Bożejewo (folwark)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bożejewo
część wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

łomżyński

Gmina

Bożejewo

Część miejscowości

Stare Bożejewo

SIMC

nie nadano

Położenie na mapie gminy Wizna
Mapa konturowa gminy Wizna, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bożejewo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Bożejewo”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Bożejewo”
Położenie na mapie powiatu łomżyńskiego
Mapa konturowa powiatu łomżyńskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Bożejewo”
Ziemia53°11′22″N 22°17′29″E/53,189444 22,291389

Bożejewo – dobra i nieistniejący już folwark w Polsce położony w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Wizna. Obecnie część Starego Bożejewa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1565 był folwarkiem królewskim w starostwie wiskim, dzierżawie Bronowo. W latach 1617–1620 powiększony został do 12 włók, ale nadal nie wzniesiono tu żadnych zabudowań folwarcznych. W okresie Królestwa Polskiego dobra przemianowano na narodowe i wchodziły w skład ekonomii Wizna. W 1874 Władysław Kisielnicki zakupił dobra bożejewskie. Dopiero w tym okresie powstały zabudowania folwarczne i dwór. Oś założenia dworskiego stanowił trakt Łomża – Wizna. Wybudowano gorzelnię, browar, cegielnię, tartak, młyny wodne i wiatrak. W trakcie I wojny światowej Niemcy wybudowali nową drogę, omijającą folwark i tym samym stary trakt stał się drogą wewnętrzną majątku.

W latach 1921–1939 dobra i folwark leżał w województwie białostockim, w powiecie kolneńskim (od 1932 w powiecie łomżyńskim), w gminie Stawiski.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 188 osób, 187 było wyznania rzymskokatolickiego a 1 prawosławnego. Jednocześnie 187 mieszkańców zadeklarowali polską przynależność narodową a 1 inną. Było tu 13 budynków mieszkalnych[1]. Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Wiźnie. Podlegała pod Sąd Grodzki i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Wizna[2].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. Od 22 lipca 1941 r. do wyzwolenia włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[3].

Podczas dwóch wojen światowych folwark i zabudowania dworskie nie ucierpiały. Upaństwowienie i przejęcie w wyniku reformy rolnej dokonało likwidacji folwarku. W latach 50. rozebrano lub spalono wszystkie budynki gospodarcze, dwór i oficynę.

Po wyzwoleniu majątek został rozparcelowany przez polskie władze komunistyczne. Na terenie folwarku powstało Państwowe Gospodarstwo Rolne[4].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa łomżyńskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Aleja lipowa (przy szosie Łomża- Białystok), XIX, nr rej.: A-73 z 29.04.1980[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 48.
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 153.
  3. Bezirk Bialystok [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-16].
  4. geoportal.gov.pl [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2020-04-17].
  5. Zabytki na terenie powiatu łomżyńskiego. - Biuletyn Informacji Publicznej [online], www.powiatlomzynski.pl [dostęp 2020-04-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Marcin K. Schirmer, Dwory i majątki ziemskie w okolicach Łomży, Wydawnictwo Neriton, Warszawa 2007

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]