Dwór w Nielęgowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwór w Nielęgowie
Symbol zabytku nr rej. 972/A z 16 listopada 1983
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Nielęgowo

Adres

Nielęgowo 13, 64-000 Kościan

Typ budynku

dwór

Styl architektoniczny

rokoko, secesja

Inwestor

Hermann Lorenz

Ukończenie budowy

1902

Pierwszy właściciel

Hermann Lorenz

Położenie na mapie gminy wiejskiej Kościan
Mapa konturowa gminy wiejskiej Kościan, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dwór w Nielęgowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dwór w Nielęgowie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Dwór w Nielęgowie”
Położenie na mapie powiatu kościańskiego
Mapa konturowa powiatu kościańskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dwór w Nielęgowie”
Ziemia52°02′12,2438″N 16°39′27,4831″E/52,036734 16,657634

Dwór w Nielęgowiedwór-willa znajdujący się we wsi Nielęgowo, w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dobra nielęgowskie figurują w dokumentach od XIV wieku. W XV wieku były własnością Gryżyńskich, w XVI wieku Gostyńskich, Staręskich i Gołutowskich, w XVII wieku Mąkowskich, a w XVIII i XIX wieku Zakrzewskich. W 1876 Janusz Zakrzewski sprzedał majątek niemieckiej rodzinie Lorenzów, którzy pozostali tutaj do 1945 (ostatnim posiadaczem dworu był Robert Lorenz). W 1926 powierzchnia dóbr wynosiła 526 hektarów[1].

Obecnie we dworze funkcjonuje restauracja "Willa Berlińska"[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Obecny obiekt o cechach rokoka i secesji wzniesiono w 1902. Inwestorem był Hermann Lorenz. Jest to budowla piętrowa z ryzalitem na osi. Ryzalit ten wieńczy efektowny szczyt. Okna dworu zwieńczono przerywanymi naczółkami mającymi formę wolutowych spływów. Nad wejściem umieszczono kartusz herbowy z inicjałami "HL" i wstęgą zwierającą sentencję "Ora et Labora"[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Marcin Libicki, Dwory i pałace Wiejskie i Wielkopolsce, Wyd. 3, Poznań: Dom Wyd. REBIS, 2003, s. 238, ISBN 83-7301-243-5, OCLC 53292050 [dostęp 2022-12-27].
  2. PLEBISCYT: MISTRZOWIE SMAKU. Wybieramy Restaurację Roku. Kandydat: Willa Berlińska [online], Gloswielkopolski.pl [dostęp 2023-06-13] (pol.).