Bernard Wiechuła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bernard Augustyn Wiechuła
Maruda
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1920
Katowice

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 2000
Hamilton

Przebieg służby
Lata służby

1940–1945

Siły zbrojne

Polskie Siły Zbrojne
Armia Krajowa

Jednostki

2 Kaniowski Batalion Saperów,
1 Samodzielna Kompania Saperów 1 Brygady Strzelców,
Kedyw w Okręg Radom-Kielce AK,
3 Pułk Piechoty Legionów AK

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941, czterokrotnie) Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie Medal Wojska Krzyż Partyzancki Krzyż Armii Krajowej Medal Pamiątkowy Wojny 1939–1945 (Francja) Królewski Medal za Odwagę w Sprawie Wolności (Wielka Brytania) Medal Obrony (Wielka Brytania) Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania)

Bernard Augustyn Wiechuła ps. „Maruda” (ur. 30 lipca 1920 w Katowicach zm. 7 czerwca 2000 w Hamilton, Ontario[1]) – cichociemny, porucznik AK.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Instruktor Śląskiej Chorągwi ZHP. 29 stycznia 1940 r. wraz z bratem bliźniakiem Ludwikiem opuścił Katowice udając się do Wojska Polskiego we Francji, gdzie zaciągnął się do 2 batalionu saperów z 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Od czerwca służył w 1 Samodzielnej kompanii saperów 1 Brygady Strzelców w Wielkiej Brytanii oraz ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty i Kawalerii. Po szkoleniu dywersyjnym przewidzianym dla cichociemnych 4 sierpnia 1943 r. został zaprzysiężony na rotę Armii Krajowej w Oddziale Specjalnym (VI) Sztabu Naczelnego Wodza.

Zrzucony nocą 16/17 września 1943 r. wraz z por. Mirosławem Kryszczukajtisem „Szarym” na placówkę odbiorczą „Obraz” pod Tłuszczem w pow. radzymińskim. Instruktor Kedywu w Okręgu AK Kielce, następnie w oddziale partyzanckim „Marcina” w Inspektoracie Częstochowskim. Od września 1944 r. oficer do specjalnych zleceń i dowódca plutonu saperów w oddziale partyzanckim „Szarego” (II batalion 3 pułku piechoty Legionów).

Od 24 maja 1945 r. w Wielkiej Brytanii. W latach 1945–1950 studiował na Uniwersytecie w Leeds, Yorkshire i uzyskał doktorat z inżynierii. 10 maja 1952 roku, po dwuletniej pracy w British Ceramic Association wyemigrował do Kanady. W Kanadzie pracował w Montrealu, Que i Sarnii. 1 sierpnia 1985 roku po 30 latach pracy w przemyśle naftowym przeszedł na emeryturę.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Krauze: Zeszyty kombatanckie. [dostęp 2015-03-23]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]