Bicoleus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bicoleus
Ponomarenko, 2013
Okres istnienia: loping
259.51/251.902
259.51/251.902
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

chrząszcze

Podrząd

Myxophaga

Nadrodzina

Asiocoleoidea

Rodzina

Asiocoleidae

Rodzaj

Bicoleus

Typ nomenklatoryczny

Bicoleus kuplensis Ponomarenko, 2013

Bicoleus – wymarły rodzaj chrząszczy z podrzędu Myxophaga i rodziny Asiocoleidae.

Chrząszcze znane wyłącznie z odcisków pokryw i przedplecza. Wypukła pokrywa miała od 5 do 5,6 mm długości i około 2 mm szerokości. Znajdowały się na niej dwie żebrowate, sięgające w wierzchołkowej części krawędzi zewnętrznych pokrywy żyłki główne, dzielące ją na trzy pola. Szerokie pole zewnętrzne w części środkowej miało 5–6 rzędów komórek, natomiast pozostał pola miały w części środkowej 3 lub 4 rzędy. Liczba rzędów komórek u nasady pokrywy dochodziła do ośmiu, a podgięcie pokrywy miało tylko jeden taki rząd. Komórki miały kształt zaokrąglony, szerokość nieco większą niż żyłki i graniczyły z wyraźnymi guzkami[1].

Rodzaj i zaliczane doń dwa gatunki opisane zostały w 2013 roku przez Aleksandra Ponomarenkę. Opisów dokonano na podstawie trzech skamieniałości pochodzących z piętra siewierdowinu w permie, odnalezionych na terenie Rosji. Należą tu[1]:

  • Bicoleus kuplensis Ponomarenko, 2013 – jego skamieniałość znaleziono w rosyjskim obwodzie orenburskim. Miał pokrywy wydłużone i wąskie, o stosunkowo wąskim polu zewnętrznym. W każdym rzędzie znajdowało się około 30 zaokrąglenie kwadratowych komórek[1].
  • Bicoleus laticella Ponomarenko, 2013 – jego skamieniałości znaleziono w rosyjskim obwodzie wołogodzkim. Miał pokrywy szerokie i spłaszczone, o bardzo szerokim polu zewnętrznym, szerszym od pozostałych pól. W każdym rzędzie znajdowało się około 25 dużych, zaokrąglenie sześciokątnych, wydłużonych komórek[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d A.G. Ponomarenko. New beetles (Insecta, Coleoptera) from the latter half of the Permian of European Russia. „Paleontological Journal”. 47, s. 705-735, 2013.