Brzezno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brzezno
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

szamotulski

Gmina

Kaźmierz

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

64-530[2]

Tablice rejestracyjne

PSZ

SIMC

0584521

Położenie na mapie gminy Kaźmierz
Mapa konturowa gminy Kaźmierz, po prawej znajduje się punkt z opisem „Brzezno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Brzezno”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Brzezno”
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego
Mapa konturowa powiatu szamotulskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Brzezno”
Ziemia52°29′30″N 16°37′19″E/52,491667 16,621944[1]

Brzezno (wcześniej: Brzeźno[3]) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Kaźmierz[4].

Wieś jest położona przy drodze z Tarnowa Podgórnego do Kaźmierza[3].

Wieś szlachecka położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 11360
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 98 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. a b c Jan Maj, Alicja Dziewulska: Mapa topograficzna Polski N-33-129/130: Poznań. Warszawa: Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-150-X.
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 174, 13 lutego 2013. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-09-12]. 
  5. Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, t. I, Wielkopolska, Warszawa 1883, s. 16.