Chiastolit

Chiastolit
	Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy	howdenit, kamień krzyżowy
Skład chemiczny	krzemian glinu (Al2SiO5)
Twardość w skali Mohsa	6,5–7,5
Przełam	nierówny
Pokrój kryształu	słupkowy, wydłużony
Układ krystalograficzny	rombowy
Właściwości mechaniczne	kruchy
Gęstość minerału	3,13–3,17 g/cm³
	Właściwości optyczne
Barwa	szara, żółtawa, brunatna, zielonawa, niekiedy różowa
Rysa	biała
Połysk	matowy
Współczynnik załamania	0,007–0,011
Inne	dwójłomność, silny pleochroizm
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Chiastolit (nazywany także: Howdenitem lub Kamieniem krzyżowym) – odmiana andaluzytu, bardzo rzadki minerał z grupy krzemianów.

Nazwa pochodzi od gr. chiasto = przekątnie ułożony oraz chiastos = podobny do krzyża, krzyżowy. Rozpoznawany po charakterystycznym krzyżu widocznym na przekroju kryształu.

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Tworzy słupkowe, wydłużone kryształy, do kilku cm długości. Jest kruchy, nieprzezroczysty, często zawiera inkluzje węglistej substancji lub minerałów układających się w kształt krzyża lub klepsydry – zjawisko to jest niepowtarzalne i występuje tylko w chiastolicie.

Pleochroizm – silny, wyraźny, oliwkowozielony do czerwonego
Luminescencja – słaba, zielona do żółtozielonej

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje tylko w obrębie zmetamorfizowanych łupków ilastych.

Miejsca występowania: Chiastolity są znane z Fichtelgebirge w Niemczech. Występują także w okolicach Santiago de Compostela w Hiszpanii. Piękne kamienie pochodzą z okolic Bona w Algierii i z licznych wystąpień w Arizonie (USA). Prawdopodobnie najpiękniejsze^{[według kogo?]} z dotychczas znanych chiastolitów zostały znalezione na obszarze Bimbowrie w Australii.

W Polsce drobne chiastolity występują na Dolnym Śląsku, znaleziono je w otworach wiertniczych w okolicach Suwałk.