Ejal Berkowic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ejal Berkowic
‏אייל ברקוביץ'‎
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1972
Naharijja

Wzrost

170 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1996 Maccabi Hajfa 128 (25)
1996–1997 Southampton F.C. 28 (4)
1997–1999 West Ham United 65 (10)
1999–2001 Celtic F.C. 32 (10)
2001 Blackburn Rovers 11 (2)
2001–2004 Manchester City 56 (7)
2004–2005 Portsmouth F.C. 22 (2)
2005–2006 Maccabi Tel Awiw 25 (2)
W sumie: 367 (62)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–2004 Izrael Izrael 82 (14)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ejal Berkowic (hebr. אייל ברקוביץ', ur. 2 kwietnia 1972 w Naharijja) – izraelski piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika. Jest starszym bratem Nira Berkovica, zawodnika m.in. Maccabi Hajfa i Maccabi Tel Awiw.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Berkovic urodził się w miejscowości Naharijja, położonej na północy Izraela. Karierę piłkarską rozpoczął w Hajfie, w tamtejszym klubie Maccabi Hajfa. W sezonie 1989/1990 zadebiutował w jego barwach w rozgrywkach pierwszej ligi izraelskiej, jednak w pierwszym swoim sezonie zaliczył tylko dwa spotkania. W sezonie 1990/1991 był już podstawowym zawodnikiem Maccabi i wywalczył z nim swój pierwszy w karierze tytuł mistrza kraju. Zdobył też wówczas Puchar Izraela. Krajowy puchar Ejal wygrywał jeszcze dwukrotnie w latach 1993 i 1995, a w sezonie 1993/1994 drugi raz został mistrzem Izraela. W Maccabi grał do końca sezonu 1995/1996 i w koszulce tego zespołu wystąpił w 128 ligowych spotkaniach, w których zdobył 25 goli.

W październiku 1996 roku Berkovic wyjechał z Izraela do Wielkiej Brytanii. Podpisał wówczas kontrakt z angielskim Southampton F.C. W Premiership zadebiutował 13 października w zremisowanym 1:1 meczu z Coventry City. Najbardziej udane dla Ejala było spotkanie z Manchesterem United, wygrane przez „Świętych” 6:3. Zawodnik z Izraela zaliczył w nim dwa trafienia i dołożył trzy asysty. Ogółem w całym sezonie zdobył 4 gole w 28 rozegranych spotkaniach.

30 lipca 1997 roku Ejal odszedł z Southampton i za 1,7 miliona funtów trafił do stołecznego West Ham United. W drużynie „Młotów” po raz pierwszy wystąpił 9 sierpnia przeciwko Barnsley F.C. - mecz ten wygrał klub z Londynu 2:1. W sezonie 1997/1998 zdobył 7 goli dla WHU, a w kolejnym - 3. W 1999 roku pobił się na treningu z walijskim napastnikiem Johnem Hartsonem. Na kopnięcie w nogę Walijczyk odpowiedział ciosem w twarz Berkovica, za co został ukarany grzywną.

Jeszcze latem 1999 izraelski pomocnik odszedł z West Hamu. Za 5,5 miliona funtów został sprzedany do szkockiego Celtiku, prowadzonego wówczas przez menedżera Johna Barnesa. W Scottish Premier League swój pierwszy mecz rozegrał 1 sierpnia przeciwko Aberdeen F.C., wygrany przez „The Boys” 5:0. W swoim pierwszym sezonie spędzonym na Celtic Park był podstawowym zawodnikiem i strzelił 9 goli będąc trzecim najlepszym strzelcem klubu po Marku Viduce i Marku Burchillu. Został wicemistrzem Szkocji, jednak po odejściu Barnesa, a potem jego następcy Kennetha Dalglisha nie zdołał wywalczyć miejsca w składzie, a Martin O’Neill odsunął go od drużyny Celtiku.

W lutym 2001 Berkovic ostatecznie zmienił barwy klubowe i został zawodnikiem Blackburn Rovers, grającego wówczas w Division One. Do klubu z Ewood Park został wypożyczony na pół roku. 10 lutego wystąpił w przegranym 1:2 meczu z Nottingham Forest, który był jego pierwszym w koszulce Rovers. Do końca sezonu zdobył jednego gola i awansował z Blackburn do Premiership. Latem 2001 trafił jednak do innej drużyny z Division One, Manchesteru City. Kierownictwo „The Blues” zapłaciło za niego 1,5 miliona funtów, a izraelski piłkarz w nowej drużynie zadebiutował 1 sierpnia 2001. Występ przeciwko Watfordowi (3:0) uwieńczył golem. W 2002 roku awansował z City do Premiership i grał w niej przez półtora roku. Jesienią 2003 stracił miejsce w podstawowym składzie i po rozegraniu 4 spotkań podpisał kontrakt z Portsmouth F.C. (debiut: 10 stycznia w wygranym 4:2 meczu z Manchesterem City). W Portsmouth grał do lata 2005.

W 2005 roku wrócił do Izraela po 9 latach gry na Wyspach Brytyjskich. Trafił do Maccabi Tel Awiw, pomimo otrzymania oferty z Crystal Palace F.C. W Maccabi rozegrał 25 meczów i zdobył 2 gole. 7 maja 2006 ogłosił zakończenie piłkarskiej kariery. Latem tamtego roku został zatrudniony na stanowisku menedżera Maccabi Netanja, jednak na tym stanowisku pracował tylko przez dwa miesiące.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1989/90 Maccabi Hajfa Izrael  Ligat ha’Al 2 0
1990/91 Maccabi Hajfa Izrael  Ligat ha’Al 31 6
1991/92 Maccabi Hajfa Izrael  Ligat ha’Al 28 4
1992/93 Maccabi Hajfa Izrael  Ligat ha’Al 32 7
1993/94 Maccabi Hajfa Izrael  Ligat ha’Al 38 10
1994/95 Maccabi Hajfa Izrael  Ligat ha’Al 29 5
1995/96 Maccabi Hajfa Izrael  Ligat ha’Al 29 3
1996/97 Southampton F.C. Anglia  Premiership 28 4
1997/98 West Ham United Anglia  Premiership 35 7
1998/99 West Ham United Anglia  Premiership 30 3
1999/00 Celtic F.C. Szkocja  Scottish Premier League 28 9
2000/01 Celtic F.C. Szkocja  Scottish Premier League 5 0
2000/01 Blackburn Rovers Anglia  Division One 11 2
2001/02 Manchester City Anglia  Division One 25 6
2002/03 Manchester City Anglia  Premiership 27 1
2003/04 Manchester City Anglia  Premiership 4 0
2003/04 Portsmouth F.C. Anglia  Premiership 11 1
2004/05 Portsmouth F.C. Anglia  Premiership 11 1
2005/06 Maccabi Tel Awiw Izrael  Ligat ha’Al 25 2

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Izraela Berkovic zadebiutował 12 lutego 1992 roku w przegranym 1:2 towarzyskim spotkaniu z reprezentacją Wspólnoty Niepodległych Państw. 3 marca zdobył swoją pierwszą bramkę w kadrze narodowej, a Izrael pokonał 2:1 w sparingu drużynę Cypru. Przez 12 lat był podstawowym zawodnikiem Izraela i rozegrał dla drużyny narodowej 82 mecze i strzelił 14 goli. Po raz ostatni dla izraelskiego zespołu wystąpił w kwietniu 2004 w meczu przeciwko Mołdawii (1:1).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]