książki Rachel Carson „Silent spring” stworzył teoretyczne zręby nurtu ekofilozoficznego „głęboka ekologia”. Næss odrzucał antropocentryzm, różnorodność biologiczna była dla niego wartością samą w sobie.
W roku 1970 zrezygnował z pracy na uniwersytecie i poświęcił się działalności w ruchu ekologicznym. Brał udział w bezpośrednich działaniach na rzecz dzikiej przyrody. W 1970 r. wraz z Sigmundem Kvaloyem wziął udział w demonstracji przeciwko budowie elektrowni wodnej na wodospadzie Mardola, gdzie przykuł się do skał[1]. W 1981 r. uczestniczył w protestach ekologów i ludu Lapończyków przeciwko budowie tamy koło miasta Alta. Apelował również do rządu Nepalu o zachowanie dziewiczości masywu Gauri Shankar.
Kandydował w wyborach z ramienia norweskiej Partii Zielonych.
Był wielokrotnie nagradzany m.in. nagrodą Nansena (1983), nagrodą Mahatmy Gandhiego (1994), the Nordic Prize Szwedzkiej Akademii (1996) i Królewską Nagrodą św. Olafa w 2006 r. Jest bohaterem kilku filmów dokumentalnych m.in. „Boxing Arne Naess”.
Naess gościł w Polsce na zaproszenie Pracowni na rzecz Wszystkich Istot w 1992 roku w ówczesnej siedzibie stowarzyszenia w Dolinie Wapienicy w Bielsku-Białej.
Jedna z jego ostatnich publikacji książkowych Filozofia życia to pochwała emocji i pluralizmu, nieskończonej złożoności, a także przyrody, która była dla niego niezwykle ważna. W swojej twórczości i życiu, dawał wyraz przekonaniu, że możliwe jest zjednoczenie ludzkich wysiłków i podejmowanie działań w celu ratowania zagrożonego bogactwa przyrodniczego. A także, że nie są ważne przekonania religijne czy też filozoficzne, z których te wysiłki i działania wynikają.
Ważniejsze prace
- Truth as conceived by those who are not professional philosophers (1938)
- Symbolic Logic (1961)
- Communication and Argument (1966)
- Gandhi and Group Conflict (1974)
- Ecology, Community and Lifestyle (1989)
- Hallingskarvet: The father of the good, long life (1995)
- Livsfilosofi, Natur och Kultur (2000)
Przypisy
- ↑ Wodospad Mardola. [dostęp 18 stycznia 2009]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- ISNI: 0000000114711725
- VIAF: 41857062
- LCCN: n50026554
- GND: 119219409
- NDL: 00557556
- LIBRIS: 64jmrhgq4whmm3c
- BnF: 12038513q
- SUDOC: 028577221
- NLA: 36539469
- NKC: jn19990006003
- NTA: 068357508
- BIBSYS: 90063186
- CiNii: DA03278954
- PLWABN: 9810610430305606
- NUKAT: n95201533
- J9U: 987007278357305171
- LNB: 000029549
- KRNLK: KAC199619795
- WorldCat: lccn-n50026554