Elimination Chamber (2020)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elimination Chamber (2020)
Motyw muzyczny

„Don't Stop The Devil” – Dead Posey

Informacje
Promocja

WWE

Brandy

Raw
SmackDown

Sponsor

Jumanji: The Next Level

Data

8 marca 2020

Widownia

14 853

Hala

Wells Fargo Center

Miejsce

Filadelfia, Pensylwania

Gale WWE Network – chronologicznie
Super ShowDown (2020) Elimination Chamber (2020) WrestleMania 36
Elimination Chamber – chronologicznie
Elimination Chamber (2019) Elimination Chamber (2020) Elimination Chamber (2021)

Elimination Chamber (2020) (znane w Niemczech jako No Escape (2020)[1][2]) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE dla zawodników z brandów Raw i SmackDown. Odbyła się 8 marca 2020 w Wells Fargo Center w Filadelfii w stanie Pensylwania. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to dziesiąta gala w chronologii cyklu Elimination Chamber.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru, Shayna Baszler z NXT wygrała Raw Women’s Elimination Chamber match zyskując miano pretendentki do Raw Women’s Championship przeciwko Becky Lynch na WrestleManii 36. W innych ważnych walkach, Aleister Black pokonał AJ Stylesa w No Disqualification matchu, Sami Zayn, Shinsuke Nakamura i Cesaro pokonali Brauna Strowmana w 3-on-1 Handicap matchu, a Zayn ponieważ przypiął Strowmana i zdobył jego Intercontinental Championship oraz The Miz i John Morrison obronili SmackDown Tag Team Championship w SmackDown Tag Team Elimination Chamber matchu. Na gali nie odbyła się żadna walka o światowe mistrzostwo.

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też: Wrestling.

Elimination Chamber oferowało walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem wrestlerów należących do brandów Raw i SmackDown. Oskryptowane rywalizacje (storyline’y) kreowane są podczas cotygodniowych gal Raw i SmackDown. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[3][4].

Rywalizacje[edytuj | edytuj kod]

17 lutego, ogłoszono walkę kobiet Elimination Chamber match pod brandem Raw, aby wyłonić pretendentkę do walki o Raw Women’s Championship z Becky Lynch na WrestleManii 36[5]. Ogłoszono, że w walce zmierzą się ze sobą: Natalya, Liv Morgan, Asuka, Ruby Riott, Sarah Logan i Shayna Baszler z NXT, która ponownie rozpaliła swój feud z Lynch z Survivor Series, zastawiając na nią zasadzkę w poprzednim odcinku Raw[6][5].

31 stycznia na odecinku SmackDown, Braun Strowman pokonał Shinsuke Nakamurę (z Sami Zaynem i Cesaro w jego narożniku), zdobywając Intercontinental Championship[7]. 28 lutego, odbyło się podpisanie kontraktu na walkę o tytuł na Elimination Chamber. Zmęczony słysząc tyrady Zayna, Strowman podpisał kontrakt, stwierdzając, że niezależnie od tego, kto jeszcze go podpisał, wiedział, że w zasadzie będzie musiał stawić czoła wszystkim trzem na tej gali. Zayn wykorzystał okazję i on, Nakamura i Cesaro podpisali kontrakt, dzięki czemu był to 3-on-1 handicap match o Intercontinental Championship Strowmana podczas gali[8].

Na Super ShowDown, The Miz i John Morrison pokonali The New Day (Big E i Kofi Kingston) i zdobyli SmackDown Tag Team Championship[9]. Następnej nocy na SmackDown ogłoszono, że Miz i Morrison będą bronić tytułu w Tag Team Elimination Chamber matchu na gali. Zawodnicy ogłoszeni w walce oprócz mistrzów to: The New Day (Big E i Kingston), The Usos (Jey Uso i Jimmy Uso), Heavy Machinery (Otis i Tucker), Lucha House Party (Gran Metalik i Lince Dorado) oraz Dolph Ziggler i Robert Roode[8]. W następnym tygodniu Ziggler i Roode wygrali Tag Team Gauntlet match aby weszli do komnaty jako ostatni[10].

Na Super ShowDown, Seth Rollins i Murphy utrzymali Raw Tag Team Championship przeciwko The Street Profits (Angelo Dawkins i Montez Ford)[9]. Na następnym odcinku Raw, The Street Profit dostali ostatnią szansę na zdobycie tytułu, w której pokonali Rollinsa i Murphy’ego, aby zdobyć tytuł. Później na backstage’u Rollins i Murphy rzucili wyzwanie The Street Profits na rewanż o tytuł na Elimination Chamber, który został oficjalnie potwierdzony[11].

24 lutego na odcinku Raw, The O.C. (AJ Styles, Luke Gallows i Karl Anderson) zaatakowali Aleistera Blacka na backstage’u[12]. Black następnie wyzwał Stylesa na walkę w następnym tygodniu, jednak Styles powiedział, że Black będzie musiał pokonać Gallowsa i Andersona, zanim będzie mógł zmierzyć się ze Stylesem. Black pokonał Gallowsa i Andersona w oddzielnych walkach, po czym Styles zmierzył się i pokonał Blacka. Na Elimination Chamber ogłoszono rewanż w stypulacji No Disqualification match pomiędzy Blackiem i Stylesem[11].

W Royal Rumble Kickoff, Andrade (w towarzystwie Zeliny Vegi) obronił United States Championship przeciwko Humberto Carrillo[13]. Następnie Carrillo wygrał rewanż na następnym Raw przez dyskwalifikację z powodu ingerencji Vegi. Po walce Carrillo wykonał Hammerlock DDT na Andrade na odsłoniętym betonie, tak jak Andrade wcześniej zrobił Carrillo w grudniu[14]. Kiedy Andrade był nieobecny przez następny miesiąc, Vega wychowała swojego nowego współpracownika, Angela Garzę z NXT, kuzyna Carrillo. Obaj następnie feudowali, gdzie Garza pokonał Carrillo na Super ShowDown[9]. 2 marca na odcinku Raw, Carrillo połączył siły z Reyem Mysterio, aby zmierzyć się z Andrade i Garzą, gdzie Carrillo przypiął Andrade. To zapewniło Carrillo kolejną walkę o United States Championship przeciwko Andrade na Elimination Chamber[11].

Na backstage’u 21 lutego na odcinku SmackDown, do Daniela Bryana podszedł Drew Gulak, który twierdził, że zna wszystkie słabości Bryana[15]. 6 marca Bryan wyzwał Gulaka na pojedynek na Elimination Chamber, który później został potwierdrzony[10].

Wyniki walk[edytuj | edytuj kod]

Nr Wyniki Stypulacje Czas[16][17]
1P The Viking Raiders (Erik i Ivar) pokonali Curta Hawkinsa i Zacka Rydera Tag Team match[18] 4:50
2 Daniel Bryan pokonał Drew Gulaka poprzez techniczne poddanie Singles match[19] 14:20
3 Andrade (c) (z Zeliną Vegą) pokonał Humberto Carrillo Singles match o WWE United States Championship[20] 12:20
4 The Miz i John Morrison (c) pokonali The New Day (Big E i Kofiego Kingstona), The Usos (Jeya Uso i Jimmy’ego Uso), Heavy Machinery (Otisa i Tuckera), Lucha House Party (Grana Metalika i Lince’a Dorado) oraz Dolpha Zigglera i Roberta Roode’a Elimination Chamber match o WWE SmackDown Tag Team Championship[21] 32:55
5 Aleister Black pokonał AJ Stylesa (z Lukiem Gallowsem i Karlem Andersonem) No Disqualification match[22] 23:15
6 The Street Profits (Angelo Dawkins i Montez Ford) (c) pokonali Setha Rollinsa i Murphy’ego (z Akamem i Rezarem) Tag Team match o WWE Raw Tag Team Championship[23] 18:30
7 Sami Zayn, Shinsuke Nakamura i Cesaro pokonali Brauna Strowmana (c) 3-on-1 Handicap match o WWE Intercontinental Championship[24]
Zayn zdobył tytuł, ponieważ to on przypiął Strowmana. 		8:30
8 Shayna Baszler pokonała Natalyę, Liv Morgan, Asukę, Ruby Riott i Sarah Logan Elimination Chamber match o miano pretendentki do WWE Raw Women’s Championship na WrestleManii 36[25] 21:00
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show

Tag Team Elimination Chamber match[edytuj | edytuj kod]

Nr. eliminacji Drużyna Nr. wejściowy Wyeliminowani przez Metoda eliminacji Czas
1 Lucha House Party
(Gran Metalik i Lince Dorado) 		3 Heavy Machinery Otis przypiął Dorado po wykonaniu Compactor 17:15
2 Heavy Machinery
(Otis i Tucker) 		5 Dolpha Zigglera i Roberta Roode’a Ziggler i Roode przypieli Tuckera po wykonaniu Glorious DDT 23:45
3 Dolph Ziggler i Robert Roode 6 The Usos The Usos przypięli Zigglera i Roode’a po wykonianiu dwóch Splashy ze szczytu komory 25:15
4 The New Day
(Big E i Kofi Kingston) 		2 The Miza i Johna Morrisona Miz i Morrison przypięli Kingstona po nieudanym skoku ze szczytu komory 29:05
5 The Usos
(Jey Uso i Jimmy Uso) 		1 The Miza i Johna Morrisona Miz i Morrison przypięli Jimmy’ego ruchem roll-up 32:55
Zwycięzcy The Miz i John Morrison (c) 4 —

Żeński Elimination Chamber match[edytuj | edytuj kod]

Nr. eliminacji Wrestlerka Nr. wejściowy Wyeliminowana przez Metoda eliminacji Czas
1 Sarah Logan 3 Shaynę Baszler Odklepała po założeniu dźwigni Kirifuda Clutch 7:50
2 Ruby Riott 2 Shaynę Baszler Odklepała po założeniu dźwigni Kirifuda Clutch 8:15
3 Natalya 1 Shaynę Baszler Odklepała po założeniu dźwigni Kirifuda Clutch 9:30
4 Liv Morgan 5 Shaynę Baszler Poddana technicznie po założeniu dźwigni Kirifuda Clutch 15:00
5 Asuka 6 Shaynę Baszler Poddana technicznie po założeniu dźwigni Kirifuda Clutch 21:00
Zwyciężczyni Shayna Baszler 4 —

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ WWE No Escape. „WWE”. [dostęp 2018-01-30]. (niem.). 
  2. ↑ Martin Hoffmann. Darum hat eine WWE-Show zwei Namen (This is why a WWE show has two names). „Sport1”, February 20, 2018. [dostęp 2018-02-24]. (niem.). 
  3. ↑ Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. Discovery Communications. [dostęp 2012-03-05].
  4. ↑ Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
  5. ↑ a b WWE announces the women's Elimination Chamber match participants, winner to face Becky Lynch for the Raw Women's Championship at WrestleMania. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-02-17].
  6. ↑ 2/10 WWE Raw Results: Powell's review of Becky Lynch vs. Asuka for the Raw Women's Championship, Seth Rollins, Murphy, and AOP vs. Samoa Joe, Kevin Owens, and The Viking Raiders in an eight-man tag match, the build to WWE Super ShowDown continues. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-02-10].
  7. ↑ 1/31 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of Roman Reigns and The Usos vs. King Corbin, Robert Roode, and Dolph Ziggler, Shinsuke Nakamura vs. Braun Strowman for the Intercontinental Championship, four-way for a shot at the Smackdown Tag Titles. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-01-31].
  8. ↑ a b 2/28 WWE Friday Night Smackdown results: Barnett's review of John Cena's return, Goldberg's first appearance since winning the WWE Universal Championship at WWE Super ShowDown. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-02-28].
  9. ↑ a b c WWE Super ShowDown results: Powell's live review of "The Fiend" Bray Wyatt vs. Goldberg for the WWE Universal Championship, Brock Lesnar vs. Ricochet for the WWE Championship, Big E and Kofi Kingston vs. The Miz and John Morrison for the Smackdown Tag Titles. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-02-27].
  10. ↑ a b 3/6 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of a tag team gauntlet match, the NWO on A Moment of Bliss, Bray Wyatt's Firefly Funhouse, Bayley and Sasha Banks vs. Lacey Evans and Naomi, final hype for WWE Elimination Chamber. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-03-06].
  11. ↑ a b c 3/2 WWE Raw Results: Powell's review of Aleister Black vs. AJ Styles, Seth Rollins and Murphy vs. The Street Profits for the Raw Tag Titles, Beth Phoenix provides an Edge update, Shayna Baszler vs. Kairi Sane, Rey Mysterio and Humberto Carrillo vs. Andrade and Angel Garza. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-03-02].
  12. ↑ 2/24 WWE Raw Results: Powell's review of Brock Lesnar's appearance, Becky Lynch and Shayna Baszler, Aleister Black vs. Erick Rowan, Humberto Carrillo vs. Angel Garza, final hype for WWE Super ShowDown. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-02-24].
  13. ↑ WWE Royal Rumble Kickoff Show results: Powell's live review of Andrade vs. Humberto Carrillo for the U.S. Title, Sheamus vs. Shorty G. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-01-26].
  14. ↑ 01/27 WWE Raw Results: Powell's review of Edge's return, Royal Rumble winners Drew McIntyre and Charlotte Flair, Seth Rollins and Buddy Murphy vs. Samoa Joe and Kevin Owens for the Raw Tag Titles, Liv Morgan vs. Lana. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-01-27].
  15. ↑ 2/21 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of Goldberg's appearance, Naomi vs. Carmella for a shot at the Smackdown Women's Championship at WWE Super ShowDown, eight-man tag match, The Bellas on A Moment of Bliss. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-02-21].
  16. ↑ Jason Powell: WWE Elimination Chamber Kickoff Show results: Powell's live review of The Viking Raiders vs. Zack Ryder and Curt Hawkins. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-03-08].
  17. ↑ Jason Powell: WWE Elimination Chamber results: Powell's live review of Shayna Baszler vs. Asuka vs. Ruby Riott vs. Liv Morgan vs. Sarah Logan vs. Natalya in an Elimination Chamber match for a shot at the Raw Women's Championship at WrestleMania 36, Smackdown Tag Title Elimination Chamber match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-03-08].
  18. ↑ Anthony Benigno: The Viking Raiders def. Zack Ryder & Curt Hawkins (Kickoff Match). [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-03-08].
  19. ↑ Anthony Benigno: Daniel Bryan def. Drew Gulak. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-03-08].
  20. ↑ Anthony Benigno: United States Champion Andrade def. Humberto Carrillo. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-03-08].
  21. ↑ Anthony Benigno: SmackDown Tag Team Champions The Miz & John Morrison won the SmackDown Tag Team Title Elimination Chamber Match. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-03-08].
  22. ↑ Anthony Benigno: Aleister Black def. AJ Styles (No Disqualification Match). [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-03-08].
  23. ↑ Anthony Benigno: Raw Tag Team Champions The Street Profits def. Seth Rollins & Murphy. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-03-08].
  24. ↑ Anthony Benigno: Sami Zayn, Shinsuke Nakamura and Cesaro def. Braun Strowman; Zayn became the new Intercontinental Champion. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-03-08].
  25. ↑ Anthony Benigno: Shayna Baszler won the Women's Elimination Chamber to earn the right to face Raw Women's Champion Becky Lynch at WrestleMania. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2020-03-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

2019 ← Gale WWE Network 2020 → 2021
WWE
WWE NXT
WWE NXT UK
Gale pay-per-view i WWE Network federacji WWE
Obecne
Dawne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elimination_Chamber_(2020)&oldid=69626709”