Cortinarius comptulus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cortinarius comptulus
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

Cortinarius comptulus

Nazwa systematyczna
Cortinarius comptulus M.M. Moser
Nova Hedwigia 14(2-4): 514 (1968) [1967]

Cortinarius comptulus M.M. Moser – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1968 r. Meinhard Moser. Synonimy[2]:

  • Cortinarius fistularioides Reumaux, Bidaud & Fillion 2001
  • Cortinarius griseosulcatus Carteret 2004
  • Cortinarius hemitrichus var. americanus A.H. Sm 1944
  • Cortinarius inolens var. parvinolens Bidaud & Carteret 2010
  • Cortinarius jacobii Bidaud, Moënne-Locc. & Reumaux 2001
  • Cortinarius laniatus Rob. Henry 1983
  • Cortinarius sublatisporus Svrček 1968

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica do 19 mm, kształt płasko wypukły ze spiczastym garbem, higrofaniczny, z prześwitującymi blaszkami. Powierzchnia bardzo delikatnie aksamitna (widoczne jest to dopiero przez lupę), ciemnoszarobrązowa[3].

Blaszki

Do 25, l = 3, cienkie, dość gęste, brązowe, równe, o ostrzach tej samej barwy[3].

Trzon

Wysokość do 31 mm, grubość 4 mm, walcowaty, równy. Powierzchnia w stanie świeżym biała z białymi resztkami osłony, u młodych okazów z fioletowym odcieniem w górnej części, po dotknięciu brązowieje[3].

Miąższ

W stanie wilgotnym ciemnobrązowy, bez zapachu[3].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki 7,0–8,0(–8,5) x 5,0–6,0, Q = 1,3–1,4(–1,5), średnie Q = 1,4, brodawkowate, silniej w kierunku wierzchołka, z wyrażnym wyrostkiem wnęki. Podstawki 27–41 × 19–22, 4-zarodnikowe, bezbarwna lub z bladobrązową zawartością. Cheilocystyd brak[3].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji[4]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[5], pierwsze jego stanowiska w Polsce podano w 2013r.[6] Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].

Naziemny grzyb mykoryzowy występujący pod wierzbami[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2023-12-21] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-12-21] (ang.).
  3. a b c d e f E. Arnolds, Th.W. Kuyper, Some rare and interesting C ortinarius species associated with Salix repens [online], zobodat.at [dostęp 2023-12-21].
  4. Występowanie Cortinarius comptulus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-12-21].
  5. Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 157, ISBN 83-89648-09-1.
  6. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-12-21] (pol.).
  7. Aktualne stanowiska Cortinarius comptulus w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-12-21].