Eryk Kosiński
| Data i miejsce urodzenia |
21 lipca 1968 |
|---|---|
| Profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: finanse, prawo finansowe, prawo gospodarcze publiczne | |
| Alma Mater |
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza |
| Doktorat |
1998 – prawo finansowe |
| Habilitacja |
2008 – prawo gospodarcze publiczne |
| Profesura |
2021 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1994 – nadal |
Eryk Kosiński (ur. 21 lipca 1968 w Gnieźnie) – polski prawnik, profesor nauk społecznych w dyscyplinie nauki prawne, specjalista w zakresie prawa energetycznego, finansów, prawa finansowego oraz publicznego prawa gospodarczego, od 2010 profesor nadzwyczajny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, od 2021 profesor tytularny. Od 2020 kierownik Katedry, obecnie Zakładu Publicznego Prawa Gospodarczego, Wydział Prawa i Administracji UAM w Poznaniu. W latach 2008–2009 Prezes Agencji Mienia Wojskowego[1]. W okresie 2010–2011 zastępca prezydenta Bydgoszczy Rafała Bruskiego[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studia prawnicze ukończył w 1994 na Wydziale Prawa i Administracji UAM[1]. Następnie studiował w Budapeszcie na Central European University (1992-1993), gdzie uzyskał tytuł LLM z zakresu porównawczego prawa konstytucyjnego (dyplom CEU i University of the State of New York w Albany, USA)[1]. Na tej samej uczelni ukończył w 1997 szkołę letnią na temat teorii prawa i przemian w Europie Wschodniej. Studiował też w USA (Case Western Reserve University w Cleveland oraz Lourdes University w Ohio)[1]. W 1995 odbył kurs międzynarodowego prawa handlowego w Hadze[1]. W ramach projektu badawczego w latach 1995–1998 współpracował z Centre for Socio-Legal Studies Wolfson College w Oksfordzie oraz z węgierskim Constitutional and Legislative Policy Institute[1].W 2014 stypendysta Santander Universidades na Wharton School, University of Pennsylvania, Filadelfia, USA.
Stypendysta Fulbrighta w roku akademickim 2023-24 na Rice University, James Baker Institute for Public Policy, Center for Energy Studies, Houston, USA.
W 1998 uzyskał stopień doktorski na podstawie pracy pt. „Prawne instrumenty regulowania deficytu budżetowego na tle porównawczym” (promotorem był Jerzy Małecki)[2][1]. Habilitował się w 2008 na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy „Rodzaje i zakres sektorowych wyłączeń zastosowania ogólnych reguł ochrony konkurencji”[1][2]. Tytuł profesorski uzyskał w 2021 r. na podstawie dzieł "Prawo energetyczne Ukrainy. Wybór źródeł / Energy Law of Ukraine. Selection of sources / Енергетичне законодавство України. Вибір джерел/", Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2018, oraz "Regulacja sektora energetycznego w Unii Europejskiej oraz na Ukrainie. Cele i prawne środki regulacji sektora energetycznego / The regulation of the energy sector in the European Union and in Ukraine. The objectives and legal measures of the energy sector-specific regulation / Регулювання енергетичного сектору в Європейському Союзі та в Україні Цілі та правові засоби регулювання енергетичного сектору", Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2019. Od 1994 pracuje na Wydziale Prawa i Administracji UAM w Zakładzie Publicznego Prawa Gospodarczego[1]. Od 2013 do 2020 rzecznik dyscyplinarny UAM ds. pracowników naukowych. Praktykował jako adwokat (2001-2014), później jako radca prawny (2014-2021). Wykładał m.in. w Reykjavíku, oraz w rosyjskim Petersburgu, Togliatti i Samarze. Od 2021 r. visiting professor na Charkowskim Narodowym Uniwersytecie Sił Powietrznych im. Iwana Kożeduba w Charkowie, Ukraina.Członek rad nadzorczych szeregu spółek: portu lotniczego Gdańsk im. Lecha Wałęsy (2009–2011), spółki Euro Poznań 2012 (2011–2013), Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Poznaniu (2013–2014), poznańskiego Zarządu Komunalnych Zasobów Lokalowych (od 2014 przewodniczący)[3][4], oraz w okresie 2016-2024 Zakładu Komunalnego w Śmiglu Sp. z o.o. (od 2016 przewodniczący). Do 2014 wykładał w Wyższej Szkole Pedagogiki i Administracji w Poznaniu[4]. Od 2013 członek Wydziału Organizacyjno-Prawnego Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej w Poznaniu, członek Zarządu Oddziału w Poznaniu Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego oraz rady Polskiej Fundacji Prawa Konkurencji i Regulacji Sektorowej „Ius Publicum”[4]. Od 2014 członek rady naukowej czasopisma „Radca Prawny. Zeszyty Naukowe”. W lutym 2024 powołany na członka rady nadzorczej PGE Polska Grupa Energetyczna[5]. Następnie pełnił obowiązki prezesa tej spółki[6][7].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Procedura budżetowa a deficyt. Zagadnienia prawne na tle porównawczym, wyd. 2001, ISBN 83-7059-510-3.
- Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz (współautor, pod red. T. Skocznego), wyd. 2009 i 2014, ISBN 788325505141.
- Rodzaje i zakres sektorowych wyłączeń zastosowania ogólnych reguł ochrony konkurencji, wyd. 2011, ISBN 978-83-232-1827-2.
- Prawne uwarunkowania konkurencji na rynku gazu (współautor i współredaktor wraz z B. Popowską i P. Lissoniem), wyd. 2015, ISBN 978-83-255-6723-1.
- ponadto glosy do orzeczeń sądów i artykuły publikowane w czasopismach prawniczych, m.in. w „Ruchu Prawniczym, Ekonomicznym i Socjologicznym”[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Prof. UAM dr hab. Eryk Kosiński. Wydział Prawa i Administracji UAM. [dostęp 2015-07-15].
- ↑ a b Dr hab. Eryk Kosiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-07-15].
- ↑ Eryk kosiński ('68). Monitor Sądowy i Gospodarczy / Ministerstwo Sprawiedliwości. [dostęp 2015-07-15].
- ↑ a b c Rada Fundacji – Prof. dr hab. Eryk Kosiński. Polska Fundacja Prawa Konkurencji i Regulacji Sektorowej Ius Publicum. [dostęp 2015-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-17)].
- ↑ Zmiany w Radzie Nadzorczej [online], gkpge.pl [dostęp 2024-02-01].
- ↑ Wojciech Dąbrowski odwołany z funkcji prezesa PGE, prezesem czasowo Eryk Kosiński (opis) [online], bankier.pl [dostęp 2024-02-07] (pol.).
- ↑ PGE Polska Grupa Energetyczna ma nowego Prezesa, stanowisko obejmuje Dariusz Marzec [online], are.waw.pl [dostęp 2024-03-18] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kosiński, Eryk w katalogu Biblioteki Narodowej
- Kosiński, Eryk w repozytorium Amur