Blankaskáli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Blankaskáli
ilustracja
Państwo

 Dania

Terytorium zależne

 Wyspy Owcze

Region

Norðoyar

Gmina

Húsa kommuna

Populacja (01.01.2016)
• liczba ludności


0

Położenie na mapie Wysp Owczych
Mapa konturowa Wysp Owczych, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Blankaskáli”
Ziemia62°14′00″N 6°42′15″W/62,233333 -6,704167

Blankaskáli (duń. Blankeskaale, inna pisownia: Blankskáli, IPA: blaŋkˌskɔalɪ) – opuszczona miejscowość na Wyspach Owczych, terytorium zależnym, stanowiącym archipelag wysp wulkanicznych położonych na Morzu Norweskim. Znajduje się ona na wyspie Kalsoy w gminie Húsar. Pozostaje niezamieszkana od pierwszej połowy XIX wieku.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość leży na południowym wybrzeżu wyspy Kalsoy, stanowiącej część Norðoyar (Wysp Północnych)[1]. Znajduje się ona nad wodami cieśniny-fiordu Leirvíksfjørður, oddzielającego Kalsoy od Eysturoy[2]. Przez jej teren przebiega strumień o nazwie Tvátta[2]. Na północ i na północny wschód od miejscowości znajduje się pasmo górskie, którego szczytami są: Botnstindur (744 m n.p.m.), Gríslatindur (700 m n.p.m.) oraz Slættafjall (500 m n.p.m.)[2][3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Uważa się, że miejscowość ta była pierwszą osadą na wyspie Kalsoy z uwagi na południową ekspozycję stoków, która pozwalała na wydajną uprawę zbóż[4]. Ponoć z mieszkańcami Blankaskáli miał utrzymywać kontakt Tróndur í Gøtu, wiking z Sagi o Wyspach Owczych[5]. Najstarszym dowodem zawartym w oficjalnych dokumentach na istnienie miejscowości jest jednak spis Jarðarbókin z 1584 roku[6][7]. Znajdowały się tam wówczas cztery gospodarstwa: Suður í Stovu (Kongsstovan), Miðstovan, Uttari í Húsi oraz Lykkershús[5]. W miejscowości istniał najpewniej dom modlitwy pochodzący jeszcze z czasów katolickich.

W 1801 roku w Blankaskáli zamieszkiwało 29 osób[4]. W roku 1809 na miejscowość zeszła lawina, która choć nie spowodowała wielu zniszczeń, skłoniła pozostałą część populacji do opuszczenia wsi[4]. W latach 18101816 założyli oni po drugiej stronie wyspy inną miejscowość zwaną Syðradalur[8]. Blankaskáli pozostaje od tamtej pory opuszczona. Do dziś z leżącego na drugim brzegu Leirvík można obserwować ruiny dawnych zabudowań farmerskich.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kortal. Kortal.fo. [dostęp 2017-01-31]. (ang. • far. • duń.).
  2. a b c Vis kort - Færøerne. Trap5.dk. [dostęp 2017-01-31]. (duń.).
  3. Fjøll í Føroyum. Umhørvisstovan. [dostęp 2017-01-31]. (far.).
  4. a b c Blankskáli. FaroeStamps.fo. [dostęp 2017-01-31]. (ang.).
  5. a b Blankskáli – ein partur av Føroya søgu. FiskimannaFelag.fo, 2001-09-20. [dostęp 2017-01-31]. (far.).
  6. Jarðarbókin 1584. History.fo, 2012-07-20. [dostęp 2017-01-31]. (far.).
  7. Kári Thorsteinsson: Hvussu gomul er bygdin. Heimabeiti.fo. [dostęp 2017-01-31]. (far.).
  8. Syðradalur. VisitKalsoy.fo. [dostęp 2017-01-31]. (far.).