Bufotes siculus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bufotes siculus[1]
(Stöck, Sicilia, Belfiore, Buckley, Lo-Brutto, Lo-Valvo & Arculeo, 2008)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

ropuchowate

Rodzaj

Bufotes

Gatunek

Bufotes siculus

Synonimy
  • Bufo siculus Stöck, Sicilia, Belfiore, Buckley, Lo-Brutto, Lo-Valvo & Arculeo, 2008[1]
  • Bufotes boulengeri siculus (Stöck, Sicilia, Belfiore, Buckley, Lo-Brutto, Lo-Valvo & Arculeo, 2008)[1]
  • Pseudepidalea sicula (Stöck, Sicilia, Belfiore, Buckley, Lo-Brutto, Lo-Valvo & Arculeo, 2008)[1]

Bufotes siculustakson płaza bezogonowego z rodziny ropuchowatych występujący endemicznie na włoskiej wyspie Sycylii. Opisany początkowo jako osobny gatunek, obecnie traktowany raczej jako podgatunek Bufotes boulengeri. Dorasta do 7–10 cm długości i rozmnaża się dwa razy w roku.

Pozycja taksonomiczna[edytuj | edytuj kod]

Takson ten został opisany przez Stöcka i in. w 2008 roku, kiedy to analiza filogenetyczna wykazała, iż pomimo bliskiego pokrewieństwa z Bufo boulengeri populacja z Sycylii powinna być traktowana jako osobny gatunek – autorzy nadali mu nazwę Bufo siculus[2] (obecnie oba te taksony zaliczane są do rodzaju Bufotes). Jednakowoż w 2010 roku Speybroeck i in. uznali, że pomimo istotnych różnic w mitochondrialnym DNA, różnice w nDNA nie są wystarczająco duże, żeby nadać B. siculus rangę osobnego gatunku. Autorzy opisali ten takson jako B. boulengeri siculus[3]. Obecnie B. siculus traktowany jest raczej jako podgatunek B. boulengeri[4][5]. W wydanym w 2019 roku atlasie Amphibians of Europe, North Africa & The Middle East - a photographic guide, francuski herpetolog Christophe Dufresnes opisuje natomiast B. siculus jako osobny gatunek[6].

Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]

Płaz ten dorasta do 7–10 cm długości. Z wyglądu podobny do B. balearicus, od którego różni się brakiem kropek na gruczołach przyusznych oraz brakiem czerwonawo-pomarańczowego ubarwienia[6]. Ubarwienie zmienne. Diploid, liczba chromosomów 2n = 22[2].

Zasięg występowania, siedlisko i rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Płaz ten występuje na prawie całej Sycylii, oprócz małego skrawka na jej północno-wschodniej części. Spotykany jest do 1200 m n.p.m. i zasiedla obszary nabrzeżne, takie jak wydmy, obszary uprawne oraz łąki. Płaz ten być może rozmnaża się dwa razy w roku – od stycznia do czerwca oraz od września do listopada[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Bufotes siculus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Matthias Stöck i inni, Post-Messinian evolutionary relationships across the Sicilian channel: Mitochondrial and nuclear markers link a new green toad from Sicily to African relatives, „BMC Evolutionary Biology”, 8 (1), 2008, s. 56, DOI10.1186/1471-2148-8-56, ISSN 1471-2148, PMID18294389, PMCIDPMC2276203 [dostęp 2023-06-11].
  3. Jeroen Speybroeck, Wouter Beukema, Pierre-André Crochet, A tentative species list of the European herpetofauna (Amphibia and Reptilia) — an update, „Zootaxa”, 2492 (1), 2010, s. 1–27, DOI10.11646/zootaxa.2492.1.1.
  4. Christophe Dufresnes i inni, Fifteen shades of green: The evolution of Bufotes toads revisited, „Molecular Phylogenetics and Evolution”, 141, 2019, s. 106615, DOI10.1016/j.ympev.2019.106615, ISSN 1055-7903 [dostęp 2023-06-11] (ang.).
  5. Jeroen Speybroeck i inni, Species list of the European herpetofauna – 2020 update by the Taxonomic Committee of the Societas Europaea Herpetologica, „Amphibia-Reptilia”, 12 czerwca 2020.
  6. a b c Dufresnes Ch., Amphibians of Europe, North Africa and the Middle East, 19 stycznia 2019, s. 78, ISBN 978-1-4729-4137-4.