Przejdź do zawartości

Epoka lodowcowa 2: Odwilż

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Epoka lodowcowa 2: Odwilż
Ice Age 2: The Meltdown
Gatunek

animacja
familijny

Rok produkcji

2006

Data premiery

29 marca 2006
31 marca 2006 (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

90 min

Reżyseria

Carlos Saldanha

Scenariusz

Jim Hecht
Peter Gaulke
Gerry Swallow

Główne role

Ray Romano
John Leguizamo
Denis Leary
Queen Latifah

Muzyka

John Powell

Scenografia

Thomas Cardone

Montaż

Harry Hitner

Produkcja

Lori Forte

Dystrybucja

20th Century Fox

Budżet

80 000 000 $

Poprzednik

Epoka lodowcowa

Kontynuacja

Epoka lodowcowa 3: Era dinozaurów

Nagrody
nominacja do Annie
Strona internetowa

Epoka lodowcowa 2: Odwilż (ang. Ice Age: The Meltdown) – film animowany z 2006 roku w reżyserii Carlosa Saldanhy.

Jest to sequel filmu Epoka lodowcowa. Na podstawie Epoki lodowcowej 2 powstała gra komputerowa o tym samym tytule, trzecia część filmu Epoka lodowcowa powstała w roku 2009, nazywa się Epoka lodowcowa 3: Era dinozaurów, a czwarta w 2012 roku, nazywa się Epoka lodowcowa 4: Wędrówka kontynentów, a piąta część w 2016 roku, nazywa się Epoka lodowcowa 5: Mocne uderzenie. Premiera filmu w polskich kinach odbyła się 31 marca 2006 z dystrybucją CinePix. Film emitowany obecnie na kanałach: Polsat i Polsat Film, dawniej wyemitowany na Canal+.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Epoka lodowcowa ma się ku końcowi. Zwierzęta cieszą się nowymi rozrywkami, takimi jak park wodny. Pewien pancernik, szybki Tosiek, przewiduje, że topnienie lodu doprowadzi do zalania doliny. Sid, Maniek i Diego wspinają się na lodową zaporę i widzą, że pancernik mówi prawdę. Zwierzęta im nie wierzą, jednak przekonuje je pewien złośliwy sęp. Zwierzęta ruszają w drogę, by znaleźć łódź, która je uratuje.

Po drodze Maniek spotyka mamucicę Elę, która twierdzi, że jest oposem i jej dwóch braci, którzy naprawdę są oposami. Wspólnie ruszają za innymi zwierzętami, a za nimi podąża Wiewiór. Wkrótce zwierzęta odkrywają, że topnienie powoduje pojawienie się niebezpiecznych wodnych stworzeń, jak piranie czy ogromne gady morskie z mezozoiku. Cała grupa szczęśliwie odnajduje łódź, lecz dochodzi do kłótni, jak do niej dojść. W jej wyniku rozdzielają się: Maniek, Diego i Sid idą na wprost, przez pole gejzerów, natomiast Ela, Zdzichu i Edek decydują się je obejść. Ci pierwsi szczęśliwie dochodzą do łodzi, ale Ela zostaje uwięziona w jaskini.

Oposy przeciskają się szczeliną w zawalonej płycie jaskini i idą po pomoc. Natrafiają na Mańka, Sida i Diego. Ci bez wahania zawracają, by uratować Elę. W trakcie akcji rozpoczyna się potop i Eli zagraża podnoszący się poziom wody. Sprytnie kierując dwa olbrzymie potwory wodne, Maniek usuwa płytę więżącą Elę w jaskini, jednocześnie zabijając potwory. Wiewiór kończy odwilż, próbując ukryć swojego ukochanego żołędzia. Nieoczekiwanie zza ściany lodu wychodzi wielkie stado mamutów, skracając obawy Mańka na temat gatunku mamutów. Ela początkowo chce iść z nimi, jednak Maniek zdobywa się na odwagę i wyznaje jej miłość.

Wiewiór

[edytuj | edytuj kod]

Wiewiór za pomocą żołędzia niechcący doprowadza do odwilży. Przez resztę filmu widzimy jak Wiewiór, ratując żołędzia, walczy z piraniami czy kondorami. Wreszcie dopada łup i za jego pomocą doprowadza do końca odwilży. Sam niemal tonie, jednak ratuje go Sid. Wiewiór jednak nie jest zadowolony, gdyż zemdlony miał wizję żołędziowego nieba.

Zwierzęta występujące w filmie

[edytuj | edytuj kod]

Prehistoryczne gady morskie

[edytuj | edytuj kod]

Wersja oryginalna

[edytuj | edytuj kod]

i inni

Wersja polska

[edytuj | edytuj kod]

Opracowanie i udźwiękowienie wersji polskiej: Studio Sonica
Nagrania: Mafilm Audio Budapeszt
Reżyseria: Agnieszka Matysiak
Casting: Olga Sawicka
Dialogi polskie: Barbara Robaczewska
Dźwięk i montaż: Tamás Márkus, Jacek Osławski
Teksty piosenek: Marek Robaczewski
Kierownictwo muzyczne: Agnieszka Tomicka
Kierownictwo produkcji: Aleksandra Dobrowolska
W wersji polskiej udział wzięli:

i inni

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]