Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Walówce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Свята-Петра-Паўлаўская царква
412Г000445
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny cerkwi (2012)
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Miejscowość

Walówka

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny
(Egzarchat Białoruski)

Eparchia

nowogródzka

Wezwanie

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Wspomnienie liturgiczne

Świętych Apostołów Piotra i Pawła - 29 czerwca/12 lipca

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Walówka, cerkiew”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Walówka, cerkiew”
Ziemia53°27′34,3″N 25°53′10,7″E/53,459528 25,886306

Cerkiew pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawłaprawosławna cerkiew parafialna w Walówce. Należy do dekanatu nowogródzkiego[1] eparchii nowogródzkiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew znajduje się w agromiasteczku Walówka, w rejonie nowogródzkim obwodu grodzieńskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawny kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem Świętej Trójcy, wzniesiony w 1685. Fundatorem był wojewoda brzeskolitewski Stefan Kazimierz Kurcz. W 1736 obiekt zrekonstruowano[1]. W 1835 świątynię przejęli prawosławni. W latach 40. XIX w. rozebrano górne kondygnacje bocznych wież. Obecnie istniejącą wieżę-dzwonnicę dobudowano w latach 30. XX w.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budowla drewniana. Od frontu trójkondygnacyjna wieża-dzwonnica, połączona z nawą. Fasada nawy z pozostałościami (dolnymi kondygnacjami) bocznych wież. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie, z boczną zakrystią. Dachy cerkwi blaszane (pierwotnie były kryte gontem). Dzwonnica kryta daszkiem namiotowym. Nad nawą dach jednokalenicowy, z wieżyczką zwieńczoną baniastym hełmem. Wewnątrz znajduje się ikonostas, sprowadzony po 1920 z warszawskiego soboru św. Aleksandra Newskiego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]