Cerkiew św. Aleksandra Newskiego w Haapsalu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Aleksandra Newskiego
Püha Aleksander Nevski kirik
15421
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Estonia

Miejscowość

Haapsalu

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Estoński Kościół Prawosławny

Eparchia

tallińska

Wezwanie

św. Aleksandra Newskiego

Wspomnienie liturgiczne

30 sierpnia/12 września

Położenie na mapie Estonii
Mapa konturowa Estonii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Aleksandra Newskiego”
Ziemia58°56′27,0″N 23°32′14,9″E/58,940833 23,537472
Strona internetowa

Cerkiew św. Aleksandra Newskiegoprawosławna cerkiew w Haapsalu, w jurysdykcji eparchii tallińskiej Estońskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew została zbudowana w 1896 r. w obrębie cmentarza prawosławnego, jako kaplica (czasownia) służąca do odprawiania nabożeństw pogrzebowych i w intencji zmarłych. Pełniła funkcje pomocnicze względem parafialnej cerkwi św. Marii Magdaleny w Haapsalu. Jej konsekracja miała miejsce 6 lipca 1897 r. Już w latach 1899–1900 obiekt sakralny rozbudowano, by pomieścił pomieszczenie ołtarzowe i ikonostas. Projekt rozbudowy przygotował architekt Krasowski[1].

W latach 50. XX wieku, gdy proboszczem parafii w Haapsalu był ks. Wiaczesław Jakobs, późniejszy metropolita estoński Korneliusz, w cerkwi zamontowano oświetlenie oraz piec. W kolejnej dekadzie, na fali ogólnokrajowej polityki zamykania cerkwi, władze radzieckie nakazały parafii prawosławnej w Haapsalu korzystać odtąd tylko z głównej świątyni św. Marii Magdaleny. Dwa lata po wydaniu tej decyzji, tj. w 1964 r., decyzję tę zmieniono – zamknięto większą cerkiew św. Marii Magdaleny, zaś cerkiew św. Aleksandra Newskiego pierwszy raz w swojej historii stała się świątynią parafialną[2].

W 1994 r. prawosławni w Haapsalu podzielili się na zwolenników dalszej przynależności do Patriarchatu Moskiewskiego (i jego autonomicznej administratury, jaką jest Estoński Kościół Prawosławny) i przejścia w jurysdykcję patriarchy Konstantynopola (do Estońskiego Apostolskiego Kościoła Prawosławnego). Ostatecznie zwolennicy Cerkwi rosyjskiej utworzyli parafię przy cerkwi św. Aleksandra Newskiego, podczas gdy przy obszerniejszej cerkwi św. Marii Magdaleny powstała parafia Estońskiego Apostolskiego Kościoła Prawosławnego[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

We wnętrzu cerkwi znajduje się dwurzędowy ikonostas[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. metropolita Korneliusz i inni, Prawosławnyje..., s. 52.
  2. a b metropolita Korneliusz i inni, Prawosławnyje..., s. 54.
  3. metropolita Korneliusz i inni, Prawosławnyje..., s. 53.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • metropolita Korneliusz, W. Siłowjew, W. Wołochonski, S. Glinkale, W. Iljaszewicz, I. Łapszyn, S. Miannik, J. Sieliwierstowa, F. Hirvoja, Prawosławnyje chramy Estonii-Eesti Oigeusu Kirikud-The Orthodox churches in Estonia, Tallinn–Moskwa 2007.