Bronisław Walaszek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Walaszek
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1910
Zakościele

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 1974
Kraków

profesor nauk prawnych
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

30 marca 1944

Polska Akademia Nauk
Status

członek Komisji Nauk Prawnych

Uczelnia

Uniwersytet Lwowski
Uniwersytet Jagielloński

dziekan Wydziału Prawa i Administracji UJ
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Bronisław Walaszek (ur. 21 listopada 1910 w Zakościelu, zm. 26 stycznia 1974 w Krakowie) – polski prawnik, specjalista prawa cywilnego i prawa prywatnego międzynarodowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Franciszka[1]. Przed 1939 został pracownikiem naukowym Zakładu prawa prywatnego międzynarodowego na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[2]. Był uczniem prof. Kazimierza Przybyłowskiego.

Po wybuchu II wojny światowej i nastaniu okupacji sowieckiej wraz z grupą innych pracowników naukowych został zwolniony z Wydziału Prawa UJK[3]. W trakcie trwającej później okupacji niemieckiej w dniu 30 marca 1944 jako pierwszy i jeden z trzech prawników obronił pracę doktorską na konspiracyjnym Wydziale Prawa UJK[4].

Po zakończeniu wojny osiadł w Krakowie. Był profesorem zwyczajnym w Instytucie Prawa Cywilnego na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego[5][2]. Specjalizował się w prawie cywilnym, prawie prywatnym międzynarodowym i w prawie obrotu uspołecznionego[6][7]. Równolegle pracował w Prokuratorii Generalnej oraz w Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej jako kierownik Wydziału Prawnego. Zasiadał w Komisji Nauk Prawnych Krakowskiego Oddziału Polskiej Akademii Nauk[5][2]. Współpracował z Okręgową Komisją Arbitrażową w Krakowie[6]. Przez wiele lat był działaczem partyjnym[5].

Zmarł 26 stycznia 1974 w Krakowie[5]. Został pochowany 30 stycznia 1974 na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera XVI-6-4)[8][5].

W 1937 ożenił się z Heleną z Semeniuków (1910–1985). W 1939 urodził się im syn Kazimierz Maria Andrzej. Po wojnie córka – Anna Walaszek-Pyzioł, profesor Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego[9].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Uznanie dziecka w polskim prawie rodzinnym (1958)
  • Uznanie dziecka w polskim prawie międzynarodowym prywatnym (1959)
  • Sądowe ustalenie nieślubnego ojcostwa w polskim prawie międzynarodowym pryawatnym (1959)
  • Ustalenie ojcostwa małżeńskiego w polskim prawie rodzinnym, w polskim prawie międzynarodowym prywatnym i procesowym (1962)
  • Rozprawy prawnicze. Księga pamiątkowa dla uczczenia pracy naukowej Kazimierza Przybyłowskiego (1964)
  • Przysposobienie w polskim prawie rodzinnym oraz w polskim prawie międzynarodowym prywatnym i procesowym. Dokonanie i skutki (1966)
  • Zarys prawa międzynarodowego prywatnego (1968)
  • Międzynarodowe prawo rodzinne (1969)
  • Zarys prawa rodzinnego i opiekuńczego (1971)
  • Materiały do nauki prawa międzynarodowego prywatnego (1970, 1974)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b M.P. z 1955 r. nr 22, poz. 211 – Uchwała Rady Państwa z dnia 30 grudnia 1954 r. nr 0/1012 – na wniosek Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie.
  2. a b c Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 28, s. 93, czerwiec 1975. Koło Lwowian w Londynie. 
  3. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 79. ISBN 978-83-7188-964-6.
  4. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 147. ISBN 978-83-7188-964-6.
  5. a b c d e f g Bronisław Walaszek. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 24, s. 2, 29 stycznia 1974. 
  6. a b Bronisław Walaszek. Nekrologi. „Dziennik Polski”. Nr 25, s. 2, 30 stycznia 1974. 
  7. Bronisław Walaszek. uj.edu.pl. [dostęp 2018-10-24].
  8. Lokalizator Grobów – Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2023-05-02].
  9. P. Żukowski, Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, t. II, s. 560.
  10. Odznaczenia dla działaczy krakowskich. „Dziennik Polski”. Rok XXV, Nr 170 (7906), s. 1, 19 lipca 1969. Kraków. [dostęp 2023-05-02]. 
  11. M.P. z 1955 r. nr 96, poz. 1299 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej i społecznej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]