Drzewa (album)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Drzewa
Wykonawca albumu studyjnego
Wojciech Hoffmann
Wydany

2003

Gatunek

rock instrumentalny

Długość

62:04

Wydawnictwo

Art Sound Studio, Pomaton EMI

Producent

Wojciech Hoffmann, Artur Szałowski

Oceny
Single z albumu Drzewa
  1. „Irlandzki”
    Wydany: 2002

Drzewa – solowy album Wojciecha Hoffmanna, wydany w roku 2003.

Pierwsza solowa płyta Wojciecha Hoffmanna miała ona powstać już w 1990 roku (nakłaniał go do tego Tomasz Dziubiński, który wtedy opiekował się zespołem Turbo). Jednak dopiero na początku roku 2002 czteroosobowy skład: Wojciech Hoffman, Tomasz Krzyżaniak, Arkadiusz Malinowski i Mariusz Zakrzewski nagrał 6-utworowe demo. Po dwóch miesiącach Wojciech Hoffmann i Tomasz Krzyżaniak zaczęli dopracowywać utwory, które wcześniej były w fazie szkiców. Przy okazji powstawały nowe kompozycje, np. "Suita", najdłuższy utwór na płycie[2]. W 2002 roku ukazał się na rynku singiel Irlandzki[3].

Zawierający 12 instrumentalnych utworów album został wydany w roku 2003. W roku 2004 płyta została uhonorowana nagrodą miesięcznika Gitara i Bas w kategorii "Najlepsza płyta gitarowa hard&heavy"[3].

Realizacja albumu[edytuj | edytuj kod]

Nagrania dokonano w ART Studio w Pile. Realizacją zajął się Artur Szałowski[2].

Perkusja[edytuj | edytuj kod]

Na perkusji grał Tomasz Krzyżaniak. Wykorzystano zestawy perkusyjne Pearl i Premier Artist Maple, werbel Pearl MMX 5,5", podwójną stopę Iron Cobra Twin oraz Talerze perkusyjne firm Zildjian i Sabian[2].

Podczas nagrań demo zastosowano mikrofony Shure SM57. Podczas właściwego nagrania do tomów i werbla wykorzystano mikrofony Sennheiser Evolution, do stopy – AKG D112, a do talerzy – małomembranowe mikrofony pojemnościowe Audio Technica. Do stopy i werbla zastosowano tylko po jednym mikrofonie, ale w zamian za to pod ich uderzenia podkładane były sample[2].

Gitara basowa[edytuj | edytuj kod]

Bas nagrywał Arkadiusz Malinowski, korzystając z gitar basowych Music Man: cztero- i pięciostrunowej. Do kształtowania brzmienia użyto procesora Line6 POD Pro[2].

Gitary[edytuj | edytuj kod]

Partie gitar elektrycznych nagrał Wojciech Hoffmann korzystając z instrumentów Ibanez JEM model Steve Vai oraz Gibson SG Standard 1978. Dźwięk z gitar był rozdzielany za pomocą delaya Line6 DL4, ustawionego na bypass, po czym trafiał do stereofonicznego przedwzmacniacza Tech 21 PSA-1 oraz wzmacniacza Mesa Boogie 50/50 z kolumną Marshall, omikrofonowaną Shurem SM57 ustawionym w 1/4 średnicy głośnika[2].

Wszystkie partie gitar solowych zarejestrowano używając procesora Line6 POD Pro z emulacjami wzmacniaczy Soldano, Marshall i Mesa Boogie Rectifier. Wojciech Hoffmann wykorzystał także EBow oraz slide[2].

W partiach gitary akustycznej zastosowano instrumenty Washburn i 12-strunową Yamahę XP. Sygnał z przetwornika trafiał do przedwzmacniacza TLAudio 5051[2].

Instrumenty klawiszowe[edytuj | edytuj kod]

Wykorzystano instrumenty wirtualne ES2 zaimplikowane w programie Logic Stuio, przede wszystkim barwy Hammond i Electric Piano ESP73, moduł brzmieniowy Ensoniq Mr Rack (barwy typu pad i string) oraz syntezatory Roland D-50 i Kurzweil K2000.

Pozostałe instrumenty[edytuj | edytuj kod]

Skrzypce, na których grała Ewa Szyk, nagrano przy pomocy mikrofonu pojemnościowego AKG C3000[2].

Miks[edytuj | edytuj kod]

Do odsłuchu wykorzystano monitory Tannoy PBM 6.5 II. Podczas miksowania do sekcji rytmicznej dokładane były kolejno pozostałe elementy, począwszy od partii harmonicznych, podkładów, instrumentów klawiszowych, aż do gitar podkładowych i instrumentów solowych. Głównymi narzędziami były tu filtry, korektory i kompresory aplikacji Logic Audio Platinum 5.5. Dla rozjaśniania i eksponowania ścieżek często stosowano exciter, zwłaszcza na śladach gitar, wcześniej stosując korekcję[2].

Mastering[edytuj | edytuj kod]

Mastering wykonał Artur Szałowski. Wykorzystano wtyczki programu Logic Audio Platinum 5.5. Przy miksie poziom był ustawiony na około -6dB, podczas masteringu podciągnięto go do zera[2].

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[4]:

  1. "Delhi"
  2. "N.Y.C"
  3. "Pendolino"
  4. "Małe smutki duże nadzieje"
  5. "Płomienne myśli"
  6. "Powrót do przeszłości"
  7. "Jem session"
  8. "Irlandzki"
  9. "Sahara express"
  10. "Rajska jabłoń"
  11. "Dębowy gaj - część 1"
  12. "Dębowy gaj - część 2"
  13. "Dębowy gaj - część 3"
  14. "Brzozy pamięci"

Twórcy[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[2][5]:

  • Wojciech Hoffmann – gitary, instrumenty klawiszowe, pomysł okładki
  • Tomasz Krzyżaniak – perkusja
  • Arkadiusz Malinowski – gitara basowa
  • Mariusz Zakrzewski – instrumenty klawiszowe
  • Ewa Szyk – skrzypce
  • Patrycja Napierała – bodhrán
  • Jarek Wietrzyński – flecik polski
  • Piotr Kałużny – fortepian, piano Fendera
  • Artur Szałowski – realizacja nagrania, miks, mastering
  • Magdalena Sołtysik, Sebastian Grzesiak – projekt i skład okładki

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rafał Dąbrowski: Recenzja płyty Drzewa. terazrock.pl. [dostęp 2014-05-08].
  2. a b c d e f g h i j k l Bartłomiej A. Frank. Rozmowy – Wojciech Hoffmann. „Estrada i Studio”, s. 28-37, grudzień 2003. [dostęp 2010-09-27]. 
  3. a b Wojciech Hoffmann – biografia. www.rmf.fm. [dostęp 2010-09-30].
  4. Wojciech Hoffmann – Drzewa. merlin.pl. [dostęp 2010-09-27].
  5. Robert Bronson: Wojciech Hoffmann – Drzewa. arktyka.wordpress.com. [dostęp 2010-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-14)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]