August Gorayski

August Gorajski
	; August Gorajski (przed 1908)
	; Korczak
Rodzina	Gorajscy
Data i miejsce urodzenia	27 listopada 1832 ; Moderówka lub Szebnie
Data i miejsce śmierci	21 marca 1915 ; Jasło
Ojciec	Ludwik Gorajski
Matka	Ludwika Bogusz
Żona	Maria Borowska
Dzieci	Jan Gorajski
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

August Gorayski herbu Korczak (ur. 27 listopada 1832 w Moderówce lub Szebniach, zm. 21 marca 1915 w Jaśle) – polityk okresu zaborów, działacz katolicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie szlacheckiego rodu Gorayskich, jako syn Ludwika Gorajskiego (1794–1879) i Ludwiki Bogusz h. Półkozic (córki szambelana Stanisława Bogusza). Jego żoną została w 1869 Maria Borowska herbu Jastrzębiec (ur. ok. 1850). Ich synem był Jan Gorayski (ur. 23 marca 1871 w Moderówce, zm. 25 października 1929), ożeniony z Marią Elonorą Jabłonowską i córki Helena i Maryna.

August Gorayski nauki pobierał w domu, a następnie w Krakowie. Uczestnik powstania styczniowego. Następnie pracował w gospodarstwie rolniczym rodzinnym w Moderówce.

Poseł, polityk, marszałek c. k. powiatu krośnieńskiego^[1], przemysłowiec i finansista, działacz polityczny, radny Krosna, w latach 1881–1915 prezes Krajowego Towarzystwa Naftowego w Galicji i od 1909 prezes Banku Krajowego Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim we Lwowie^[2]. W Jaśle współtworzył w 1893 Towarzystwo Techników Naftowych, a w 1895 Towarzystwo Magazynowania Ropy i Produktów Naftowych (wraz z nim Stanisław Olszewski)^[3]. Członek austriackiej Izby Panów, poseł do Sejmu Krajowego Galicji IV, V, VI^[4], VII, VIII, IX kadencji. Właściciel dóbr: Moderówka^[5], Bajdy, Jaszczew^[6], Szebnie wraz z klasycystycznym dworkiem. Uzyskał tytuł Tajnego Radcy.

W 1853 założył w Męcinie Wielkiej kopalnię ropy naftowej, a jej szyby osiągały rekordową wówczas głębokość 230 metrów.

Pod koniec życia chorował obłożnie. Podczas I wojny światowej przewieziony do Jasła, gdzie zmarł 21 marca 1915. Został pochowany w Szebniach.

Z domu wyniósł głębokie przywiązanie do wiary katolickiej. Był jednym z założycieli i członkiem Sodalicji Mariańskiej w Starej Wsi w 1892, przez 23 lata pełnił urząd prefekta; po latach jego nazwisko zostało wymienione w grupie zasłużonych członków SM na tablicy ich upamiętniającej w tamtejszej bazylice Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W 1893 był marszałkiem pierwszego wiecu katolickiego w Krakowie.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Lista sanockich posłów do Sejmu Krajowego Galicji

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Wystawa powiatowa w Krośnie. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 7 z 14 lutego 1904.
↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 955.
↑ Wiesław Hap: Życie i działalność Ignacego Łukasiewicza na tle początków światowego i jasielskiego przemysłu naftowego. s. 21. [dostęp 2015-03-30].
↑ Przegląd polityczny. „Gazeta Przemyska”, s. 1, Nr 46 z 11 lipca 1889.
↑ Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”, s. 10, Nr 264 z 19 listopada 1893.
↑ Lista uprawnionych do wyboru posła sejmowego z większych posiadłości. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 248 z 23 października 1873.
↑ Odznaczenia jubileuszowe. „Nowa Reforma”, s. 5, Nr 277 z 3 grudnia 1898.
↑ Odznaczenia jubileuszowe. „Echo Przemyskie”, s. 1, Nr 97 z 4 grudnia 1898.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Kazimierz Piliński: R. 1892–1917. Dwudziestopięciolecie działalności Sodalicyi Maryańskiej panów Ziemi Sanockiej. Miejsce Piastowe: Sodalicja Mariańska, 1917, s. 6, 14-15, 16-20.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Rodzina Goryaskich, archiwum Szebnie

[1] Wystawa powiatowa w Krośnie. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 7 z 14 lutego 1904.

[2] Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 955.

[3] Wiesław Hap: Życie i działalność Ignacego Łukasiewicza na tle początków światowego i jasielskiego przemysłu naftowego. s. 21. [dostęp 2015-03-30].

[4] Przegląd polityczny. „Gazeta Przemyska”, s. 1, Nr 46 z 11 lipca 1889.

[5] Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”, s. 10, Nr 264 z 19 listopada 1893.

[6] Lista uprawnionych do wyboru posła sejmowego z większych posiadłości. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 248 z 23 października 1873.

[7] Odznaczenia jubileuszowe. „Nowa Reforma”, s. 5, Nr 277 z 3 grudnia 1898.

[8] Odznaczenia jubileuszowe. „Echo Przemyskie”, s. 1, Nr 97 z 4 grudnia 1898.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]