Dwór w Grabanowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwór w Grabanowie (Wilczynie)
Dwór w Grabanowie (Wilczynie) - Centrum Edukacji Ekologiczno-Rolniczej Zespołu Doradztwa Rolniczego w Białej Podlaskiej z siedzibą w Grabanowie
Symbol zabytku nr rej. A/1431 z 31.12.1983[1]
Ilustracja
Dwór od strony bramy wjazdowej
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Grabanów/Wilczyn

Adres

Wilczyn 31, 25-100 Wilczyn

Typ budynku

Dwór

Styl architektoniczny

klasycystyczny

Architekt

Franciszek Jaszczołd (prawdopodobnie)

Kondygnacje

2 + poddasze

Rozpoczęcie budowy

lata 60. XIX wieku

Ważniejsze przebudowy

1974-1975; 1986-1988

Pierwszy właściciel

Grabowscy

Kolejni właściciele

Szulcowie
Państwowy Fundusz Ziemi
PGR Roskosz
Wojewódzki Związek Kółek Rolniczych
Wojewódzki Ośrodek Doradztwa Rolniczego

Położenie na mapie gminy wiejskiej Biała Podlaska
Mapa konturowa gminy wiejskiej Biała Podlaska, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dwór w Grabanowie (Wilczynie)”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Dwór w Grabanowie (Wilczynie)”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dwór w Grabanowie (Wilczynie)”
Położenie na mapie powiatu bialskiego
Mapa konturowa powiatu bialskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Dwór w Grabanowie (Wilczynie)”
Ziemia52°04′30,0″N 23°10′00,1″E/52,075000 23,166694

Dwór w Grabanowie – dwór z XIX wieku położony na pograniczu wsi Grabanów i Wilczyna w województwie lubelskim.

Istniejący obecnie dwór został zbudowany w latach 60. XIX wieku. Obora i stodoła pochodzą z końca XIX w. zaś stajnie i wozownia z początku XX w. Cały zespół dworski, wraz z otaczającym go parkiem z II połowy XIX w., ma 7 ha powierzchni. Zachowały się w nim dosyć dobrze ciągi alei grabowych, a także topolowa aleja dojazdowa do parku[2].

We wrześniu 1939 roku do Grabanowa wkroczyły wojska radzieckie, a następnie niemieckie. Dwór stał się kwaterą repatriantów. Około roku 1947 zlokalizowano w nim Szkołę Rachunkowości Rolnej.

W latach 1954-58 zespół dworski użytkowany był przez Państwowy Fundusz Ziemi, który organizował tu kursy rolnicze, później mieścił się w nim Wojewódzki Ośrodek Szkolenia Rolniczego. W latach 1971-1976 obiekt użytkowany był przez PGR Roskosz, a od 1976 roku przez Wojewódzki Związek Kółek Rolniczych.

W roku 1982 obiekt przekazany został Wojewódzkiemu Ośrodkowi Postępu Rolniczego. Dwór służył początkowo jako biuro WOPR, a od 1987 roku jako baza hotelowa dla potrzeb szkoleniowych. Dwór w okresie powojennym był kilkakrotnie adaptowany do potrzeb kolejnych użytkowników, co zatarło jego pierwotny układ wnętrz. W latach 1987-88 staraniem WOPR-u dokonano kapitalnego remontu. Dwór po remoncie spełnia funkcję hotelu. Bogata baza szkoleniowa wraz z zapleczem gastronomicznym, jakim dysponuje Ośrodek Doradztwa stała się podstawą do utworzenia Centrum Edukacji Ekologiczno-Rolniczej. Obecnie dwór dysponuje 80 miejscami noclegowymi.

Obiekty[edytuj | edytuj kod]

W skład zespołu dworskiego wchodzą:

  • klasycystyczny dwór z lat 60. XIX wieku
  • park krajobrazowy (zapewne po 1860) o osiowym i promienistym układzie alejek, miejscami zatartym, z długa aleją dojazdową (niegdyś na grobli między stawami)
  • drewniany czworak z II poł. XIX wieku (wyburzony w 2002 roku)
  • stajnia i wozownia (murowane) z lat 20./30. XX wieku.
Pomnik w parku

Ponadto w parku znajduje się pomnik poświęcony pamięci walczących o Ojczyznę. Poświęcony 22 sierpnia 2004, ufundowany przez Stefanię Domańską. Napis na pomniku głosi:

Chwała Obrońcom Ojczyzny
Konfederacji barskiej 1768 r. Powstań: Kościuszkowskiego 1794 r. Listopadowego 1830 r. Styczniowego 1863 r. Warszawskiego 1944 r.
w hołdzie:
AK BCH NSZ, wszystkim organizacjom wolnościowym walczącym z okupantami w latach 1939-1989
w tym Alfredowi Radzikowskiemu
żołnierzowi AK ps. "Fred" lat 21 zamordowanemu tu przez okupantów XI.1943 r.


Pomnik ma formę płyty przybitej do dużej wielkości głazu z krzyżem. Przypomina to trochę grób.

Głaz narzutowy[edytuj | edytuj kod]

Mniej więcej w połowie długości, przy drodze biegnącej od skrzyżowania w stronę lasu znajduje się głaz, pochodzenia lodowcowego (najprawdopodobniej z epoki późnego glacjału tj. sprzed ok. 15-117 tys. lat). Mierzy on około metra wysokości i ok. 2,5 m w obwodzie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2016-06-02].
  2. Ziemia Bialska najciekawsze zabytki i miejsca,Pro-Info, Lublin 2006