Cerkiew Świętej Trójcy i Nowych Męczenników Rosyjskich w Vanves

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Świętej Trójcy i Nowych Męczenników Rosyjskich
cerkiew parafialna
Ilustracja
Fasada
Państwo

 Francja

Region

 Île-de-France

Miejscowość

Vanves

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Parafia

Trójcy Przenajświętszej i Nowych Męczenników Rosyjskich

Wezwanie

Świętych Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich, Trójcy Świętej

Wspomnienie liturgiczne

Święto Trójcy Świętej
(niedziela Pięćdziesiątnicy);
niedziela 25 stycznia/7 lutego (lub najbliższa niedziela od tej daty)

Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętej Trójcy i Nowych Męczenników Rosyjskich”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętej Trójcy i Nowych Męczenników Rosyjskich”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętej Trójcy i Nowych Męczenników Rosyjskich”
Ziemia48°49′34,4″N 2°17′27,7″E/48,826222 2,291028

Cerkiew Świętej Trójcy i Nowych Męczenników Rosyjskichcerkiew prawosławna w Vanves, przy ulicy Michel-Ange.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Parafia prawosławna w Vanves powstała w 1931 z inicjatywy białych emigrantów z Rosji. Jej członkowie zaadaptowali na cerkiew budynek dawnej zajezdni fiakrów. Dopiero w 1971 możliwa była budowa nowego, wolno stojącego obiektu. Konsekracja świątyni miała miejsce w 1993.

Drugie wezwanie – Nowych Męczenników Rosyjskich – cerkiew posiada od 1988, kiedy Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji rozpoczął proces kanonizacji osób, które straciły życie w ZSRR w prześladowaniach na tle religijnym w latach 20. i 30. XX wieku.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew jest jednonawowa, trójdzielna, z pojedynczą cebulastą kopułą malowaną na złoto i zwieńczoną krzyżem. Nad pojedynczym wejściem bez portalu znajduje się mozaika stanowiąca kopię Trójcy Świętej Andrieja Rublowa. Obok drzwi umieszczona jest tablica z informacją o wezwaniu cerkwi w języku francuskim i cerkiewnosłowiańskim. Budynek przylega do sąsiadującego bloku mieszkalnego, jego elewacja nie posiada okien ani dodatkowych ozdób.

W cerkwi znajdują się ikony przywiezione z Rosji przez jej pierwszych parafian, pozostała część jej wyposażenia, w tym współczesny ikonostas, została zakupiona ze składek Rosjan zamieszkałych we Francji.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]