Cmentarz Komunalny Agrykola w Elblągu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz Komunalny Agrykola w Elblągu
Ilustracja
Brama główna
Państwo

 Polska

Miejscowość

Elbląg

Adres

Agrykola 23

Typ cmentarza

komunalny

Stan cmentarza

czynny

Liczba pochówków

25000 (po 1946)

Data otwarcia

1894/1946

Położenie na mapie Elbląga
Mapa konturowa Elbląga, na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Komunalny Agrykola w Elblągu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Komunalny Agrykola w Elblągu”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Komunalny Agrykola w Elblągu”
Ziemia54°10′01″N 19°25′18″E/54,166944 19,421667

Cmentarz Komunalny Agrykola w Elblągu – cmentarz położony w Elblągu przy ulicy Agrykola w dzielnicy Witoszewo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W połowie XIX wieku na dotychczasowych nekropoliach wystąpił problem związany z brakiem nowych miejsc grzebalnych, wówczas ewangelicka parafia Najświętszej Marii Panny zwróciła się do magistratu z wnioskiem o wyznaczenie miejsca na nowy cmentarz. Został on wyznaczony na wschód od rzeki Kumieli, przy drodze prowadzącej do Wittenfelde, czyli obecnego Witoszewa. W 1894 na sąsiedniej, położonej na zachód, parceli ulokowano nowy cmentarz parafii św. Anny (Neuer Sankt Annen-Friedhof). W 1904 obok ulokowano nowy cmentarz mennonicki (Mennoniten-Friedhof)[1], a wzdłuż obecnej ulicy Kościuszki cmentarz parafii św. Mikołaja (Neuer Sankt Nikolai-Friedhof)[2]. W 1913 Wittenfelde (Witoszewo) zostało włączone w granice miasta Elbląga, a przebiegająca obok cmentarz droga otrzymała nazwę Jahnstraße[3]. W drugiej połowie lat 30. XX wieku[4] cztery nekropolie zostały połączone w jeden cmentarz miejski (Städtische Friedhof) (informator miejski z 1935 wymienia cmentarze jako jeszcze niepołączone[5]). W 1946 władze polskie wydały pozwolenie na kontynuację działalności cmentarza komunalnego, w tym czasie Jahnstraße zmieniła nazwę na Agrykola, objęto nią również sąsiedni cmentarz. Cmentarz mennonicki został splantowany i jego miejsce zajął cmentarz wojenny Armii Czerwonej, który uroczyście otwarto 6 lutego 1946[6]. W najstarszej części cmentarza wydzielono kwaterę wojenną, gdzie spoczywają jeńcy wielu narodowości oraz żołnierze polscy, włoscy i francuscy oraz ofiary II wojny światowej[7], jest również mogiła obrońców z września 1939[8]. W latach 1978-1982 dawna kaplica cmentarna została rozbudowana według projektu arch. Czesława Taraszkiewicza tworząc kościół Wszystkich Świętych, w 1983 obok kwatery księży redemptorystów ustawiono krzyż katyński.

Pochowani[edytuj | edytuj kod]

Wśród pochowanych znajdują się m.in.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]