Dzięcioł smugoszyi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Dryocopus pileatus)
Dzięcioł smugoszyi
Dryocopus pileatus[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Samiec
Ilustracja
Samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dzięciołowe

Podrząd

dzięciołowce

Rodzina

dzięciołowate

Podrodzina

dzięcioły

Plemię

Picini

Rodzaj

Dryocopus

Gatunek

dzięcioł smugoszyi

Synonimy
  • Picus pileatus Linnaeus, 1758[2]
  • Hylatomus pileatus (Linnaeus, 1758)[3]
Podgatunki
  • D. p. abieticola (Bangs, 1898)
  • D. p. pileatus (Linnaeus, 1758)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania
wydawane odgłosy

Dzięcioł smugoszyi[4] (Dryocopus pileatus) – gatunek ptaka z rodziny dzięciołowatych (Picidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie jest zagrożony.

Podgatunki i zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Dzięcioł smugoszyi występuje w zależności od podgatunku[5][6]:

  • D. pileatus abieticola – południowa Kanada na południe do zachodnich, północno-środkowych i północno-wschodnich USA
  • D. pileatus pileatus – południowo-wschodnie USA

Proponowane podgatunki picinus (opisany z Kolumbii Brytyjskiej) i floridanus (Floryda) nie są uznawane[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Dzięcioł smugoszyi w locie

Długość ciała 40–48 cm; masa ciała podgatunku abieticola 250–340 g[5]. Duży, pióra czarne, szkarłatny czubek i biała maska. Czarny pasek oczny rozciąga się na potylicę; wąsy o barwie czarnej zaginają się ku dołowi, łącząc się na piersi. U samca czerwone pióra na czole i u podstawy wąsów. U samicy czoło i całe wąsy ciemne. Spód skrzydeł biały, dobrze widać białą barwę podczas falistego lotu. Młode szare, gardło z kreskami, pomarańczowy czubek.

Ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Środowisko

Zamieszkuje dojrzałe lasy liściaste i mieszane niemal każdego rodzaju. Można go również spotkać w młodszych lasach, w których występują rozproszone, duże, martwe drzewa lub duże zasoby drzew powalonych, rozkładających się. W całym swoim zasięgu dzięcioły te występują także na obszarach podmiejskich z dużymi drzewami i płatami lasów[7].

Rozród

W sezonie wyprowadza jeden lęg. Gniazduje w wykutych przez siebie dziuplach, rzadko wykorzystuje dziuple z poprzednich lat. Kuciem dziupli zajmuje się głównie samiec, samica pomaga mu szczególnie wtedy, gdy budowa zbliża się ku końcowi. Nie wyścieła gniazda materiałem innym niż skrawki drewna odłupane w trakcie kucia. W zniesieniu 3–5 białych jaj. Inkubacja trwa 15–18 dni. Młode są w pełni opierzone po 24–31 dniach od wyklucia[7].

Pożywienie

Dzięcioł smugoszyi żywi się głównie mrówkami, ale zjada też larwy chrząszczy, termity i inne owady, takie jak muchy, ćmy, gąsienice, karaczany czy koniki polne. Skład diety uzupełniają dzikie owoce i orzechy. Czasami ptaki te odwiedzają przydomowe karmniki w poszukiwaniu nasion lub łoju[7].

Status[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje dzięcioła smugoszyjego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Organizacja Partners in Flight w 2017 roku szacowała liczebność populacji na około 1,9 miliona dorosłych osobników[7]. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dryocopus pileatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Pileated Woodpecker Hylatomus pileatus. IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-05)].
  3. a b c BirdLife International, Hylatomus pileatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2020-3 [dostęp 2021-03-20] (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Picini Leach, 1820 (Wersja: 2020-09-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-20].
  5. a b H. Winkler, D.A. Christie: Pileated Woodpecker (Hylatomus pileatus). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.) (2013): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2002. [dostęp 2014-10-30]. (ang.).
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Woodpeckers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-19]. (ang.).
  7. a b c d Pileated Woodpecker Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-03-20]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]