Dom Pod Przepiórczym Koszem w Legnicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Pod Przepiórczym Koszem
Symbol zabytku nr rej. A/3511/166 z 25 marca 1950
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Legnica

Adres

Mały Rynek 38

Styl architektoniczny

renesans

Ukończenie budowy

pocz. XVI wieku

Ważniejsze przebudowy

1565

Położenie na mapie Legnicy
Mapa konturowa Legnicy, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Dom Pod Przepiórczym Koszem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Dom Pod Przepiórczym Koszem”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Pod Przepiórczym Koszem”
Ziemia51°12′27,025″N 16°10′28,902″E/51,207507 16,174695

Dom Pod Przepiórczym Koszem – jedna z renesansowych kamienic Śląska, stoi przy Małym Rynku 38 w Legnicy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kamienica powstała na początku XVI w., w drugiej połowie XVI w. została przebudowana, zyskała wówczas dekorację sgraffitową ze scenami figuralnymi (najprawdopodobniej dekoracja ta pochodzi z około 1565 r.). Nazwa kamienicy wzięła się od charakterystycznego cylindrycznego wykusza narożnego. Dekoracja sgraffitowa kamienicy została odkryta w 1909 r. W 1993 r. podczas prac renowacyjnych całej pierzei Rynku podjęto się także renowacji kamienicy. Obecnie w Domu Pod Przepiórczym Koszem znajduje się galeria srebra.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Ściana frontowa Domu Pod Przepiórczym Koszem jest gładka, tynkowana na biało, drugą węższą elewację pokryto w całości monochromatyczną dekoracją sgraffitową.

Cała ściana została podzielona na pięć poziomych pasów, w których znajdują się przedstawienia figuralne. Zastosowano iluzjonistyczne podziały imitujące pilastry, kolumny oraz arkady. Sąsiadują tu ze sobą sceny przedstawiające boginię Cererę i motywy zaczerpnięte z bajek Ezopa oraz przedstawienia zwane światem na opak, w których zające polują na myśliwych. Poniżej umieszczono scenę batalistyczno-historyczną, ukazującą oblężenie miasta.

Budynek zwieńczony jest dwuspadowym, stromym dachem. W dolnej kondygnacji wykusza okna zwieńczono łukiem, pozostałe okna są prostokątne, przy czym niektóre z nich znajdują się w renesansowych kamiennych obramieniach.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]