Dorota Kozioł
| Data i miejsce urodzenia |
1951 |
|---|---|
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
| Gatunek | |
| Nagrody | |
Dorota Kozioł (ur. 1951 w Tarnobrzegu–Machowie) – poetka, dziennikarka, pisarka, malarka, regionalistka popularyzująca kulturę regionu tarnobrzeskiego.
Działalność[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w 1951[1][2] w Machowie[3]. Debiutowała literacko poezją, głównie erotyczną, zebraną w tomiku Podróż do twoich rąk[1], wydanym podczas studiów[4] w 1981. Później dała się poznać jako dziennikarka, autorka cyklu reportaży i wywiadów z mieszkańcami regionu tarnobrzeskiego[5]. Współpracowała m.in. z czasopismami, którymi były: tygodnik[6] „Siarka”[4], „Tygodnik Nadwiślański”, „Tarnobrzeskie Zeszyty Historyczne”[5].
W 2009 wyjechała w tropiki, aby zamieszkać przez trzy miesiące na Madagaskarze[7][8]. Daleki wyjazd zaowocował książkami o malgaskiej tematyce i o Janie Beyzymie, wydanymi przez Wydawnictwo WAM z Krakowa. Podczas pobytu w Republice Malgaskiej zbierała materiały dotyczące m.in. pracy tego misjonarza wśród trędowatych[4][9].
W 2011 współpracowała przy wydaniu płyt dla upamiętnienia oddziału partyzanckiego „Jędrusie”[10].
W 2009[11] została uhonorowana najwyższym odznaczeniem miasta Tarnobrzega Sigillum Civis Virtuti[12], czyli Pieczęci Cnoty Obywatelskiej[5], w 2015[7] została laureatką Nagrody im. dr. Michała Marczaka, fundowanej przez Starostwo Powiatowe w Tarnobrzegu, Tarnobrzeskie Towarzystwo Historyczne i Muzeum Historyczne Miasta Tarnobrzega[5] za działalność na rzecz małej ojczyzny[13]. Była nominowana do otrzymania regionalnego tarnobrzeskiego tytułu Osobowość Roku 2012[14].
Niektóre książki autorki, skierowane do dzieci, wydano również w tłumaczeniu na język słowacki[15]. Tworzy teksty piosenek[7][8]. Pracowała w Wydawnictwie Diecezjalnym w Sandomierzu[9]. Jest ilustratorką i redaktorką książek poetyckich innych autorów[7]. W utworach literackich i malarskich Doroty Kozioł przewijają się motywy religijne[16]. Spotyka się z czytelnikami[17][18].
Jej obrazy znajdują się w krajowych kościołach oraz m.in. w Czadzie, na Madagaskarze[7] i w Ekwadorze[8].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Dorota Kozioł jest córką Marii Kozłowej z domu Wiącek[19] (ur. w 1910 w Machowie, zmarłej w 1999 w Tarnobrzegu), która kształciła się w prywatnym kolegium nauczycielskim[19]; propagatorki kultury lasowiackiej, i która w Baranowie Sandomierskim założyła zespół obrzędowy „Lasowiaczki”[20]. Seniorka Kozłowa, również poetka[21], w 1979 roku została laureatką Nagrody Oskara Kolberga w kategorii twórczości ludowej, rzemiosła, rękodzieła i folkloru muzyczno-tanecznego[19]. Dorota jest wnuczką Wojciecha Wiącka, włościańskiego działacza z Machowa[19][22], posła na wiedeński sejm oraz senatora z okresu II Rzeczypospolitej.
Mieszka w Tarnobrzegu[19].
Ważnym wydarzeniem w biografii rodziny pisarki było przymusowe wysiedlenie mieszkańców Machowa w 1969 roku – w miejscu wsi powstała odkrywka kopalni siarki[23] w ramach Kopalni i Zakładów Przetwórczych Siarki Siarkopol; po latach, kiedy wyrobisko zalano wodą, akwen nazwano Jeziorem Tarnobrzeskim, a zwałowisko ziemi zarasta lasem[19].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
Według danych w bazie NUKAT[24][25][26][27]:
Poezja[edytuj | edytuj kod]
- Podróż do twoich rąk, Krajowa Agencja Wydawnicza, Rzeszów, 1981[1].
- Nie ma już we mnie lasu milczenia, Wydawnictwo Diecezjalne, nakład autorki, Sandomierz–Tarnobrzeg, 1995, ISBN 83-903803-4-X.
Literatura faktu[edytuj | edytuj kod]
- Z Machowa na Madagaskar, Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, Sandomierz, 2008, ISBN 978-83-257-0032-4.
- Mój Madagaskar, Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, Sandomierz, 2011, ISBN 978-83-257-0332-5.
- Polski Samarytanin. Błogosławiony ojciec Jan Beyzym, Wydawnictwo WAM, Kraków, 2012, ISBN 978-83-7767-140-5.
- Kościoły budowane nocą, Tarnobrzeski Dom Kultury, Tarnobrzeskie Stowarzyszenie Inicjatyw Artystycznych Fram, Tarnobrzeg, 2012 (o zmaganiach z władzą okresu PRL o prawo do posługi duszpasterskiej w Tarnobrzegu i okolicy)[28][6][29][30][31].
- Czary, mary i uroki, czyli gusła lasowiackie, Tarnobrzeg, 2012, ISBN 978-83-62592-53-1 (na podstawie scenariuszy napisanych przez Marię Kozłową dla Zespołu Obrzędowego „Lasowiaczki” z Baranowa Sandomierskiego)[20][32].
- Ty nasz kochany Machowie…, Neiko Print & Publishing, Tarnobrzeg, 2015, ISBN 978-83-64387-26-5[23].
- Niedokończony portret, Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, Sandomierz, 2017, ISBN 978-83-8101-123-5 (bohaterem jest Michał Józefczyk)[33].
- Została tylko miłość. Opowieść o bł. s. Celestynie Faron, Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, Sandomierz, 2019, ISBN 978-83-933897-2-8.
- Jak Ojciec: opowieść o kardynale Stefanie Wyszyńskim, Prymasie Tysiąclecia, Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, Sandomierz, 2021, ISBN 978-83-8101-331-4[34].
Literatura dla dzieci i młodzieży[edytuj | edytuj kod]
- Św. Ojciec Pio, Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, Sandomierz, 2003, ISBN 83-7300-262-6 (o włoskim świętym Kościoła katolickiego).
- Seria wydawnicza Serdeczna: Dobranoc mój Aniołku ISBN 83-7300-342-8, Jak aniołki Jezusa kołysały ISBN 83-7300-409-2, Jak Maryja szła do Elżbiety ISBN 83-7300-372-X, Jak Maryja została Królową ISBN 83-7300-385-1, Jak św. Józef lilie hodował ISBN 83-7300-375-4, Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, Sandomierz, 2004.
- Seria wydawnicza Kolorowa Klasyka: Bł. Jan Paweł II. Schody do Nieba ISBN 83-257-0315-6, Bł. Jan Paweł II. Z Polski do Nieba ISBN 978-83-257-0301-1, 2011, Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, Sandomierz.
- Kardynał z buszu, Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, Sandomierz, 2011, ISBN 978-83-257-0346-2.
- Brat trędowatych, Wydawnictwo WAM, Kraków, 2012, ISBN 978-83-7767-141-2.
- Seria wydawnicza Futrzana: 2013 – Owieczka Mela ISBN 978-83-257-0552-7, Krówka Malwinka ISBN 978-83-8101-069-6, Osiołek Bonifacy ISBN 83-7300-426-2, Piesek Węgielek ISBN 978-83-8101-038-2, Zajączek Feliks ISBN 978-83-257-0554-1; 2014 – Konik Maurycy ISBN 978-83-8101-067-2; 2016 – Kotek Dyzma ISBN 978-83-257-0948-8; 2019 – Jeż Teodor ISBN 978-83-8101-285-0, Wiewióreczka Zuzia ISBN 978-83-8101-282-9; 2021 – Bocian Kleofas' ISBN 978-83-8101-434-2, Niedźwiadek Marceli ISBN 978-83-8101-404-5, Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, Sandomierz.
- Jak Halina Krępianka Sandomierz uratowała, Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, Sandomierz, 2016, ISBN 978-83-257-0974-7.
Tłumaczenia utworów na języki obce[edytuj | edytuj kod]
- Dorota Koziołová, Ako anjeli Ježiša kolísali ISBN 978-83-7300-996-7, Ako Maria išla k Alžbete ISBN 978-83-257-0040-9, tł. na jęz. słow. Martina Holečková, Diecézne vydatel’stvo a tlačiareň, Sandomierz, 2007[15].
- Dorota Koziołová, Ako anjeliky spievali Pánu Bohu ISBN 978-83-257-0029-4, Ako sv. Jozef pestoval l’alie ISBN 978-83-257-0039-3, Ako sa Mária stala Kráľovnou ISBN 978-83-257-0036-2, tł. na jęz. słow. Martina Holečková, Spoločnosť katolíckeho apoštolátu (SAC) – pallotíni, Spišská Nová Ves, 2007[15][35].
- Dorota Koziołová, Dobrú noc, môj anjelik, tł. na jęz. słow. Martina Holečková, Spoločnosť katolíckeho apoštolátu (SAC) – pallotíni, Spišská Nová Ves, 2009, ISBN 978-80-970199-4-5[36].
- Dorota Koziołová, Oslík Bonifác ISBN 978-80-970199-7-6, Ovečka Mela ISBN 978-80-970199-6-9, Zajac Félix ISBN 978-80-970199-8-3, tł. na jęz. słow. Štefan Chrappa, Spoločnosť katolíckeho apoštolátu (SAC) – pallotíni, Spišská Nová Ves, 2010[37].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Dorota Kozioł, Podróż do twoich rąk, Rzeszów: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1981, OCLC 830295934.
- ↑ NUKAT Prosto do informacji – katalog zbiorów polskich bibliotek naukowych [online], Centrum NUKAT. Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie [dostęp 2022-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-19].
- ↑ Piotr Duma. Wspominali ukochany Machów. „Gość Sandomierski”. 15, s. 414–418, 2015-07-30. [zarchiwizowane z adresu 2020-11-29].
- ↑ a b c Marta Woynarowska, Pasje pani Doroty [online], sandomierz.gosc.pl, 14 maja 2014 [dostęp 2022-08-17].
- ↑ a b c d Tarnobrzeg: Dorota Kozioł laureatką Nagrody im. dr. Michała Marczaka [online], nadwisla24.pl | Regionalny Portal Informacyjny [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ a b Ostatni taki zajazd [online], www.gosc.pl, 27 września 2012 [dostęp 2022-08-17].
- ↑ a b c d e Spotkanie z Dorotą Kozioł w gorzyckiej Bibliotece [online], Echo Dnia Podkarpackie, 21 marca 2017 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ a b c Biuletyn nr 8 (2/2015) by Biblioteka Pedagogiczna Tarnobrzeg – Issuu [online], issuu.com [dostęp 2022-08-17] (ang.).
- ↑ a b Marta Woynarowska, Nadal płynę pod prąd [online], www.gosc.pl, 22 maja 2014 [dostęp 2022-08-17].
- ↑ K.W., Nasze Miasto, Tarnobrzeg 2011, s. 5.
- ↑ 416 urodziny Tarnobrzega – Tarnobrzeg.info [online] [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ Uhonorowani z okazji urodzin miasta, Sztafeta, 5 czerwca 2009 [zarchiwizowane 2014-05-15].
- ↑ Dorota Kozioł z Tarnobrzega otrzymała nagrodę imienia Michała Marczaka [online], Echo Dnia Podkarpackie, 1 grudnia 2015 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ Wybieramy Tarnobrzeżanina Roku 2012 – Tygodnik Nadwiślański [online], tyna.info.pl [dostęp 2022-08-17].
- ↑ a b c Marta Joanna Buczek: Bibliografia przekładów literatury polskiej w Słowacji w latach 2007–2012. 2014.
- ↑ Trwa Tydzień Bibliotek. W Gorzycach zagości Dorota Kozioł [online], Echo Dnia Podkarpackie, 12 maja 2016 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ Wszystkie drogi prowadzą do książki – 22 – 31 maja 2017 – Spotkania z autorami [online], mbp.tarnobrzeg.pl [dostęp 2022-08-17].
- ↑ Rozpoczyna się II Festiwal Baśniowy Świat Stanisława Jachowicza [program] - Tygodnik Nadwiślański [online], tyna.info.pl [dostęp 2022-08-17].
- ↑ a b c d e f Wycinanka Marii Kozłowej z Machowa – Muzeum Etnograficzne w Krakowie [online], etnomuzeum.eu [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ a b „Czary, mary i uroki”, czyli lasowiackie gusła na kartach literatury [online], Echo Dnia Podkarpackie, 16 kwietnia 2012 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ Elżbieta Wiącek, Żegnaj moja wiosko... Pamięć o Machowie i kulturze lasowiackiej w twórczości Marii Kozłowej [online], s. 183–201.
- ↑ WOJCIECH WIĄCEK CHŁOP – DZIAŁACZ Z MACHOWA – iTV Wisła – Internetowa Telewizja Tarnobrzeg [online], 28 kwietnia 2018 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ a b Tu gdzie rozciąga się jezioro stały ich rodzinne domy [online], Super Nowości24, 7 września 2015 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ NUKAT Prosto do informacji – katalog zbiorów polskich bibliotek naukowych. Centrum NUKAT. Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie. [dostęp 2022-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-19)].
- ↑ NUKAT Prosto do informacji – katalog zbiorów polskich bibliotek naukowych. Centrum NUKAT. Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie. [dostęp 2022-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-19)].
- ↑ NUKAT Prosto do informacji – katalog zbiorów polskich bibliotek naukowych. Centrum NUKAT. Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie. [dostęp 2022-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-21)].
- ↑ NUKAT Prosto do informacji – katalog zbiorów polskich bibliotek naukowych. Centrum NUKAT. Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie. [dostęp 2022-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-21)].
- ↑ Kościoły Budowane Nocą – Tarnobrzeg.info [online] [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ Nocą budowali kościoły [online], Super Nowości24, 20 listopada 2012 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ Ks. Michał odszedł do Pana [online], info.wiara.pl, 21 czerwca 2016 [dostęp 2022-08-17].
- ↑ Nowości Listopad 2012. docplayer.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-19)]..
- ↑ Czary, mary i uroki, czyli gusła lasowiackie _ – Bibliografia regionalna niezależna od systemu katalogowego [online], Miejska Biblioteka Publiczna im. dr. Michała Marczaka w Tarnobrzegu [dostęp 2022-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-19].
- ↑ Tarnobrzeżanka Dorota Kozioł wydała książkę dla zmarłego księdza [online], Echo Dnia Podkarpackie, 18 sierpnia 2017 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ Jak Ojciec [online], wydawnictwowam.pl, 31 sierpnia 2021 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ Autor – Dorota Koziołová. Kresťanské kníhkupectvo VER.sk. [dostęp 2022-08-20]. (słow.).
- ↑ Dobrú noc, môj anjelik. Štátna vedecká knižnica v Košiciach. [dostęp 2022-08-20]. (słow.).
- ↑ Kozioł, Dorota, 1951-. Štátna vedecká knižnica v Košiciach. [dostęp 2022-08-20]. (słow.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dorota Kozioł wczoraj i dziś. tv.tarnobrzeg.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-15)].