Eugeniusz Szafrański

Eugeniusz Szafrański
	porucznik
Data i miejsce urodzenia	1 sierpnia 1927 ; Okoleniec
Data śmierci	1 marca 2006
	Przebieg służby
Formacja	Milicja Obywatelska
Jednostki	Komenda Miejska MO w Sanoku
Stanowiska	kierownik referatu
	Odznaczenia
	;

Eugeniusz Szafrański (ur. 1 sierpnia 1927 w Okoleńcu, zm. 1 marca 2006) – polski oficer Milicji Obywatelskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 sierpnia 1927 w Okoleńcu w Wielkopolsce^[1]. Uzyskał wykształcenie średnie^[2].

W 1947 wstąpił do Milicji Obywatelskiej^[1], zwerbowany w Poznaniu celem oddelegowania na Rzeszowszczyznę. Został skierowany do placówkę MO w Tyrawie Wołoskiej. Brał udział w walkach z Ukraińską Powstańczą Armią^[3]^[1]. Uczestniczył w tzw. utrwalaniu władzy ludowej^[2]^[1]. W MO służył od 1947 do 1949^[3]. W 1952 skierowany do szkoły MO w Słupsku. Następnie przebywał w stronach rodzinnych, a w 1963 ponownie trafił w rejon Bieszczadów, podejmując służbę w referacie przestępstw gospodarczych w Komendzie Miejskiej MO w Sanoku, którego został kierownikiem. Stanowisko pełnił w latach 70. Ze służby w MO odszedł w 1979^[1]. Należał do sanockiej organizacji ORMO^[4]. 19 września 1987 został członkiem Komitetu Społecznego ORMO w Sanoku^[5]. W grudniu 1989 jako członek partii XI Zjazd PZPR z 41-letnim stażem, pełniąc funkcję I sekretarza terenowej POP PZPR w Sanoku, bez powodzenia kandydował w wyborach delegatów na XI Zjazd PZPR^[6]^[7].

Był członkiem oddziału (powiatowego) Sanoku ZBoWiD, w którego sądzie koleżeńskim w 1966 został rzecznikiem^[8], 23 maja 1971 sekretarzem^[9], 21 października 1973 wybrany zastępcą członka zarządu oddziału miejskiego w Sanoku (działającego od 1 stycznia 1973 wskutek przekształcenia oddziału powiatowego na podstawie zmian administracyjnych)^[10], 23 października 1977 wybrany wiceprezesem zarządu koła miejsko-gminnego w Sanoku^[11], ponownie 11 maja 1980^[12]. Był prelegentem z ramienia ZBoWiD^[2].

Jego żoną była Maria (1925-1995). Oboje zostali pochowani na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974)^[13]^[1]
Złoty Krzyż Zasługi^[1]
Srebrny Krzyż Zasługi
Brązowy Krzyż Zasługi^[1]
Medal 30-lecia Polski Ludowej
Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Złota Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” (1988)^[14]
Odznaczenia resortowe
Wpis do Złotej Księgi ZBoWiD w Sanoku (1989)^[3].
Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (po 1981)^[15]
Odznaka „Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych” (1998)^[16]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Sztandar 1986 ↓, s. 99.
↑ ^a ^b ^c ZBoWiD 1986 ↓, s. 263.
↑ ^a ^b ^c Dzień zwycięstwa – dzień kombatanta. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 15 (486) z 20–31 maja 1989.
↑ Marcin Drozd. Praca uwieńczona sukcesem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 11 (80) z 1-15 czerwca 1977.
↑ Wiesław Koszela. 42 lata na straży ładu i porządku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 28 (427) z 1-10 października 1987.
↑ Informacja Okręgowej Komisji Wyborczej PZPR o zarejestrowanych kandydatów na delegatów na XI Zjazd partii w województwie krośnieńskim. „Nowiny”, s. 3, Nr 284 z 8 grudnia 1989.
↑ Spotkają się na Zjeździe. „Nowiny”, s. 3, Nr 295 z 21 grudnia 1989.
↑ ZBoWiD 1986 ↓, s. 90.
↑ ZBoWiD 1986 ↓, s. 151.
↑ ZBoWiD 1986 ↓, s. 183.
↑ ZBoWiD 1986 ↓, s. 234.
↑ ZBoWiD 1986 ↓, s. 276.
↑ W 30-lecie powstania MO i SB. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 15 z 15-31 października 1974. [dostęp 2015-09-12].
↑ 42 rocznica ORMO. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 8 (443) z 10-20 marca 1988.
↑ ZBoWiD 1986 ↓, s. 283.
↑ Jolanta Ziobro. Kombatanckie świętowanie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 5 (377), s. 1, 29 stycznia 1999.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Arnold Andrunik: Rozwój i działalność Związku Bojowników o Wolność i Demokrację na Ziemi Sanockiej w latach 1949-1984. Sanok: 1986, s. 1-335.
Komitet Organizacyjny Fundacji Sztandaru. Związek Bojowników o Wolność i Demokrację. Zarząd Koła w Sanoku. Sanok: 1986, s. 1-194.
Ludzie XXX lecia. Eugeniusz Szafrański. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 14 z 1-15 października 1974. [dostęp 2015-09-12].

[CITEREFSztandar198699-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Sztandar 1986 ↓, s. 99.

[CITEREFZBoWiD1986263-2] ZBoWiD 1986 ↓, s. 263.

[gsa89-3] Dzień zwycięstwa – dzień kombatanta. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 15 (486) z 20–31 maja 1989.

[4] Marcin Drozd. Praca uwieńczona sukcesem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 11 (80) z 1-15 czerwca 1977.

[5] Wiesław Koszela. 42 lata na straży ładu i porządku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 28 (427) z 1-10 października 1987.

[6] Informacja Okręgowej Komisji Wyborczej PZPR o zarejestrowanych kandydatów na delegatów na XI Zjazd partii w województwie krośnieńskim. „Nowiny”, s. 3, Nr 284 z 8 grudnia 1989.

[7] Spotkają się na Zjeździe. „Nowiny”, s. 3, Nr 295 z 21 grudnia 1989.

[CITEREFZBoWiD198690-8] ZBoWiD 1986 ↓, s. 90.

[CITEREFZBoWiD1986151-9] ZBoWiD 1986 ↓, s. 151.

[CITEREFZBoWiD1986183-10] ZBoWiD 1986 ↓, s. 183.

[CITEREFZBoWiD1986234-11] ZBoWiD 1986 ↓, s. 234.

[CITEREFZBoWiD1986276-12] ZBoWiD 1986 ↓, s. 276.

[13] W 30-lecie powstania MO i SB. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 15 z 15-31 października 1974. [dostęp 2015-09-12].

[14] 42 rocznica ORMO. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 8 (443) z 10-20 marca 1988.

[CITEREFZBoWiD1986283-15] ZBoWiD 1986 ↓, s. 283.

[16] Jolanta Ziobro. Kombatanckie świętowanie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 5 (377), s. 1, 29 stycznia 1999.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]