Kruchaweczka drobna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Coprinopsis canoceps)
Kruchaweczka drobna
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Gromada

grzyby podstawkowe

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

kruchaweczkowate

Rodzaj

Psathyrella

Gatunek

kruchaweczka drobna

Nazwa systematyczna
Psathyrella canoceps (Kauffman) A.H. Sm.
Contr. Univ. Mich. Herb. 5: 43 (1941)

Kruchaweczka drobna (Psathyrella canoceps (Kauffman) A.H. Sm.) – gatunek grzybów z rodziny kruchaweczkowatych (Psathyrellaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Psathyrella, Psathyrellaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1926 r. Gary Kauffmann nadając mu nazwę Hypholoma canoceps. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1941 r. Alexander Hanchett Smith, przenosząc go do rodzaju Psathyrella[1].

Synonimy naukowe[2]:

  • Drosophila canoceps (Kauffman) Kühner & Romagn. (1953)
  • Hypholoma canoceps Kauffman (1926)

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnicy 0,5–2 cm, stożkowato-dzwonkowaty. Higrofaniczny; podczas wilgotnej pogody ma kolor daktylowobrązowy i brzeg kapelusza wyżłobiony z prześwitującymi blaszkami, podczas suchej jest jaśniejszy – ochrowobrązowy i nie jest prześwitujący. U młodych okazów cała powierzchnia pokryta jest białawą osłoną, która podczas wzrostu grzyba rozrywa się na drobne włoski, zwykle ułożone radialnie. Czasami resztki osłony zwieszają się z brzegów kapelusza[4].

Blaszki

Szerokie i szeroko przyrośnięte, o ostrzach pokrytych białawymi rzęskami. Blaszki początkowo są jasnobrązowe, potem ciemnobrązowe z winnoczerwonym odcieniem[4].

Trzon

Wysokość 2–5 cm, grubość 1–3 mm, walcowaty, często z podstawą rozszerzoną lub bulwiastą. Jest pusty i kruchy. Powierzchnia w kolorze od białego do jasnobrązowego, początkowo pilśniowa, później biało włóknista, w górnej części biało płatkowata[4].

Miąższ

Ochrowobrązowy. Smak przyjemny, zapach korzenny[4].

Cechy mikroskopowe

Wysyp zarodników czarny z brązowawym odcieniem, zarodniki elipsoidalne lub wąskojajowate, o rozmiarach 8–12 × 4,5–6 μm lub 8,8–10,4 × 4,9–5,4 μm. Pory rostkowe duże i płaskie. Podstawki 4-zarodnikowe o rozmiarach 16,5–28 × 8,2–12 μm. Cheilocystydy liczne i stłoczone, pleurocystydy spotykane niezwykle rzadko[5].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Czechach, Danii, Niemczech, Islandii, Włoszech, Holandii, Norwegii, Szwecji, Szwajcarii, Słowacji, USA. Podawana jest także z terytorium Polski, ale jest tutaj bardzo rzadka. Rośnie w lasach i zaroślach, na ziemi wśród mchów, zwykle na zakopanych resztkach drewna. Owocniki wytwarza od sierpnia do września[3].

W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający[6]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech i Danii[3].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Saprotrof[3]. Grzyb niejadalny[4].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Kruchaweczka różowawa (Psathyrella impexa). Różni się różowo mięsistym odcieniem kapelusza i miejscem występowania (na spróchniałym drewnie drzew liściastych)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-04-15].
  3. a b c d Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. Psathyrella canoceps [online] [dostęp 2013-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-25].
  6. Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.