Carl Rose (architekt)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carl Emil Heinrich Rose
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1864
Barth

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

secesja

Ważne dzieła

dom własny

Carl Emil Heinrich Rose (ur. 11 grudnia 1864 w Barth, zm. ?) – mistrz murarski i ciesielski działający w Bydgoszczy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 11 grudnia 1864 w Barth koło Stralsundu. Uczył się w szkole realnej w Barth, a następnie w gimnazjum realnym w Stralsund.

W 1882 roku rozpoczął praktyczną naukę zawodu w Bydgoszczy w przedsiębiorstwie wuja, mistrza murarskiego Alberta Rose, założonym w 1866 r. Uczęszczał do technikum w Buxtehude, gdzie po absolutorium w klasie mistrzowskiej zdał egzamin dojrzałości jako budowniczy (niem. Baugewerksmeister). Następnie przez 4 semestry uczył się w Technicznej Szkole Wyższej w Charlottenburgu. Dla dalszego wykształcenia podróżował do Danii, Szwecji i Norwegii. Później pracował jako kierownik budowy przy wznoszeniu budynków rządowych w Berlinie. Na początku września 1890 r. powrócił do Bydgoszczy, aby przejąć przedsiębiorstwo po zmarłym wuju. Zawodowo czynny był w Bydgoszczy przynajmniej do 1920 roku[1].

Był członkiem Schlesisch Posenschen Baugewerks Beruftgenossenschaft. Od 7 czerwca 1898 r. należał do masońskiej loży Janus w Bydgoszczy.

Wybrane realizacje w Bydgoszczy[edytuj | edytuj kod]

  • Gdańska 16 – dom w podwórzu (1882)
  • Gdańska 135 – kamienica (1893)
  • Gdańska 51 – dom własny (1903)
  • Jezuicka 6 – kamienica (1893)
  • Warmińskiego 18 – Izba Skarbowa (1905)

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. D. Bręczewska-Kulesza, B. Derkowska-Kostkowska, A. Wysocka: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny. Bydgoszcz: 2003.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • D. Bręczewska-Kulesza, B. Derkowska-Kostkowska, A. Wysocka: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny. Bydgoszcz: 2003, s. 109.