Bet Ezra
31°44′12″N 34°39′21″E/31,736667 34,655833
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Wysokość |
62 m n.p.m. |
| Populacja (2007) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
08 |
| Kod pocztowy |
79285 |
Położenie na mapie Dystryktu Południowego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
| 31°44′12″N 34°39′21″E/31,736667 34,655833
| |
Bet Ezra (hebr. בית עזרא) – moszaw położony w samorządzie regionu Be’er Towijja, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu.
Leży na nadmorskiej równinie w północno-zachodniej części pustyni Negew, w otoczeniu miasta Aszdod, moszawów Sede Uzzijjahu, Emunim i Giwati, kibucu Niccanim, oraz wiosek Ezer i Niccan B. Na południe od moszawu znajduje się baza wojskowa Sił Obronnych Izraela.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie w tym rejonie znajdowała się arabska wioska Hamama, która jest identyfikowana z bizantyńskim miastem Peleia z V wieku[1]. Gdy miasto zostało w VII wieku podbite przez Arabów, zmieniono jego nazwę na Hamama. W 1099 doszło tutaj do bitwy pomiędzy krzyżowcami a Fatymidami. W XIII wieku miasto ponownie przeszło pod panowanie islamskie[1].
Brytyjskie władze Mandatu Palestyny informowały, że w wiosce Hamama od 1921 znajdowały się dwie szkoły podstawowe oraz meczet. Jej mieszkańcy trudnili się głównie rolnictwem i rybołówstwem[1].
Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w dniu 22 stycznia 1948 grupa żydowskich osadników z kibucu Niccanim zaatakowała pracujących na polu Arabów. Rannych zostało wówczas 15 arabskich rolników. 24 stycznia żydowski oddział Hagany ostrzelał wioskę Hamama, zabijając 1 Araba. 17 lutego w kolejnym incydencie rannych zostało 2 Arabów[1]. Na południe od wioski znajdowało się strategiczne wzgórze 69, na którym od 1943 znajdował się punkt obserwacyjny Hagany[2]. Podczas wojny o niepodległość w 1948 o to wzgórze toczyły się ciężkie walki pomiędzy siłami izraelskimi a egipskimi. Arabska wioska została zdobyta przez Izraelczyków i zniszczona 4 listopada 1948[3].
Współczesny moszaw został założony w 1950 przez żydowskich imigrantów z Iraku. Nazwano go na cześć żydowskiego kapłana Ezdrasza[4].
Kultura i sport[edytuj | edytuj kod]
W moszawie znajduje się ośrodek kultury i sportu, przy którym jest boisko do piłki nożnej oraz korty tenisowe.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie, uprawach warzyw w szklarniach, sadownictwie i hodowli zwierząt.
Osoby związane z moszawem[edytuj | edytuj kod]
- Efrajim Szalom – poseł Knesetu w latach 1984-1988, mieszkał w moszawie i był jego menedżerem[5].
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Z północno-zachodniej części moszawu wychodzi lokalna droga, która krzyżuje się z drogą ekspresową nr 4 
(Erez – Kefar Rosz ha-Nikra). W kierunku północnym wychodzi z moszawu droga nr 3713, od której odbija na wschód lokalna droga do wioski Ezer. Sama natomiast droga 3713 dochodzi do drogi nr 3711 
i drogi ekspresowej nr 4.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Khalidi Walid: All That Remains. Washington: Institute for Palestine Studies, 1992. ISBN 0-88728-224-5.
- ↑ Palestinian cities, towns and villages. [w:] Passport Palestine [on-line]. [dostęp 2008-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 marca 2016)]. (ang.).
- ↑ Welcome To Hamama. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2008-12-22]. (ang.).
- ↑ Elʻazari Yuval: Mapa’s concise gazetteer of Israel. Tel-Aviv: Mapa Publishing, 2005, s. 75. ISBN 965-7184-34-7.
- ↑ Ephraim Shalom. [w:] Knesset [on-line]. [dostęp 2008-12-22]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie satelitarne moszawu Bet Ezra Google Maps
- Mapa moszawu Bet Ezra Amudanan
