David Lee Roth
 David Lee Roth (2008). | |
| Pseudonim |
Diamond Dave |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 października 1954 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1972 |
| Wydawnictwo |
Warner Bros., Interscope Records, Magna Carta, CMH |
| Zespoły | |
| The David Lee Roth Band (1986-2006) Van Halen (1974-1985, 1996, 1999-2000, 2001, od 2007) | |
| Strona internetowa | |
David Lee Roth (ur. 10 października 1954[1][2] w Bloomington[3]) – amerykański wokalista, aktor, muzyk i kompozytor, znany z występów w grupie muzycznej Van Halen oraz współpracy z takimi muzykami jak Steve Vai, Jason Becker czy Eddie Van Halen.
W 2006 piosenkarz został sklasyfikowany na 19. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według czasopisma Hit Parader[4]. Z kolei w 2009 został sklasyfikowany na 9. miejscu listy 50 najlepszych heavymetalowych frontmanów wszech czasów według wytwórni muzycznej Roadrunner Records[5].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Bloomington, w stanie Indiana w żydowskiej rodzinie[6] jako syn nauczycielki Sibyl Roth i okulisty Nathana Rotha[7]. Dorastał wraz z dwiema siostrami – Allison i Lisą. Jego ojciec zarabiał miliony za pośrednictwem swojej praktyki lekarskiej oraz w nieruchomościach.
Kiedy miał siedem lat, jego ojciec zapoznał go z twórczością Ala Jolsona[8], a w wieku ośmiu lat w radiu zaczął słuchać śpiewu Raya Charlesa. Letnie wizyty wuja Manny, właściciela Greenwich Village Cafe Wha, miały również wpływ na jego karierę muzyczną, pozwalały mu zobaczyć wielu wykonawców i uczestniczyć w koncertach na żywo. Po ukończeniu John Muir High School, naukę kontynuował w Pasadena City College i The Webb Schools.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Jako nastolatek wraz z rodziną przeniósł się do Kalifornii. W Pasadenie w stanie Kalifornia, północnego przedmieścia Los Angeles zaczął występować zarówno jako wokalista solowy jak również jako członek lokalnego zespołu rockowego The Red Ball Jets[9]. Po pewnym czasie, bracia – gitarzysta Eddie Van Halen i perkusista Alex Van Halen – przekonali Davida, aby ten wstąpił do ich zespołu. Roth się zgodził i tak został uformowany zespół Mammoth. Następnie do zespołu zwerbowano Michaela Anthony'ego – basistę i wokalistę zespołu Snake, pochodzącego z Chicago. W 1974 zakończył się początkowy etap formowania składu zespołu, grupa zmieniła nazwę na Van Halen i nieustannie koncertowała. Podczas czterech miesięcy pobytu w Starwood Club, Rothem zainteresował się Gene Simmons; wsparł zespół w produkcji taśmy demo i ostatecznie pozwolił na kontrakt z Warner Bros.
W 1978 debiut Van Halen okazał się wielkim sukcesem[10]. W ciągu najbliższych sześciu lat, Roth z Van Halen wypuścił serię coraz bardziej popularnych albumów: Van Halen II (1979), a następnie Women and Children First (1980), Fair Warning (1981), Diver Down (1982) i wreszcie kulminacją 1984. Po jedenastu latach – 1 kwietnia 1985 Roth oficjalnie rozstał się z kolegami z zespołu. W czerwcu 1996, Roth na krótki czas związał z Van Halen i nagrał dwie nowe piosenki na album Best of Vol. 1 – „Can't Get This Stuff No More” i „Me Wise Magic”.
W 2020 powrócił do koncertowania.
Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Nagroda | Kategoria | Tytuł | Rezultat |
|---|---|---|---|---|
| 1985 | MTV Video Music Awards | Wideoklip roku | „Just A Gigolo/I Ain't Got Nobody” | Nominacja |
| Najlepsze męskie wideo | Nominacja | |||
| Wybór widzów | Nominacja | |||
| Najlepsza koncepcja wideo | Nominacja | |||
| Występ ogólny w teledysku | Nominacja | |||
| Wideoklip roku | „California Girls” | Nominacja | ||
| Najlepsze męskie wideo | Nominacja | |||
| Wybór widzów | Nominacja | |||
| 1987 | American Music Award | Ulubiony Artysta Pop/Rock | – | Nominacja |
| 2009 | MTV Video Music Awards | Najlepsze Wideo (That Should Have Won a Moonman) | „California Girls” | Nominacja |
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Crazy from the Heat, 2000, Vintage/Ebury, ISBN 978-0-09-187480-3
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Van Halen[edytuj | edytuj kod]
- Van Halen (1978)
- Van Halen II (1979)
- Women and Children First (1980)
- Fair Warning (1981)
- Diver Down (1982)
- 1984 (1984)
- Best of Volume I (1996)
- The Best of Both Worlds (2004)
- A Different Kind of Truth (2012)
Albumy solowe[edytuj | edytuj kod]
- Crazy from the Heat (EP, 1985)
- Eat 'Em and Smile (1986)
- Skyscraper (1988)
- A Little Ain't Enough (1991)
- Your Filthy Little Mouth (1994)
- The Best (1997)
- DLR Band (1998)
- Diamond Dave (2003)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Artist Profile – David Lee Roth – Bio. Jango. [dostęp 2015-04-26]. (ang.).
- ↑ Music – David Lee Roth. BBC. [dostęp 2015-04-26]. (ang.).
- ↑ David Lee Roth – Biography – Singer. Biography.com. [dostęp 2015-04-26]. (ang.).
- ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time. HearYa. [dostęp 2010-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-08)]. (ang.).
- ↑ The 50 Greatest Metal Frontmen of All Time. Roadrunner Records. [dostęp 2011-12-08]. (ang.).
- ↑ David Lee Roth – Van Halen. Jewish Entertainment. [dostęp 2015-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-25)]. (ang.).
- ↑ Who is David Lee Roth?. Omnilexica. [dostęp 2015-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ David Lee Roth Army Biography. rotharmy.com. [dostęp 2015-04-26]. (ang.).
- ↑ David Lee Roth. Encyclopedia.com. [dostęp 2015-04-26]. (ang.).
- ↑ Mick Brown (2012-01-04): Van Halen's David Lee Roth: 'I've always been a show-off' – a classic interview from the vaults. The Guardian. [dostęp 2015-04-26]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- David Lee Roth w bazie IMDb (ang.)
- David Lee Roth w bazie Filmweb
- David Lee Roth w bazie Notable Names Database (ang.)