Cuproskłodowskit
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
Cu[UO2]2[SiO3OH]2·6H2O |
|---|---|
| Przełam |
nierówny[1] |
| Łupliwość |
dobra[1] |
| Pokrój kryształu |
słupkowy lub igiełkowy[1] |
| Układ krystalograficzny |
trójkośny[1] |
| Gęstość minerału |
3,8[1] |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
zielona, ciemnozielona, żółtozielona[1] |
| Rysa |
jasnozielona[1] |
| Połysk |
szklisty lub jedwabisty (skupienia włókniste)[1] |
Cuproskłodowskit (kuproskłodowskit, jachymowit) – minerał, krzemian uranylu[2]. Występuje w strefach utleniania utworów zawierających minerały uranu.
Z cuproskłodowskitem może współwystępować uranofan.
Nazwany na cześć Marii Skłodowskiej-Curie z przedrostkiem cupro od łacińskiej nazwy miedzi (cuprum). Nazwę tę nadał w 1933 belgijski mineralog Henri Buttgenbach[2].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Jest minerałem bardzo rzadkim. Występuje w Kongo (Schaba), Czechach (Jáchymov), Polska (Miedzianka), Niemczech, USA (Utah) i Maroku[1].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- minerał kolekcjonerski - należy go przechowywać w szczelnych, ołowianych pojemnikach chroniących przed promieniowaniem[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Jerzy Żaba, Ilustrowana encyklopedia skał i minerałów, Chorzów: Wydawnictwa Videograf, 2014, s. 100, ISBN 978-83-7835-297-6 [dostęp 2024-04-02] (pol.).
- ↑ a b Jerzy Gągol, Gertruda Herman: Polonica wśród minerałów i skał. Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy [przedruk z "V Kielecki Festiwal Nauki. 16-26 września 2004 r. Prezentacje Festiwalowe" (K. Grysa , red.), Kielce, 2005]. [dostęp 2013-02-13].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rafał Siuda, Robert Borzęcki, Bożena Gołębiowska: Hałdy dawnego górnictwa w rejonie Miedzianki–Ciechanowic jako stanowiska dokumentacyjne unikatowej mineralizacji hipergenicznej. W: P.P. Zagożdżon, M. Madziarz (red.): Dzieje górnictwa – element europejskiego dziedzictwa kultury. T. 3. Wrocław: Historia Górnictwa na Wydziale Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii Politechniki Wrocławskiej, 2010, s. 431-441.
- cuproskłodowskit. Encyklopedie Teberii. [dostęp 2013-02-13].
- Krzemiany, glinokrzemiany i borokrzemiany. redbor.pl. [dostęp 2013-02-13].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Cuprosklodowskite Mineral Data. webmineral. [dostęp 2013-02-13].
- Cuprosklodowskite. mindat.org. [dostęp 2013-02-13].