Bylica pontyjska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bylica pontyjska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

bylica

Gatunek

bylica pontyjska

Nazwa systematyczna
Artemisia pontica L.
Sp. pl. 2:847. 1753

Bylica pontyjska (Artemisia pontica L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Rodzimy obszar występowania to środkowa, południowa i wschodnia Europa oraz część Azji (Syberia, Kazachstan, Chiny)[3]. Rozprzestrzenił się też poza tym obszarem w innych rejonach Europy oraz w Ameryce Północnej[3]. W Polsce jest rzadki. Charakter prawdopodobnie naturalny mają stanowiska położone w Niecce Nidziańskiej[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Cała roślina pokryta filcowatym owłosieniem, przez co jest srebrzystoszara.
Łodyga
Do 100 cm wysokości.
Liście
2-3-krotnie pierzaste; odcinki równowąskie, całobrzegie, o szerokości 0,5-1 mm.
Kwiaty
Żółte, z gruczołkami, zebrane w kuliste koszyczki o średnicy 3 mm, te z kolei zebrane w wiechę. Zewnętrzne listki okrywy obrzeżone błoniastym, nagim rąbkiem[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina. Rośnie w murawach kserotermicznych na podłożu wapiennym. Kwitnie od sierpnia do września. Liczba chromosomów 2n=16[4].

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Kategorie zagrożenia gatunku:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
  3. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-27].
  4. a b Kaźmierczakowa R. 2001. Bylica pontyjska. s. 371-372. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
  5. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  6. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki: Red list of plants and fungi in Poland. Kraków: IB PAN, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  7. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  8. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.