Wiewiórniczek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Exilisciurus)
Wiewiórniczek
Exilisciurus
Moore, 1958[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – wiewiórniczek skromny (E. exilis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

wiewiórkokształtne

Rodzina

wiewiórkowate

Podrodzina

wiewiórczaki

Plemię

Callosciurini

Rodzaj

wiewiórniczek

Typ nomenklatoryczny

Sciurus exilis S. Müller, 1838

Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Wiewiórniczek[2] (Exilisciurus) – rodzaj ssaków z podrodziny wiewiórczaków (Callosciurinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki gatunki występujące na Filipinach oraz w Malezji w stanach Sabah i Sarawak, Indonezji na wyspie Kalimantan i w Brunei[3][4][5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 72–87 mm, długość ogona 40–68 mm; masa ciała 16,5–28,1 g[4][6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1958 roku amerykański zoolog Joseph Curtis Moore na łamach American Museum novitates[1]. Na gatunek typowy Moore wyznaczył (oryginalne oznaczenie) wiewiórniczka skromnego (E. exilis).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Exilisciurus: łac. exilis ‘mały, smukły, cienki’, od ex ‘bez’; ile, ilis ‘wnętrzności’; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758 (wiewiórka)[1][7].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Wcześniej poniższe gatunki zaliczane były do rodzaju Nannosciurus[8][9]. Do rodzaju należą trzy gatunki[10][6][3][2]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c J.C. Moore. New genera of East Indian squirrels. „American Museum novitates”. 1914, s. 4, 1958. (ang.). 
  2. a b Nazwy polskieW. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 201. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 586. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. a b J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 716–717. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Exilisciurus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-02-10].
  6. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 376. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World [online], S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  8. L. R. Heaney. Systematics of Oriental Pygmy Squirrels of the Genera Exilisciurus and Nannosciurus (Mammalia: Sciuridae). „Miscellaneous Publications, Museum of Zoology, University of Michigan”. 170, s. 1-58, 1985. 
  9. J.C. Moore. Relationships among the living squirrels of the Sciurinae. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 118 (4), s. 157-206, 1959. 
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-19]. (ang.).