Bruneimetopus simulans

Bruneimetopus simulans
Taszakowski, Kim et Herczek, 2020
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	pluskwiaki różnoskrzydłe
Rodzina	tasznikowate
Podrodzina	Isometopinae
Plemię	Gigantometopini
Rodzaj	Bruneimetopus
Gatunek	Bruneimetopus simulans

Bruneimetopus simulans – gatunek pluskwiaka z rodziny tasznikowatych i podrodziny Isometopinae. Jedyny z monotypowego rodzaju Bruneimetopus. Zamieszkuje lasy namorzynowe Borneo.

Taksonomia

Rodzaj i gatunek typowy opisane zostały po raz pierwszy w 2020 roku przez Artura Taszakowskiego, Kim Junggona i Aleksandra Herczka na łamach „ZooKeys” w publikacji współautorstwa Claasa Damkena, Rodzaya A. Wahaba i Jung Sunghoona. Jako miejsce typowe wskazano okolice Tutongu, w brunejskim dystrykcie o tej samej nazwie. Nazwa rodzajowa to połączenie nazwy kraju z nazwą rodzaju Isometopus. Z kolei epitet gatunkowy oznacza po łacinie „podobny” i odnosi się do podobieństwa tego pluskwiaka do Planicapitus luteus.

Morfologia

Genitalia samca. A: kapsuła genitalna w widoku grzbietowym, B: lewa paramera, C: prawa paramera, D: edeagus

Pluskwiak o owalnym, lekko wydłużonym ciele długości około 2,5 mm i szerokości około 1,1 mm. Oskórek ma błyszczący, porośnięty brązowymi, półwzniesionymi szczecinkami. Głowa jest 1,4 raza wyższa niż szeroka, lekko spłaszczona, niepunktowana, pomarszczona, ubarwiona brązowawożółto z dwubarwnym, ciemnobrązowo-żółtawym czołem, rudymi oczami złożonymi, lekko wypukłym i białym ciemieniem oraz cienkimi, żółtawymi czułkami. Kłujka sięga w spoczynku do trzeciego segmentu odwłoka. Przedplecze jest wyraźnie punktowane, ubarwione ciemnożółto z białawą krawędzią tylną i z półprześwitującymi bokami. Jego obrączka apikalna ma szereg punktów. Śródplecze jest żółtawobrązowe z lekko wysklepioną, ciemnobrązową tarczką o białym wierzchołku z czarnym czubkiem. Propleury są ciemnożółte, zaś mezopleury i metapleury ciemnobrązowe. Ujścia gruczołów zapachowych zatułowia są lekko uwypuklone i pokryte drobnymi kolcami. Ewaporatoria mają barwę żółtobrązową. Półpokrywy są głównie żółtobrązowe z jasnoszarą zakrywką. Odnóża mają żółtobrązowe biodra, żółtobiałe z brązowymi kropkami uda, żółte z ciemnobrązowymi kropkami golenie i dwuczłonowe, żółte stopy zwieńczone pazurkami o ledwo dostrzegalnych ząbkach wierzchołkowych. Odwłok jest żółtawy do brązowego w części nasadowej i ciemnobrązowy w pozostałej. Genitalia samca mają trapezowatą kapsułę, paramerę prawą z nożowatym płatem zmysłowym, paramerę lewą półtorakrotnie dłuższą, kosowatą z wydłużonym wyrostkiem szczytowym oraz delikatnej budowy edeagus z woreczkowatą, błoniastą endosomą o częściach zewnętrzno-wierzchołkowych gęsto pokrytych drobnymi kolcami.

Ekologia i występowanie

Owad orientalny, endemiczny dla Borneo, znany tylko z lokalizacji typowej w Brunei. Spotykany jest wśród lasów namorzynowych, w pobliżu brzegów małych cieków.