Cmentarz Żołnierzy Radzieckich w Wolsztynie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz Żołnierzy Radzieckich w Wolsztynie
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wolsztyn

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Data otwarcia

7 października 1945

Położenie na mapie Wolsztyna
Mapa konturowa Wolsztyna, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Żołnierzy Radzieckich w Wolsztynie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Żołnierzy Radzieckich w Wolsztynie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Żołnierzy Radzieckich w Wolsztynie”
Położenie na mapie powiatu wolsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu wolsztyńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Żołnierzy Radzieckich w Wolsztynie”
Położenie na mapie gminy Wolsztyn
Mapa konturowa gminy Wolsztyn, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Żołnierzy Radzieckich w Wolsztynie”
Ziemia52°06′47,16″N 16°06′30,96″E/52,113100 16,108600
Multimedia w Wikimedia Commons

Cmentarz Żołnierzy Radzieckich w Wolsztynie znajduje się przy ulicy 5 Stycznia. W latach 1801–1906 był w tym miejscu cmentarz katolicki, a w okresie okupacji skwer z zielenią. Obecny cmentarz otwarto 7 października 1945 roku.

Forma i historia[edytuj | edytuj kod]

Na cmentarzu pochowano 362 oficerów radzieckich z 33 Armii poległych w okresie od lutego do kwietnia 1945 roku w okolicach Wolsztyna, Sulechowa i nad Odrą. Ponad mogiłami dominuje pomnik z 1945 roku dłuta Józefa Murlewskiego i Edwarda Przymuszały, przedstawiający oficera (4,5 m wysokości[1]) depczącego hitlerowskiego orła i rozdarty sztandar ze swastyką. Po obu stronach schodów prowadzących do pomnika umieszczono 12 tablic z brązu, które przedstawiają różne rodzaje broni.

Pomnik na cmentarzu był pierwszym po II wojnie światowej zamówieniem, jakie otrzymały zakłady Pomet w Poznaniu (wówczas Oddział I HCP). Odlew ważył ponad 3,5 tony, a do jego wykonania postać podzielono na 17 części (kilka mniejszych wykonano w prywatnej odlewni Antoniego Brzezińskiego przy ul. Dolna Wilda 23). Z uwagi na zniszczenia Pometu pierwsze tygle brązu topiono w prymitywnej kotlinie zlokalizowanej w ruinach jednej z hal. Złom brązowy dostarczyli Rosjanie z terenów Ziem Odzyskanych[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Tadeusz Świtała, Poznań 1945. Kronika Wydarzeń, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986, s. 254, ISBN 83-210-0607-8, OCLC 830203088.
  2. ↑ Leon Podlawski: Najważniejsi byli ludzie, w: red. Tadeusz Świtała: Trud pierwszych dni. Poznań 1945. Wspomnienia Poznaniaków, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1970, ss.253–254, ISBN 83-232-0322-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cmentarz_Żołnierzy_Radzieckich_w_Wolsztynie&oldid=73190696”