Dławik (pochwa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dławik – element wewnętrzny pochwy broni białej zapobiegający niekontrolowanemu wysuwaniu się z niej głowni[1].

Dławik z otworem wpustowym musiał być zgodny w kształcie z przekrojem głowni do której był przeznaczony. Zazwyczaj miał postać dwóch sprężystych, wyprofilowanych blaszek, które poprzez nacisk i tarcie o płazy głowni uniemożliwiały jej wysuwanie się. Mocowany był do płaszcza pochwy za pomocą śrub (zazwyczaj jednej lub dwóch), nitów lub miękkiego lutu. Często był elementem demontowalnym co umożliwiało usuwanie zanieczyszczeń z wnętrza pochwy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie [online], www.muzeumwp.pl [dostęp 2022-08-04].