Bieniewiec (herb szlachecki)

Bieniewiec – polski herb szlachecki, nadany w Królestwie Kongresowym.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu błękitnym wokół snopa złotego wąż zielony dwa razy owinięty z głową do góry.

Labry błękitne podbite złotem.

Nadany 25 maja 1845 roku Juliuszowi Wilhelmowi Brunwej przez Mikołaja I.

Brunwej.

Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 23.

Herb Bieniewiec z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Herb Bieniewiec w serwisie Genealogia dynastyczna. genealogia.grocholski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)].

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna