Eosentomon wygodzinskyi

Eosentomon wygodzinskyi
Bonet, 1950
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	skrytoszczękie
Podgromada	pierwogonki
Rząd	Eosentomata
Rodzina	Eosentomidae
Podrodzina	Eosentominae
Rodzaj	Eosentomon
Gatunek	Eosentomon wygodzinskyi
Synonimy
Eosentomon solare Tuxen et Imadate, 1975

Eosentomon wygodzinskyi – gatunek pierwogonka z rzędu Eosentomata i rodziny Eosentomidae.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został w 1950 roku przez F. Boneta i nazwany na cześć P. Wygodzińskiego, specjalisty od szczeciogonków.

Opis

Długość wyciągniętego ciała 1100 μm (1,1 mm). Długość przedniej stopy mierzonej bez pazurka 97 μm. Narządy gębowe typu eosentomidalnego. Żuwaczki zakończone trzema małymi ząbkami. Szczecinki labrum obecne. Apodemy nadustka z dobrze rozwiniętym połączeniem przednim. Pseudooczka okrągłe ze środkową globulą. Przednie stopy z kompletem sensillów. Empodium przednich stóp 0,9 razy długości pazurka. Empodium stóp środkowych i tylnych długości poniżej 1/5 pazurka. Kolce stóp tylnych wyraźne. Chetotaksja odwłoka tego gatunku wyróżnia się spośród innych nowozelandzkich korczyków (Eosentomon sp.) tym, że sterna odwłokowe IX i X mają po 4 szczecinki, tergum VII ma 2 przednie, XI ma wszystkich 8, a tergum X nie ma żadnej. Łuska genitalna (squama genitalis) z wyrostkiem caput processus kształtem przypominającym kaczą głowę, kwadratowo zgiętym naprzeciw linii środkowej, wyrostkiem corpus processus z wcięciem, a wyrostkiem filum processus długim i smukłym.

Wzór chetotaksji odwłoka

	I	II, III	IV	V, VI	VII	VIII	IX	X	XI	telson
terga:	${\tfrac {4}{10}}$	${\tfrac {10}{16}}$	${\tfrac {10}{16}}$	${\tfrac {4}{16}}$	${\tfrac {2}{16}}$	${\tfrac {6}{9}}$	$8$	$0$	$8$	$9$
sterna:	${\tfrac {4}{4}}$	${\tfrac {6}{4}}$	${\tfrac {6}{10}}$	${\tfrac {6}{10}}$	${\tfrac {6}{10}}$	$7$	$4$	$4$	$8$	$12$

Występowanie

Występowanie gatunku stwierdzono w Brazylii, na Nowej Zelandii, Nowych Hebrydach, Filipinach, Wyspach Salomona i Seszelach.